Liczba wyświetleń: 1614
W 2015 roku partia PiS wygrała zarówno wybory prezydenckie jak i parlamentarne, stając się pierwszą partią od 1989 roku, która mogła samodzielnie rządzić. Andrzej Duda, kandydat poparty przez PiS, został prezydentem, a Beata Szydło premierem.
Prawo i Sprawiedliwość (PiS), rządząca w Polsce od 2015 roku, wprowadziła wiele zmian w polityce gospodarczej kraju. Oto kilka z najważniejszych inicjatyw i osiągnięć tej partii…
1. Program 500+ – Jest to jeden z najważniejszych programów społecznych wprowadzonych przez PiS. Program, który zaczyna się od drugiego dziecka, oferuje rodzinom miesięczne wsparcie w wysokości 500 zł na dziecko. Program ten miał na celu zwiększenie wskaźnika dzietności oraz wsparcie rodzin.
2. Minimalna płaca – Rząd PiS podniósł minimalną płacę kilkukrotnie w ciągu swojego rządzenia. Na przykład w 2021 roku, minimalna płaca wynosiła 2800 zł, co stanowiło istotny wzrost w porównaniu do 1750 zł w 2015 roku.
3. Podatek bankowy – W 2016 roku rząd PiS wprowadził podatek od aktywów finansowych instytucji finansowych, który jest powszechnie znany jako „podatek bankowy”. Podatek ten był częścią szerszego planu partii w zakresie zwiększenia wydatków socjalnych.
4. Inwestycje w infrastrukturę – Rząd PiS zainwestował w szereg dużych projektów infrastrukturalnych, takich jak budowa dróg, modernizacja kolei czy rozbudowa sieci gazowych.
5. Ograniczenie wieku emerytalnego – W 2017 roku rząd PiS obniżył wiek emerytalny do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, cofając reformę wprowadzoną przez poprzedni rząd, który podniósł wiek emerytalny do 67 lat dla obu płci.
6. Program Mieszkanie+ – Program ten, zapoczątkowany w 2016 roku, miał na celu zwiększenie dostępności mieszkań dla Polaków poprzez budowę mieszkań komunalnych z możliwością ich wykupu.
7. Program Dobry Start (2017) – Program ten zastąpił wcześniejszą „Wyprawkę szkolną”. Przewiduje on jednorazowe wsparcie w wysokości 300 złotych na każde dziecko uczące się w szkole – od przedszkola po szkołę średnią, niezależnie od dochodów rodziców.
8. Program Senior+ (2016) – Program ten ma na celu poprawę jakości życia osób starszych, poprzez rozwijanie usług opiekuńczych, kulturalnych i rekreacyjnych dla seniorów.
9. Program Mama 4+ (2019) – Ten program oferuje stałe świadczenie w wysokości minimalnej emerytury kobietom, które urodziły i wychowały co najmniej czworo dzieci.
10. Program Karta Dużej Rodziny (2014, ale rozszerzony w 2016) – Program oferuje różne zniżki i ulgi dla rodzin z trzema lub więcej dziećmi. Obejmuje on między innymi zniżki na przejazdy kolejowe, wejścia do muzeów czy na baseny.
PiS podkreśla, że programy te mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa ekonomicznego rodzin i poprawę warunków życia Polaków. Dlaczego w czasie rządów PO nie było takich programów socjalnych? Skąd nagle wzięły się na to pieniądze? Odpowiedzi może być wiele, ale najprostsza jest taka, że rządowi PO-PSL nie zależało na „zwykłych” Polakach, chłopach, rolnikach, którzy żywią kraj, na robotnikach, tworzących krajowe PKB, lecz zależało na tych, którym już się w życiu udało, tych, którzy skorzystali z pierwszej fali transformacji w latach 1990. i stanowią nową, bogatą elitę wielkomiejską. PO zawsze promowała silny wolny rynek, co często w praktyce oznacza bierność wobec kryzysów, a ponadto ideologia „niewidzialnej ręki rynku” przez większość światowych ekonomistów została już dawno odrzucona jako zbyt skrajna.
Istnieją obszary i dziedziny ważne strategicznie z punktu widzenia narodowego interesu, które nie powinny być nigdy sprywatyzowane, w dodatku często za przysłowiowe parę groszy. PO jednak prowadziła aktywną politykę reprywatyzacyjną bez oglądania się na dobro ogółu. Strategiczne gałęzie gospodarki, więc infrastruktura czy sektor energetyczny powinny zdaniem wybitnych współczesnych ekonomistów pozostawać pod kuratelą państwa. W pewnych momentach interwencja państwa bywa niezbędna dla utrzymania odpowiedniego poziomu dochodu narodowego PKB per capita.
PiS skupia się na redystrybucji dochodów, argumentując, że większe wsparcie dla rodzin i osób o niższych dochodach przyczyni się do poprawy warunków życia Polaków. Wprowadzenie programów takich jak 500+ było możliwe dzięki dobrej woli zwycięskiej opcji politycznej i wzrostowi gospodarczemu Polski. W trakcie pandemii COVID-19 rząd, prezydent i parlament wspólnie starali się zminimalizować ekonomiczne i społeczne skutki epidemii. Również od czasu agresji Rosji na Ukrainę rząd i powołane do tego organa i służby wzmacniają bezpieczeństwo narodowe Polaków, także tych przebywających za wschodnimi granicami.
Jakie są podstawy światopoglądowe PiS i PO?
Prawo i Sprawiedliwość (PiS) i Platforma Obywatelska (PO) reprezentują dwa różne nurty polityczne w Polsce i mają różne podstawy światopoglądowe.
Prawo i Sprawiedliwość jest zazwyczaj klasyfikowane jako partia konserwatywna, narodowa i prawicowa. PiS często podkreśla wagę wartości katolickich, rodziny i narodowej suwerenności. Również znaczna część ich polityki jest oparta na idei sprawiedliwości społecznej, co przejawia się w programach socjalnych takich jak 500+. Kwestie takie jak krytyka liberalizmu, eurosceptycyzm (ale nie dążenie do opuszczenia UE), sprzeciw wobec zbyt wygórowanych praw i przywilejów osób LGBT+ i próba reformy systemu sądownictwa są istotnymi elementami programowymi PiS.
PO jest często klasyfikowana jako partia centroprawicowa (co nie jest prawdą, bo skręciła ostro w lewo), liberalna i proeuropejska. PO zazwyczaj podkreśla znaczenie wolności obywatelskich, wolnego rynku, konkurencji gospodarczej i integracji z Europą. Partia ta jest również znana ze swojego stosunkowo bardziej liberalnego stanowiska w kwestiach społecznych, choć wciąż jest to stanowisko konserwatywne w porównaniu do standardów europejskich. PO była często krytykowana za brak jasno zdefiniowanej ideologii i za to, że jest „partią status quo”.
Podsumowując, trzeba powiedzieć, że dziś cała opozycja (wyjąwszy Konfederację) prezentuje coraz silniejsze stanowisko lewicowe w sprawach obyczajowych, a mocno liberalne w warstwie ekonomicznej. Ich próby przemalowania się na partię, która dba o tych, którym się nie udało skorzystać na transformacji ustrojowej i gospodarczej widać gołym okiem. Licytując podniesienie programu 500+ pokazuje jasno, że jest partią biernie reagującą na problemy społeczne. Gdyby nie ośmioletnia polityka narodowa PiS, Platforma nigdy nie wystąpiłaby ze swoim programem socjalnym. Nadal ludzie wyjeżdżaliby „za chlebem”, a absolwenci kierunków humanistycznych byliby zmuszeni pracować w McDonald’s albo na stacjach benzynowych.
W październiku odbędą się najważniejsze wybory od czasu częściowo wolnych, de facto niewolnych wyborów z 4 czerwca 1989 roku. To wtedy naród zdecyduje, w którą stronę chce dalej podążać – w stronę kraju mocnego, z którym Europa Zachodnia będzie się liczyć czy w stronę kraju satelickiego, krążącego stale wokół Brukseli i spełniającego wszystkie zachcianki i fanaberie technokratów europejskich, co wyraźnie zmierza do tego, aby ograniczać interesy państw narodowych w imię frazesów o „dobru ogółu” i konieczności jeszcze większego uzależnienia nas od dobrze rozpoznawalnego światopoglądu UE, który jest motorem wszystkich podejmowanych tam decyzji strategicznych. Są więc tak naprawdę dwie opcje – albo silna Polska w Unii opartej na prawdziwych, głębokich wartościach tradycyjnie europejskich, czyli chrześcijańskich albo słaba montownia Europy i dostarczycielka taniej siły roboczej. Tertium non datur.
Autorstwo: Rafał Sulikowski
Nadesłano do „Wolnych Mediów”
Komentarz admina „Wolnych Mediów”
Zwrócę uwagę, że w 2019 r. chleb kosztował średnio 3,58 zł, a minimalna krajowa wynosiła 2250 zł, czyli można było za nią kupić 628,5 chlebów. We wrześniu 2023 roku chleb kosztuje średnio 5,72 zł, a minimalna wynosi 3600 zł, czyli można za nią kupić 629 chlebów (czyli prawie tyle samo). W tym samym czasie ludzie biednieli, ponieważ z powodu wysokiej inflacji ich oszczędności na kontach bankowych straciły dawną wartość. Wszystkie wymienione wyżej sukcesy PiS-u miały miejsce przed rokiem 2020. Lata 2020-2023 pokazały usłużność PiS-u wobec zamordystów z WEF i WHO, brak pragmatyzmu w polityce międzynarodowej (rozbrojenie i wciąganie nas w wojnę z Rosją, ochłodzenie relacji z Węgrami), przekształcenie Polski w państwo dwunarodowe, wprowadzanie totalitaryzmu (cenzura prewencyjna, absurdalne nakazy i zakazy pandemiczne, ograniczanie praw człowieka, kary od 8 lat więzienia za szerzenie poglądów i informacji, etc.) i wywłaszczania bez prawa do odszkodowania (nowe prawo geologiczne). Uważam, że PO i PiS to dwie strony tego samego medalu i nie są dla siebie alternatywami. Pozorując wrogość polityczną, podzielili naród na zwolenników PO i PiS, choć są inne opcje polityczne. Kantem monety, którym PO-PiS kantuje społeczeństwo, jest kontrolowana opozycja mająca odebrać głosy niekontrolowanej opozycji, aby utrzymać dualizm PO-PiS-u.
Poznaj plan rządu!
Publikacja jawnie pro-pisowska, ale tego raczej nikomu nie trzeba tłumaczyć.
PO-PiS to 2 strony tej samej monety i w sprawach istotnych mówią tak samo.
Reszta partii to kant tej monety, które robią za wentyl bezpieczeństwa, włącznie z Konfederacją.
Bezpartyjni, przedsiębiorcy i inne dziwy, które wystartują w wyborach to wszystko partie i odciągacze uwagi. Partie można zdelegalizować, przejąć, są uzależnione od subwencji Państwa i nie zrobią NIC na co im system nie pozwoli.
Wśród 10 ugrupowań, które startują w wyborach jest tylko 1, podkreślam JEDEN, Komitet Wyborczy Wyborców (w skrócie KWW) Ruchu Dobrobytu i Pokoju, który ma możliwość wprowadzić realne zmiany w Państwie, stosunkach międzynarodowych, zadbać o polskich przedsiębiorców itp, a przede wszystkim zatrzymać zapędy prowojenne i ryzyko wciągnięcia nas w konflikt.
Ruch DiP to zupełnie nowa moneta (nawiązując do początku mojego komentarza), na którą od wielu lat z utęsknieniem czekaliśmy. Dlaczego, więc ciągle dajemy się złapać na tanie obietnice i zapewnienia tych, którzy już wielokrotnie pokazali, że są częścią systemu?