Liczba wyświetleń: 1001
Wyświetlony na Festiwalu Filmowym Sundance film dokumentalny przedstawiający katastrofę lotniczą z roku 1961, w której zginął ówczesny sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Dag Hammarskjold, zawiera wstrząsające tezy na temat spisku mającego na celu rozprzestrzenianie wirusa HIV wśród czarnej ludności Republiki Południowej Afryki.
Premierowy pokaz tego filmu zatytułowanego „Kto zabił sekretarza generalnego ONZ?” w reżyserii kontrowersyjnego duńskiego dziennikarza i filmowca Madsa Brtiggera odbył się w styczniu na wspomnianym festiwalu.
Przedstawia on szczegółowe śledztwo w sprawie ogólnie nieznanych przyczyn śmierci szwedzkiego dyplomaty i byłego sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który zginął w katastrofie samolotu D-6, który rozbił się niedaleko miasta Ndola w Zambii. W początkowym dochodzeniu jako przyczynę ustalono błąd pilota lub usterkę mechaniczną, jednak wątpliwości co do tej przyczyny trwają do dzisiaj.
Brugger i jego współpracownicy przyjrzeli się działalności SAIMR (South African Institute for Maritime Research – Południowoafrykański Instytut Badań Morskich). Według dokumentów ujawnionych przez filmowców grupa ta działała przy wsparciu Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) oraz brytyjskiego wywiadu i to ona stała za katastrofą lotniczą, w której zginął Hammarskjold. Dokumentalistom udało się dotrzeć do niejakiego Alexandra Jonesa, który był podobno członkiem grupy odpowiedzialnej za ten zamach.
Jones wyjawił filmowcom, że grupa najemników oprócz wyeliminowania Hammarskjolda dążyła do likwidacji czarnych mieszkańców Republiki Południowej Afryki za pomocą fałszywych szczepionek zawierających wirusa HIV.
„Byliśmy na wojnie” – powiedział Jones, cytowany przez „New York Timesa”.
„Czarni ludzie w RPA byli naszym wrogiem”. Wyznał, że w latach 1990. odwiedził ośrodek badawczy SAIMR, który był wykorzystywany do „złowrogich eksperymentów”. Jest pewien, że ich celem była „eksterminacja czarnoskórych”.
Jones opowiedział także o szefie SAIMR, Keicie Maxwellu, który miał obsesję na punkcie HIWAIDS i pozował na lekarza pracującego w klinikach w różnych czarnych osiedlach w RPA. „Działaliśmy w Mozambiku, rozprzestrzeniając wirusa HIV w ramach świadczenia usług medycznych” – dodał Jones.
Główną osią filmu była analiza podejrzanych okoliczności katastrofy lotniczej, w której zginął Hammarskjold, oraz rewelacje tajemniczej grupy SAIMR, która stała za tym mordem wspierana przez CIA i brytyjski wywiad.
W roku 1998 powstała po upadku Apartheidu Komisja Prawdy i Pojednania Republiki Południowej Afryki ujawniła, że znalazła pisma napisane na papierze należącym do SAIMR. Z ich treści wynika, że wywiad Wielkiej Brytanii i CIA zgodziły się na zlikwidowanie Hammarskjólda.
Jones wyjawił, że kiedy kilkadziesiąt lat temu odpowiedział na ogłoszenie SAIMR zamieszczone w południowoafrykańskiej gazecie, jego szefowie określali siebie jako antykomuniści. Prezentacja rekrutacyjna zawierała zdjęcia z miejsca katastrofy z rzekomymi członkami SAIMR stojącymi nieopodal. „Nie powiedzieli nam… że to był Hammarskjold. Po prostu oświadczyli, że zneutralizowali bardzo ważnego przeciwnika politycznego”.
Jones opisuje to, co robił, będąc częścią grupy, jako „tajne operacje. Braliśmy udział w puczach, przejmując kraje i ustanawiając w nich władze”. Jednak głównym założeniem grupy był rasizm. „Próbowaliśmy zachować białą supremację na kontynencie afrykańskim”.
Samozwańczy „komandor” grupy najemników, Keith Maxwell, lubił ubierać się w osiemnastowieczne kostiumy admiralskie i opowiadać o korzeniach SAIMR sięgających syndykatu poszukiwaczy skarbów z czasów napoleońskich. To, co działo się naprawdę, było znacznie bardziej złowieszcze. Maxwell był skrajnie niebezpieczny. „Jeśli ktoś mu się nie podobał… jeśli stanowił zagrożenie, pozbywał się go” – powiedział Jones.
Spisek mający na celu wyeliminowanie szefa ONZ był pełen zagranicznych intryg uknutych przez brytyjskie i amerykańskie służby wywiadowcze, wspieranych dodatkowo przez koncerny wydobywcze, które chciały mieć dostęp do bogatych złóż mineralnych w Afryce. Hammarskjóld był mistrzem dekolonizacji i zyskał sobie potężnych wrogów, popierając nowe niepodległe państwa i sprzeciwiając się rządom białej większości. Odbywając swój ostatni lot zmierzał na tajne spotkanie w celu zawarcia pokoju w od niedawna niepodległym Kongo.
Zarzuty, że SAIMR kierował tajnym programem rozprzestrzeniania wirusa HIV, są całkowicie wiarygodne. Dr Alan Cantwell w swoich książkach, takich jak na przykład Queer Blood: The Secret AIDS Genocide Plot (Krew homoseksualistów: Tajny spisek w sprawie ludobójstwa za pomocą AIDS), a także w artykułach opublikowanych w różnych czasopismach, przedstawia argumenty mówiące, że HIV jest wyhodowanym przez człowieka wirusem celowo rozpowszechnionym wśród społeczności gejowskiej i murzyńskiej. Wraz z innymi naukowcami twierdzi, że genetycznie modyfikowane wirusy, takie jak HIV, były rozsiewane (za pośrednictwem szczepionek i innych metod) w wybranych populacjach w celu ich likwidacji.
Należy pamiętać, że w ostatnich dziesięcioleciach ubiegłego wieku polityczni decydenci byli bardzo zatroskani przeludnieniem. Pierwszą osobą, która połączyła przeludnienie z kwestią bezpieczeństwa narodowego, był Henry Kissinger. Jako doradca do spraw bezpieczeństwa narodowego USA nadzorował tworzenie dokumentu zatytułowanego „Konsekwencje wzrostu liczby ludności na świecie dla bezpieczeństwa i interesów zagranicznych Stanów Zjednoczonych”, który był ściśle tajnym dokumentem, kiedy ujrzał światło dzienne 10 grudnia 1974 roku. Uważa się, że CIA działało zgodnie z jego wytycznymi i że właśnie w tym celu stworzono wirusa HIV.
Sądzi się, że SAIMR rozprzestrzeniał tego wirusa w latach 1990., w dekadzie, w której AIDS zdewastował Afrykę. Prawda na temat tego, co się rzeczywiście wydarzyło, będzie znana dopiero wtedy, gdy ujawni się więcej odważnych demaskatorów, a oddani badacze będą chcieli ją tropić.
Tłumaczenie i opracowanie: Nexus
Na podstawie: RT.com, TheGuardian.com
Źródło: Wolna-Polska.pl
Poznaj plan rządu!
Podobne doniesienia były n.t. eboli.
Bardzo dziwna choroba. I pojawia się w czarnej Afryce. Wciąż na nowo. W pobliżu laboratoriów amerykańskich pracujących nad “zwalczaniem” chorób.