Dzieje Słowian i świata na tle religii – 68

Liczba wyświetleń: 2791

Jahwe to Szatan

O ile Szatana jako takiego w „Starym testamencie” prawie nie ma, natomiast demoniczność i szataństwo przejawia sam Jahwe. To Jahwe jest Szatanem. Jahwe jest „dawcą moralności” i „autorem dekalogu”, co nie przeszkadza mu łamać tych niby jego własnych przykazań.

Zadziwia ciekawy fakt – Jahwe zmusza do wykonywania dziesięciu przykazań i innych zasad, które w sumie nie są złe. Całkiem przyzwoite według ludzkich standardów moralności. Ale jedynie jeśli się to tyczy samych Izraelitów i to nie zawsze. Ale w stosunku do innych narodów, które nie należą do niego, można robić wszystko. Izraelitom wolno zabijać, rabować i gwałcić. Mają prawo nienawiści do przedstawicieli ludzkości, którzy nie czczą Jahwe i jemu nie podlegają. Jakie ma prawo taka bestia do dzielenia ludzi na Ziemi na swoich i nie swoich. Skąd takie pragnienie do wojny i zabójstw. Niezrównoważony charakter, porywczość, mściwość. I to był bóg, który stworzył wszystko.

Jahwe i jemu podobne bestie rasy gadziej żywią się ludzką energią życiową o niskich wibracjach, do swojej egzystencji potrzebują niskich emocji, emocji strachu, bólu i przerażenia. Humanoidalny gad, z jednej strony przedstawiony jest jako ograniczona, prymitywna i upadła moralnie istota a z drugiej strony posiada wiedzę i wysoko rozwiniętą technologię. Jest to typowy przedstawiciel humanoidalnej rasy gadziej, kościei opisanych w „Wedach”.

Najczęściej Jahwe przekracza piąte przykazanie. W „Księdze Ezechiela” czytamy: „Do innych zaś rzekł [Jahwe], tak iż słyszałem: Idźcie za nim po mieście i zabijajcie! Niech oczy wasze nie znają współczucia ni litości! Starca, młodzieńca, pannę, niemowlę i kobietę wybijajcie do szczętu!” (Ez.9:5-7).

Mamy przykłady bratobójczych rzezi w imię Jahwe (2Krl.13:16-17); bezwzględnych egzekucji (2Krn.25:12, Jdt.13:6-9); bitew uświęcanych pieśniami ku czci Jahwe (2Krn.20: 21-25); knowań owocujących śmiercią (Est.9:6-19); palenia wrogów narodu wybranego żywcem (1Mch.5:4-5); bezwzględnego mordowania bezbożników (2Mch:1:14-17). Jahwe wykazuje dziką zapalczywość, wygniatając ludzi niczym winogrona, aż „posoka obryzguje mu szaty” (Iz.63:2-6).

Siódme przykazanie gadzi bóg gwałci bez oporu, np. pomagając swemu ludowi grabić nieprzyjaciół: „Pobił, więc Jahwe Kuszytów. Kuszytów padło wtedy tylu, że nie ostał się nikt przy życiu, albowiem zostali starci przed Jahwe i jego wojskiem. Zdobyto bardzo wielki łup. Zdobyli też wszystkie miasta otaczające Gerar. A łup w nich był wielki. Uderzyli także na zagrody bydła, uprowadzając mnóstwo owiec i wielbłądów, a potem wrócili do Jerozolimy” (2Krn.14:11-14). Z łupów utrzymywała się świątynia Jahwe (1Krn.26:27).

Również kłamstwo nie jest obce żydowskiemu bogu (2Krn.18:1-26); a także wspieranie niewolnictwa (Mdr.33,25-29); oraz „pałanie” gniewem (Lm.2:2-4, Ps.7:12).

Nieraz Jahwe okazywał się tak porywczym, że przypomina smoczo-gadzie monstrum w maszynie latającej: „Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, posady gór się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem. Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust — pochłaniający ogień: od niego zapaliły się węgle. Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami. Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły” (Ps.18:8-10).

Rozpowszechnione jest tradycyjne przekonanie, że karę za występki grzesznicy odbiorą w piekle, gdzie będą cierpieć katusze z rąk „diabła”. Diabeł często jest utożsamiany z tym, który karze w życiu ziemskim. „Biblia” prezentuje inną rzeczywistość, to Jahwe wymierza kary nieposłusznym. Tym samym „Biblia” wykazuje, że to Jahwe jest diabłem i szatanem w jednej osobie.

Gadzi bóg zsyła kary w życiu doczesnym (Jr.44:11-14) i jest w nich bezwzględny, aż „ulice spływają krwią” (Ez.28:22-23). Do ukarania wiarołomnych wzywają boga jego wyznawcy (Ne. 3:36-37); zaś przestępując jego prawo błagają, by nie „karał ich w swej zapalczywości” (Ps. 38:2-5). Wierni bogu mogą liczyć na pomoc w planowanej zemście (Ps.18:48); lecz zostają „wydani na rzeź jak owce”, jeśli popadają w grzech (Ps.44:10-17). Niekiedy wymierzając karę, Jahwe posługuje się ziemskimi władcami (2Krn.36:17); innym razem korzysta z żywiołów natury (Mdr.39:28-31). Będzie sądził narody, wzniesie stosy trupów, zetrze głowy jak ziemia szeroka (Ps.110: 6). I mnóstwo poległych, i moc trupów, i bez końca ciał martwych, tak że o zwłoki ich się potykają (Na.3:3).

„Księga wyjścia” opisuje satanistyczne krwawe obrzędy ofiarne ustanowione przez Jahwe wśród Izraelitów: „Potem przyprowadzisz młodego cielca przed Namiot Spotkania, i położą Aaron i jego synowie ręce na głowie cielca. I zabijesz go przed Jahwe przy wejściu do Namiotu Spotkania. Wziąwszy zaś nieco krwi tego cielca, namaścisz palcem wskazującym rogi ołtarza, a resztę krwi wylejesz u podstawy ołtarza. Tłuszcz i obie nerki, spalisz to na ołtarzu. Lecz mięso cielca i jego skórę, i mierzwę spalisz w ogniu poza obozem. Jest to ofiara za grzech. Weźmiesz następnie pierwszego barana, i położą Aaron i synowie jego ręce na głowie tego barana. I zabijesz potem tego barana, a wziąwszy nieco jego krwi, pokropisz ołtarz dokoła. I spalisz całego tego barana na ołtarzu. Jest to ofiara całopalenia dla Jahwe, miła woń, ofiara spalana dla pana. A potem weźmiesz drugiego barana, Aaron zaś i jego synowie włożą ręce na jego głowę. I zabijesz barana, a wziąwszy nieco jego krwi, namaścisz nią wierzch prawego ucha Aarona i wierzch prawego ucha jego synów i duże palce ich prawej ręki i nogi, i pokropisz krwią ołtarz dokoła. I weźmiesz nieco krwi, która jest na ołtarzu, i oleju do namaszczania, i pokropisz Aarona i jego szaty, i jego synów i ich szaty, aby był poświęcony razem ze swymi szatami, a z nim także jego synowie i szaty jego synów”; (Wj.29:10-46).

Interesujące są też zniknięcia Jahwe. Gdzie się podziewał razem z drużyną. Pojawiał się okresowo i znikał. Dość otwarcie pojawił się po zakończeniu budowy świątyni – domu pańskiego przez króla Salomona: „A gdy dokończył Salomon modlitwę, zstąpił ogień z nieba i strawił ofiarę całopalną i inne ofiary. I chwała pańska napełniła cały dom. A kapłani nie mogli wejść do domu ze względu na fakt, że dom był pełen blasku chwały pana. I wszyscy synowie Izraela, widząc jak ogień i chwała pańska zstąpiły z nieba na dom – upadli twarzą ku ziemi, na pomost, i pokłonili się. A król Salomon złożył ofiarę z dwudziestu dwóch tysięcy wołów i stu dwudziestu tysięcy owiec” (2Krn.7:1-5). Izraelici ucieszyli się i zrobili to na chwałę pana. W „Księdze Ezechiela” w rozdziałach (40,41,42) przedstawiony jest opis świątyni i całej zabudowy, których śladu w Jerozolimie nigdy nie odnaleziono.

„Biblia” żydowską księgą zbrodni i rasizmu

Czytając „Biblię” – żydowską księgę zbrodni, zła i rasistowskich czystek etnicznych – pamiętać powinniśmy o tym, że większość opisanych w niej zbrodni, rzezi, czystek etnicznych i grabieży miała miejsce już po domniemanym wręczeniu Mojżeszowi „Dekalogu”.

Mimo tych przykazań żydowska biblia „Tanach” i judeochrześcijański „Stary testament” począwszy od piątej księgi mojżeszowej to jedno wielkie pasmo mordów, rzezi, ludobójstwa, grabieży, zaboru domów, miast, ziemi, majątków, inwentarza – a wszystko to na polecenie i z pomocą nieskończenie mściwego, zawistnego i okrutnego Jahwe.

Wyznawcy wszystkich jahwizmów twierdzą, że wraz z „Torą” pojawiła się na Ziemi etyka, której u pogan rzekomo nie było. Powołują się właśnie na „Dekalog” zabraniający m.in zabijania czy kradzieży. A przecież prawie cała „Tanach” i prawie cała „Biblia” już po „Dekalogu” to jedno pasmo rzezi, mordów i grabieży dokonywanych na polecenie i z pomocą nieskończenie mściwego, który wcześniej zabijania i kradzieży niby w „Dekalogu” zabronił. A potem sam do mordów i grabieży na ogromną skalę zapędzał swoich wyznawców.

Taka to jest „etyka” w wydaniu żydowskiej „Biblii”. Największym osiągnięciem propagandowym judeochrześcijaństwa było przerobienie mściwego, zazdrosnego, gniewnego, ludobójczego, psychopatycznego – biblijnego demona śmierci Jahwe w nieskończenie miłosiernego, sprawiedliwego, dobrego i kochającego boga. A najbardziej zadziwia to, że ogromne rzesze gojów w to oszustwo wierzy.

Ideologia „narodu wybranego” jest de facto ideologią rasistowską. „Biblia” opisuje rasistowskie czystki etniczne, wychwalając za pomoc w nich rasistowskiego zwyrodnialca Jahwe. Musiał być on rzeczywiście zwyrodnialcem, aby ze wszystkich jego dzieci wybrać sobie jednych i pomagać im w mordowaniu i ograbianiu innych jego dzieci. A przecież zgodnie z żydowską „Biblią” wszyscy ludzie byli jego stworzeniem, jego „dziećmi”. A mimo to jednych sobie wybrał i upodobał i pomagał im w mordowaniu i ograbianiu innych. Co pokazuje go jako zwyrodniałego „stworzyciela” i zwyrodniałego „ojca” wszystkich ludzi. I ten zwyrodnialec dla judeochrześcijan jest nieskończenie sprawiedliwy, miłosierny i dobry. No i kochający wszystkich ludzi.

Pogardliwy, rasistowski wręcz stosunek części Żydów do gojów ma korzenie nie tylko w „Talmudzie”, jak twierdzi wielu judeochrześcijan, ale w „Torze” i w rasistowskiej ideologii „narodu wybranego”. W rozumieniu żydowskim „narodu wybranego”, który może niewolić inne narody.

Pozostaje jeszcze pytanie, dlaczego autorzy żydowskiej „Biblii” wybrali sobie boga tak mściwego i zbrodniczego? Wiedzieli, że rozsiewanym strachem przed „gniewem bożym” najłatwiej jest panować nad ludem i sprawować rząd dusz. Gdyby starotestamentowy Jahwe nie karał mściwie i niemiłosiernie za najdrobniejsze przewinienia – któż by słuchał kapłanów? Tę samą psychomanipulację wykorzystało judeochrześcijaństwo. Niby mówi o boskim miłosierdziu, o dobroci i miłości bożej, ale od kołyski dzieci straszone są piekłem, wiekuistym potępieniem i gniewem bożym oraz karą boską. I w ten sposób strachem przykuwa się ludzi do nadjordańskiej dżumy duchowej.

Ciąg dalszy nastąpi

Autorstwo: Stan Rzeczy
Źródło: WolneMedia.net

TAGI: Biblia, Bóg, Dzieje Słowian i świata na tle religii, Jahwe, Szatan

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.