O rewolucji i głupcach

Opublikowano: 05.02.2010 | Kategorie: Kultura i sport, Społeczeństwo

Liczba wyświetleń: 434

Pokolenia i jednostki rzadko wyciągają lekcje z historii.

Mikołaj Bierdiajew, rosyjski myśliciel, którego trudno podejrzewać o sympatie do bolszewików, w swojej „Autobiografii filozoficznej” pisał: „Obcy jest mi punkt widzenia wielu emigrantów, zgodnie z którym rewolucja bolszewicka została dokonana przez jakieś złe moce, garstkę przestępców, natomiast sami emigranci trwają w prawdzie i światłości. Za rewolucję odpowiedzialni są wszyscy, najbardziej reakcyjne siły starego reżymu (…). Typ »białego emigranta« budził moją niechęć. Był w nim kamienny brak pokuty, brak świadomości swojej winy, pełna pychy świadomość posiadania prawdy. Zrozumiałem, że prawicowa emigracja nie znosi wolności i nienawidzi bolszewików wcale nie za to, że zniszczyli wolność. W środowisku emigracyjnym wolności myśli przyznawano nie więcej niż w Rosji bolszewickiej”.

W „Na nieludzkiej ziemi” Józef Czapski opowiada o polskich wojskowych, odgrażających się, że jak tylko „to wszystko się skończy”, to już oni pokażą chamom, chłopom, „Iwanom”, gdzie ich miejsce. Pokazuje ludzi śniących, że wrócą do swych majątków i że „wszystko będzie tak samo”. I Czapski, który widział wszystkie zło, jakie dotknęło wtedy Polaków, jego towarzyszy broni, widzi, słyszy i zapisuje tę bezdenną głupotę. Zapisuje, co mówi do niego szeregowy Eugeniusz Lubomirski o niektórych oficerach: „Na gwałt chcą wywołać uczucia bolszewickie w wojsku, na każdym kroku wyróżniają się od żołnierzy (chociażby w przydziale wódki), stwarzają sobie na gwałt na nowo przywileje, wyżsi oficerowie mają kochanki, które się szarogęszą w sztabie, dowództwo nasze jest zbyt miękkie wobec oficerów”. I dalej sam Czapski pisze: „Porucznik N., iluż takich! Był w Workucie, wieziony tymi barkami śmierci po Peczorze, a teraz blagierowaty i dobroduszny zresztą kresowiec, urżnięty na Wilię »trzyma mowę«, jak to będziemy zarzynali dzieci i kobiety niemieckie (wszystko w pysku, bo w praktyce ani jednej kobiety i dziecka nie skrzywdzi) i robi ordynarne antysemickie aluzje w odpowiedzi na szlachetne przemówienie pułkownika, z pochodzenia Żyda”.

Nietrudno jest znaleźć trop, łączący te dwie opowieści, Bierdiajewa i Czapskiego. W obu pada słowo: „bolszewicy”, obie naznaczone są piętnem tych samych wydarzeń historycznych. Obie wydarzyły się w horyzoncie, ku któremu wciąż możemy zwrócić pamięć, jeszcze obecną w nieodległych wspomnieniach naszych krewnych, pisarzy, świadków epoki. I wciąż możemy wyciągnąć lekcję: głupcy, którzy użyźnili krwią historię, nie przestają być głupcami.

Współodpowiedzialni za zło i bezprawie, za okrucieństwo reżimu i beznadziejność sytuacji społecznej mas nie stają się niewinni tylko dlatego, że dali głowę. Najstraszliwsze lekcje nie przydają mądrości, o czym powyżej zaświadcza Bierdiajew. Cierpienie nie uszlachetnia, pokazuje Czapski.

Zresztą, niewiele się zmieniło. Majątki nadal zdobywa się przede wszystkim oszustwem i wyzyskiem. Aferzyści mieszkają w willach, ludzie uczciwi w M-3. Historia III RP daje w tym względzie wymowną lekcję. Gdyby się za lat sto, za lat dwieście w Polsce zdarzyła rewolucja socjalna, co by z niej zrozumiano? Prawnukom dzisiejszych specjalistów od „pierwotnej akumulacji kapitału”, prawnukom współczesnych nam nowobogackich i dorobkiewiczów, nowozaciężnej elity „Zbychów i Mirów” trudno będzie zrozumieć, że płacą jakąś niepojętą dla nich cenę: przecież żyją uczciwie, przecież to ich własność i dziedzictwo, przecież to im się należy… bo też w patynie pięknych mebli, pieszczotliwym blasku srebrnej łyżeczki, przytulnym cieple domowego ogniska nie czuć dawno przebrzmiałej krzywdy, płaczu oszukanych, gniewu wyzyskiwanych. Dla tych, co piszą historię, a dyktują ją zwycięzcy, zawsze na ogół liczy się ta zbrodnia, która dokonuje się na nich, na ich klasie, na im podobnym. Dlatego w opisach rewolucji przeważa groza nad jej brutalnością i terrorem, nad niesprawiedliwością, która dotyka posiadaczy. Rzadziej dziś myśli się o tym, co działo się wcześniej, o bezprawiu możnych. O wojsku, policjach, agencjach ochroniarskich na ich usługach. O krzywdzie kobiet spędzających Wigilię w fabrycznych halach, by wymusić na pracodawcy należną wypłatę.

Bo po stronie krzywdy i krzywdzonych jest milczenie, albo „dobre słowo” i „pocieszenie”, ale gdy ta obłudna cisza się kończy, wtedy hałas jest już nie do zniesienia. Moralni esteci tego nie lubią, moralni esteci są zdegustowani. Przecież urządzano bale charytatywne… Piewcy wyższych wartości mają okazję, by się oburzać. Bo nawet jeśli lubią wolność, jak konserwatywni liberałowie, to jedynie taką, której oni wyznaczą treść i zasięg. Zwykle określa ją pieniądz i religia, którą chcą sobie przywłaszczyć. Ale wolność płata im podobnym figla i wtedy czasem kończą na latarniach…

Żałować głupców?

Autor: Krzysztof Wołodźko
Źródło: Obywatel


Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.

10 komentarzy

  1. JamiroQ 05.02.2010 10:36

    Dobry tekst. Gratuluję przenikliwości. Przez wieki społeczności dążą do stabilizacji w ramach tzw. “sprawiedliwości społecznej”. Nasuwa się tylko pytanie: jak ją zdefiniować i wprowadzić w życie? Czy to utopia?

  2. Joanna d’Arc 05.02.2010 12:53

    A może chodzi o cnotę umiaru? Przykład: po co jednemu czlowiekowi kilka samochodów, gdy jednocześnie z nich nie korzysta ? “Tak nędza, jak i nadmiar bogactwa są rodzicielkami zbrodni i nikczemności”. Arystoteles

  3. Wątpiący 05.02.2010 19:42

    Przypominają się słowa wieszcza “A gwałt niechaj sie gwałtem odciska”. Cóż odsetki od krzywd liczy się podług procentu składanego, gdy dzień zapłaty nastaje mamy płacz i zgrzytanie zębów. Tekst świetny, niezwykle trafne spostrzeżenia.

  4. :( 05.02.2010 19:52

    “Aferzyści mieszkają w willach, ludzie uczciwi w M-3.” naiwne uogólnienie siejące nienawiść do wszystkich którzy maja coś więcej niż te M3. Choć autorowi nie przechodzi to przez myśl są osoby które zarobiły praca własnych rąk i własnego talentu a nie tylko rabunkiem .

  5. edek 05.02.2010 23:54

    To było przecież uogólnienie. Zamierzone. A odpowiedz 🙁 ilu aferzystów w Polsce odpowiedziało za swoje czyny?

  6. :( 06.02.2010 16:26

    Nie odpowiedział żaden, ale pokaż mi kraj w którym oni odpowiadają . Wyjdzie że to Rosja , Białoruś , Korea a wiec państwa pseudo demokratyczne . Wiec zamiast zrzucać winę na kogoś popatrzmy się na siebie, to dzięki naszym wyborom mamy takich reprezentantów którzy tworzą prawo które na taką sytuacje pozwala . Zamiast szerzyć nienawiść do bogatych , garbatych , gejów, górników czy rolników pomyślmy jak tych ludzi uświadomić i zjednoczyć przeciwko tej władzy .

  7. gabriellla 06.02.2010 20:06

    dooobre! i praaawdziwe! Kto przeciw?

  8. edek 07.02.2010 17:12

    Problemem jest brak alternatywy w polityce. I uzależnienie wyborów (i demokracji) od wielkich pieniędzy właśnie. Bez bogatych sponsorów polityk nie ma szansy przebić się. A gdy większość to karierowicze i AFERZYŚCI, to tym bardziej człowiek uczciwy nie ma szans zaistnieć. Na naszych oczach demokracja się kończy. Na świecie. Bo w Polsce od 89′ jhest tylko fasadą.
    A co do bogatych. Sami sobie na opinię zapracowali.

  9. Joanna d’Arc 07.02.2010 19:18

    Demokracja sprawdza się w małych grupach społecznych, gdzie wszyscy się znają i jest mozliwość rozliczenia przedstawicieli wybranych do władz. Tak było w antycznej Grecji, gdzie prawo głosu mieli płacący podatki mężczyźni. Na szczeblu krajowym najlepsza i najtańsza byłaby monarchia. Można dyskutować która lepsza: dziedziczna czy elekcyjna?

  10. edek 08.02.2010 10:31

    Monarchia i pańszczyzna 🙂 Przecież zmierzamy do tego. Tylko kto będzie monarchą a kto chłopem pańszczyźnianym? A może niewolnikiem?

Dodaj komentarz

Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli już się logowałeś - odśwież stronę.