Kapitalizm nie jest rozwiązaniem

Liczba wyświetleń: 699

Bieżący rok przejdzie do historii jako rok znaczącego wzrostu protestów społecznych na świecie. Ich wybuch stawia pod potężnym znakiem zapytania, jeśli nie przekreśla całkowicie wszelkich narracji o demokracji liberalnej jako ostatecznym wyrazie dążeń emancypacyjnych ludzkości i historycznej kwintesencji jej postępu. Protesty te należy rozpatrywać w kontekście zaostrzonego i przewlekłego kryzysu globalnego kapitalizmu, który miał pozostawać receptą na bolączki gatunku ludzkiego – nie okazuje się on jednak rozwiązaniem, lecz największym problemem na naszej planecie.

Kryzys kapitalizmu neoliberalnego – najnowszej odsłony kapitalizmu imperialistycznego – zyskał wiele wymiarów: poczynając od światowego kryzysu finansowego, za który w wielkiej mierze odpowiada rozpasana żądza zysku i zbrodnicza krótkowzroczność międzynarodowej finansjery i wielkich korporacji, aż po światowy kryzys żywnościowy, którego drastycznym przejawem jest potworna klęska głodu w Somalii. Niestabilności całego obecnego porządku społecznego dowiodły też katastrofa w japońskiej elektrowni atomowej w Fukushimie – której skutki mogą jeszcze okazać się groźniejsze od skutków katastrofy w Czarnobylu – oraz dokonana przez prawicowego fanatyka i islamofoba masakra na norweskiej wyspie Utøya.

Padają jednak kolejne odpowiedzi na ten kryzys. W różnych regionach świata dochodzi do niespotykanej od dawna kontestacji już samych podstaw ustroju i systemu burżuazyjnego. Trwająca od kilku lat rebelia w praktycznie zbankrutowanej Grecji w każdej chwili może osiągnąć punkt krytyczny. Już dziś bowiem doskonale widać, że problemy tego kraju w żadnym razie nie mogą zostać rozwiązane w warunkach kapitalizmu oraz ograniczonej i więdnącej demokracji parlamentarnej.

To bynajmniej nie jedyna arena masowych protestów. Ruch oburzonych w państwie hiszpańskim – w którym ponad 40% młodych pozostaje bezrobotnymi – błyskawicznie rozprzestrzenił się na kolejne miasta i miasteczka, inspirując też protesty antyneoliberalne, a nawet antykapitalistyczne w innych krajach. Na półkuli zachodniej od wielu miesięcy Chile ogarnięte jest olbrzymimi protestami społecznymi, wywołanymi przez młodzież ze szkół wyższych i średnich i wspartymi przez szerokie środowiska pracownicze, w tym organizacje związkowe.

Również w Stanach Zjednoczonych – naczelnym filarze światowej burżuazji i imperializmu oraz kraju bez silnych tradycji lewicowych – już w pierwszych miesiącach tego roku miały miejsce bojowe protesty przeciwko zaprowadzeniu wymierzonych w związki zawodowe praw w stanie Wisconsin. Ostatnio zaś w niesłychanym tempie zaistniał „Occupy Wall Street”, masowy ruch protestu, którego ostrze wymierzone jest w faktyczną dyktaturę finansjery i wielkich korporacji. Zdążył osiągnąć już niemałe sukcesy, doprowadzając między innymi do wybuchu pierwszego od 65 lat strajku generalnego w stanie Oakland. Niepokoje nie ominęły nawet takiej naturalnej ostoi reakcji jak Izrael, przez który przetoczyły się największe w jego historii demonstracje pod hasłami sprawiedliwości społecznej.

Kryzys kapitalizmu najgwałtowniej i najdobitniej przejawił się jednak w świecie arabskim. Gdy w grudniu ubiegłego roku w Tunezji młody handlarz uliczny Mohamed Buazizi, któremu policja skonfiskowała stragan i pozbawiła środków utrzymania, dokonał samospalenia w proteście, chyba nikt nie przypuszczał, że jego czyn okaże się iskrą, z której rozgorzeje pożar. Tymczasem na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej obserwujemy dziś jedną z największych fal rewolucyjnych w historii ludzkości, która – choć nie pozwoliła dotąd nigdzie zainstalować władz, rzeczywiście reprezentujących interesy ludu – zdążyła już doprowadzić do zmiecenia starych satrapów w Tunezji i w Egipcie, a także w Libii, najprawdopodobniej przypieczętowała los tyranów w Syrii i w Jemenie oraz spędza sen z powiek wszystkim pozostałym reżimom autorytarnym w świecie arabskim.

Więcej, o sile oddziaływania tej fali świadczy choćby reakcja sekretarza generalnego NATO Andersa Fogha Rasmussena na wybuch powstania ludowego w Egipcie – mówił on o zagrożeniu dla całego porządku światowego – czy wypowiedź izraelskiego ministra Ehuda Baraka, dostrzegającego widmo reżimów rewolucyjnych pod wodzą nowego Robespierre’a czy Lenina. Do inspiracji falą rewolucyjną w świecie arabskim jasno przyznają się zaś uczestnicy masowych protestów w różnych regionach świata.

Swoistym wyrazem paniki sił imperialistycznych była nawet interwencja NATO w Libii, której pierwszym celem – dotąd niestety zrealizowanym – było zapanowanie nad żywiołami tamtejszego powstania ludowego.

Siły, które na całym świecie powstały przeciwko zastanemu porządkowi społecznemu, nie zdołały dotąd wypracować całościowego antykapitalistycznego programu, nie mówiąc już o krystalizacji międzynarodowego rewolucyjnego kierownictwa. Nawet jednak ich największe dotychczasowe niepowodzenia nie przekreślają tegorocznych nauk, a przede wszystkim tej, że społeczeństwo kapitalistyczne pozostaje społeczeństwem fundamentalnie antagonistycznym, co musi periodycznie dać o sobie znać, i to w najbardziej zaostrzony sposób.

Pozostaje to tym bardziej oczywiste, że cała historia kapitalizmu od jego zarania to również nieuchronnie historia walk antykapitalistycznych. Dokładnie tę samą naukę potwierdziła Rewolucja Październikowa – i dlatego przypominamy o tym w rocznicę tego zrywu.

Autorstwo i źródło: Internacjonalista
Nadesłano do “Wolnych Mediów”

TAGI: Kapitalizm, Protesty

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.