Liczba wyświetleń: 1649
Rodzice i eksperci obawiają się, jaki miesiące nauki zdalnej wpłyną na dalszą edukację ich dzieci. Jon Bahen z Barrie, który pracuje zdalnie, z własnego doświadczenia widzi, że efektywność pracy dorosłego przez Zoom jest niższa niż wtedy, gdy możliwe są kontakty osobiste. Jeśli dorosły ma problemy, to co dopiero dziecko. Jego 7‑letni syn Connor uczy się w drugiej klasie. Bahen ma jeszcze dwoje młodszych dzieci.
Gdy Bahen i jego żona Rina D’Angelo dostali w listopadzie kartę oceny syna, okazało się, że pod względem czytania i pisania chłopiec ma opóźnienie około roku. Rodzice byli przerażeni i zaraz pomyśleli o długofalowych skutkach takich braków. Takie trudności przekładają się na nieumiejętność rozwiązywania zadań z matematyki czy gorsze wyniki testów. Zaczęli regularnie pomagać mu podczas lekcji zdalnych i codziennie ćwiczyć czytanie. Teraz chłopiec będzie miał jeszcze korepetycje.
D’Angelo mówi, że braki na pewno są związane z niespójną edukacją i przejściami z nauki zdalnej na tradycyjną w klase. Im młodsze dzieci, tym bardziej są poszkodowane.
W Wielkiej Brytanii trwa projekt, w ramach którego badane są dzieci 4- i 5‑letnie, które poszły do przedszkola we wrześniu. 76 proc. szkół uczestniczących w badaniu stwierdziło, że najmłodsi uczniowie potrzebują więcej wsparcia niż dzieci, które zaczęły edukację we wcześniejszych latach. Chodzi przede wszystkim o komunikację i umiejętności językowe, rozwój osobowy, społeczny, emocjonalny i czytanie.
W Kanadzie badania są prowadzone w Albercie. Georges Georgiou, profesor edukacji z University of Alberta, zajmował się szkołami w Edmonton i okolicach. Po przeprowadzeniu serii testów okazało się, że uczniowie klas 1–3 mają braki od 8 do 12 miesięcy względem wymagań programowych. Georgiou prowadzi teraz rozmowy z prowincyjnem ministerstwem edukacji na temat rozszerzenia programu diagnostycznego w celu identyfikacji problemów w całej prowincji. Kolejnym krokiem byłoby ustalenie strategii pomocy najmłodszym uczniom.
Georgiou dodaje, że z badań wiadomo, iż 75 proc. dzieci, które nie przezwyciężą problemów z czytaniem do końca klasy 3, ma potem trudności do końca nauki.
Kuratoria w Albercie, które jesienią i zimą wprowadziły programy wyrównawcze dla dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu, widzą poprawę u ok. 80 proc. uczniów. Georgiou zaznacza, że najbardziej efektywne byłyby oczywiście zajęcia wyrównawcze prowadzone osobiści, a nie przez internet.
Pediatr rozwojowy, dr Ripudaman Minhas, mówi, że w czasie rozwoju dziecka wyróżnia się pewne fazy, w których uczniowie powinni zdobywać konkretne umiejętności, bo wtedy przebiega to naturalnie, najłatwiej i najefektywniej. Nadrabianie braków jest potem trudne. Ponadto nauka zdalna nie sprzyja wykrywaniu problemów rozwojowych. Pandemia zaburzyła cały system diagnozowania i monitorowania postępów uczniów.
Autorstwo: Katarzyna Nowosielska
Źródło: Goniec.net
Poznaj plan rządu!
