Liczba wyświetleń: 3938
Kiedy indyjska sonda kosmiczna Chandrayaan-3 osiągnęła południowy biegun Księżyca, dokonała odkrycia, które mogłoby się wydawać nieosiągalne dla wielu wcześniejszych misji. Łazik, będący częścią tej sonda, nie tylko osiągnął sukces w trudnej sztuce lądowania w tak ekstremalnym regionie, ale także wykrył siarkę na powierzchni Księżyca za pomocą zaawansowanego instrumentu LIBS (Laser-Induced Breakdown Spectroskopia). To wyjątkowe osiągnięcie stanowi milowy krok w dziedzinie eksploracji kosmicznej.
Wcześniejsze próby orbitowania i badania południowego bieguna Księżyca nie pozwoliły na wykrycie obecności siarki. Dzięki precyzyjnym pomiarom przeprowadzonym przez instrument LIBS obecność tego pierwiastka została jednoznacznie potwierdzona. Ale siarka to nie jedyny pierwiastek, jaki udało się wykryć. Analizy przeprowadzone przez indyjski łazik wykazały również obecność glinu, żelaza, wapnia, chromu, tytanu, manganu, krzemu oraz tlenu. A co być może najbardziej ekscytujące, poszukiwania wodoru – kluczowego składnika wody księżycowej – nadal trwają.
Woda księżycowa jest tematem fascynującym i ważnym dla naukowców i inżynierów kosmicznych. Południowy biegun Księżyca, bogaty w potencjalne zasoby wodne, stał się obiektem intensywnych badań. Jeśli łazik Chandrayaan-3, nazwany Pragyan, odnajdzie ślady zamarzniętej wody, będzie to miało kolosalne znaczenie dla przyszłych misji kosmicznych. Woda nie tylko dostarczyłaby tlenu niezbędnego dla ewentualnych baz księżycowych, ale także mogłaby zostać użyta jako składnik paliwa rakietowego dla dalszych podróży, na przykład na Marsa.
To, co wyróżnia misję Chandrayaan-3 na tle innych, to fakt, że mimo wcześniejszych prób dotarcia na południowy biegun Księżyca przez różne kraje, to właśnie Indie osiągnęły sukces. Lądowanie aparatu na powierzchni i późniejsze obserwacje naukowe stanowią istotny postęp w badaniach Księżyca. Co więcej, misja kosztowała tylko 75 milionów dolarów, czyli mniej niż wyprodukowanie filmu w Hollywood i dużo mniej niż potrzeba było na wykopanie kanału przez Mierzeję Wiślaną.
Wielkości psa łazik Pragyan, ważący zaledwie 25,8 kg, został wyposażony w szereg zaawansowanych instrumentów. Dzięki technologii LIBS Pragyan jest w stanie napromieniować powierzchnię Księżyca laserem, tworząc gorącą plazmę. Światło emitowane przez tę plazmę pozwala badaczom na określenie obecności różnych pierwiastków.
Społeczność naukowa z niecierpliwością oczekuje na dalsze odkrycia dokonane przez łazik Chandrayaan-3. Jeśli kontynuować będzie swą misję z takim samym zaangażowaniem i precyzją, wyniki mogą przynieść znaczący wkład w nasze zrozumienie Księżyca, jego zasobów i możliwości przyszłych eksploracji.
Źródło: ZmianyNaZiemi.pl
Poznaj plan rządu!
Serio,ktoś w to wierzy ze oni dokonali podboju księżyca, ładując na mapach gooogla ,i może jeszcze tlen odkryją na ksiezycu
Pamietam jeszcze z pierwszego ladowania na ksiezycu Amerykanow, jak mowili, ze na ksiezycu niema atmosfery. A tu w koncowce lat 80-tych astronomowie-amatorzy odkryli ze po ksiezycu przesuwaja sie chmury, wiec “naukowcy” przyznali ze na ksiezycu jest atmosfera. Od tej pory astronomon-amatorom majacym odpowiedni sprzet, nie wolno patrzec na ksiezyc.
Okreslone sa obszary gdzie astronomom nie wolno patrzec, jest tego calkiem sporo. A bardzo dobry skomputeryzowany sprzet wylacza sie gdy skieruje sie go na zakazany obszar.
Ja też pamiętam pierwsze ładowanie na księżycu, na plaźmie sony 65 cali (tata przywiózł z austri) i tam dark Vader zaatakował statek kosmiczny-gwiazdę ciemności. Od tamtej pory film ma wiele milionów wiernych
Ja pamietam jak wtedy wszyscy uczniowie zebrali sie w sali gimnastycznej w szkole by ogladac to ladowanie , poniewaz wtedy to praktycznie nikt nie mial wlasnego telewizora.
@rici – fascynujące, że istnieje taka cenzura w astronomii. Gdzie można znaleźć więcej informacji na ten temat?
Ja o tym dowiedzialem sie przypadkiem. Kiedys bylem u mojego znajomego ktory mieszka w Alpach. Ma on taka duza lake na stoku gory i tam raz w roku przyjezdzaja do niego rozni astronomowie-amatorzy i roztawiaja swoje instrumenty. W lasnie z rozmow z nimi dowiedzialem sie o tym. Zreszta to sa dosyc bogaci ludzie i wydac dla nich 200 czy 300 tys € na taki teleskop to nic duzego. No ale to ze w takich dobrych teleskopach zamontowane sa te ograniczenia, i dotycza nie tylko ksiezyca ale i innych wybranych obszarow firmamentu niebieskiego.
“technologii LIBS Pragyan jest w stanie napromieniować powierzchnię Księżyca laserem, tworząc gorącą plazmę.”
Byłem na stronce, no nie powiem, jakbym miał 4 lata albo teraz iq30 to dałbym się nabrać na te wysokiej jakości zdjęcia
Rici,ale dlaczego ty się dziwisz że takie blokady sprzętowe są? maluczcy nie mają prawa wiedzieć co NAPRAWDĘ dzieje się na stacji dozorczej zwanej dla niepoznaki ,,naturalnym satelitą,, Ziemi…lub w określonych lokalizacjach na nieboskłonie. A nuż ktoś wypatrzy ,,naszą,, tajną flotę kosmiczną? ty masz zasuwać ,,za miskę ryżu,,i nie zadawać pytań gdzie podziewają się grube biliony kasy dla utrzymania tej kosmicznej infrastruktury o której ,,robaczki,, na tej planecie nie mają bladego pojęcia.
Ten hinduski łazik to wyglądał jak z gier komputerowych z lat 80 tych hahahha :):):):):):):):):
Na Księżycu chmury? Chyba tylko na Tytanie.
Masa cofnij sie pamiecia do lat 80-tych, i przypomnij sobie jakie jaja robiono z astronautow i naukowcow, gdy pokazano zdjecia chmur na ksiezycu, a 20 lat wczesniej stwierdzono ze na ksiezycu nie ma zadnej atmosfery. NASA oficjalnie przyznala ze na ksiezycu istnieje znikoma atmosfera, ale wczesniej tego nie badano.
Pokaż te zdjęcia.
Znikoma atmosfera oznacza kilkumilimetrową warstwę. A zbadać to można było dopiero po dotarciu tam.
Oprucz tych chmur zaobserwowanych przez astronomow- amatorow przed trzydziestu paru laty, w 2011 !!! roku naukowcy zaczeli badac zdjecia dostarczone przez Apollo 16, w 1972 r, ponad 400 zdjec na ktorych sa chmury.
Zdjecia tych chmur na ksiezycu wykonane przez astronomow-amatorow zostaly opublikowane w prasie papierowej, wiec w internecie ich niema.
Tak ze twoj nowy bog SI nie wie wszystkiego.
A propo tych badan nad zdjeciami z Apollo po 40-tu latach, to jest jeszcze lepsze interesowalem sie trojkatem bermudzkim. W 1977-8 rok Rosjanie na statku badawczym “Wiatez” w tym czasie najlepszym statku badawczym, badali rejon trojkata bermudzkiego. Tak sie sklada ze mam z tego czasu “Gazete krakowska” gdzie opublikowano zdjecia przedstawiajace piramidy na dnie morza, ktore wykonano wlasnie z tego statku. Obecnie gdy wejde na oficjalna strone wyprawy to ukazuje sie komunikat ze zbiory wyprawy sa w opracowywaniu. 45 lat nie zdazyli opracowac pracy ktora wykonano w kilka miesiecy.
A co do tych zdjec Apollo 16 to na tych zdjeciach sa rowniez obiekty UFO.
Masa a czy moglbys mi pokazac zdjecia tekstow napisanych przez twojego proroka?
Typowe. Od lat 80-tych minęło 40 lat obserwacji milionów nowych amatorów astronomii. W tym 20 lat w towarzystwie cyfrowych aparatów rejestrujących. Byle błysk czy światło jest od razu pokazywany w mediach i wszyscy przepuścili obraz chmur? Obraz za który mieli by nagrody i sławę?
Weź przestań siarę siać, bo obniżasz poziom portalu.
Poza tym misje Apollo wedle was to ściema i fotomontaż, to może się zdecydujcie. Bo skoro tak, to ufo na Księżycu to też fotomontaż.
https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/czy-odkryto-piramide-u-wybrzezy-portugalii
Masa a czy moglbys mi pokazac zdjecia twojego proroka i napisanch przez niego tekstow, przeciez to jest na tej samej zasadzie co ty chcesz odemnie. No wlasnie byle celebryta sie fotografuje, a ktos tak slawny jak prorok nie?
Gdybys przeczytal ze zrozumienien moj pierwszy post w tym temacie, to bys wiedzial dlaczego w dobie komputeryzacji nie mozna obserwowac ksiezyca.
Jezeli dla ciebie odkrycie przez amatora podwodnej skalnej piramidy na nieduzej glebokosci jest rownoznaczne z odkryciem krysztalowej piramidy wiekszej niz te w Egipcie przez wyprawe naukowa wyposazona w batyskafy i kamery, na glebokosci kilku tys. m jest tym samym , to wspolczuje. No jeszcze przez 45 lat brak opracowania naukowego wyprawy.
Normalnie zdjecia z wyprawy Apollo 16 sa caly czas dostepne, ale te z chmurami i i Ufo byly utajnione przez 40 lat.
Te obszary zakazu oglądania przez astronomów Księżyca obejmują tylną część naszego satelity. Bo zakazać oglądać jakiejś przedniej jego części nie sposób. W dodatku jakikolwiek taki hipotetyczny zakaz dotyczyć może jedynie określonej grupy astronomów, np jakiegoś kraju lub grupy krajów, a nie całej planety. Ja, wyobraź sobie, kiedy sobie amatorsko księżyc oglądam, żadnych chmur na nim nie widzę, i nie widzę też możliwości zakazania mi obserwacji jakiejkolwiek z części widocznej części naszego satelity. Ani rejestrowania tego.
Jednym słowem bredzisz. Jak zwykle z resztą.
Masa, czy ty zes sie z tylna czescia ciala na glowe pozamienial? Tylna czesc ksiezyca nie mozna ogladac z Ziemi poniewaz ksiezyc jest obrocony strone Ziemi tylko przednia czescia.
Zakaz ogladania ksiezyca i roznych wyznaczonych obszarow na niebie jest polaczony z cyfrowym sterowaniem dobrych teleskopow astronomicznych. Kazdy dobry teleskop ktorym mozna cokolwiek zobaczyc np. na ksiezycu jezeli zwrocisz go w strone ksiezyca, to sie wylacza. Ty to sobie mozesz poogladac ksiezyc przez lornetke, lub taki dzieciecy teleskop. To tak jakbys chcial sobie poogladac bakterie przez lupe. no moze jeszcze przez taki szkolny mikroskop. Do badan uzywa sie mikroskopow, czy teleskopow z milionowymi powiekszeniami.
Jezeli chodziles do szkoly?, to tam cie niczego nie nauczyli.
Oj Rici Rici, bredzisz.
Tak to wygląda w praktyce:
Ja:
Jakie powiększenie teleskopu potrzebne byłoby do zaobserwowania chmur na księżycu?
Bard:
Chmury na księżycu są bardzo cienkie i rozproszone, dlatego do ich zaobserwowania potrzebny jest teleskop o dużym powiększeniu. Przyjmuje się, że powiększenie co najmniej 100x jest niezbędne, aby zobaczyć chmury na księżycu w dobrych warunkach. W praktyce jednak, nawet przy takim powiększeniu, chmury mogą być widoczne jedynie w postaci ciemnych smug na powierzchni księżyca.
Oprócz powiększenia, ważne jest również, aby teleskop miał dobrą jakość optyki. Odpowiednie ustawienie teleskopu i stosowanie odpowiedniej techniki obserwacji mogą również pomóc w lepszym uchwyceniu chmur na księżycu.
Do obserwacji chmur na księżycu najlepiej nadaje się teleskop refraktor o średnicy obiektywu co najmniej 100 mm. Taki teleskop zapewni wystarczające powiększenie i jakość optyki, aby zobaczyć chmury na księżycu w dobrych warunkach.
Poniżej przedstawiono kilka wskazówek, które mogą pomóc w zaobserwowaniu chmur na księżycu:
Wybierz noc z ciemnym niebem i bez chmur.
Wybierz obszar księżyca, gdzie chmury są najbardziej widoczne.
Ustaw teleskop na powiększenie co najmniej 100x.
Użyj dobrej jakości okularu o dużym polu widzenia.
Do obserwacji chmur najlepiej nadają się teleskopy refraktor o średnicy obiektywu co najmniej 100 mm.
Jeśli nie posiadasz teleskopu, możesz spróbować zaobserwować chmury na księżycu za pomocą lornetki. W tym przypadku potrzebna będzie lornetka o powiększeniu co najmniej 10x. Jednakże, nawet przy takim powiększeniu, chmury mogą być widoczne jedynie w postaci ciemnych plam na powierzchni księżyca.
Ja:
Z czego są te chmury skoro nie ma tam atmosfery?
Bard:
Chmury na księżycu nie są tak naprawdę chmurami w tradycyjnym sensie. Nie są one zbudowane z kropelek wody lub kryształków lodu, jak chmury ziemskie. Zamiast tego są one zbudowane z pyłu księżycowego, który został wyniesiony w górę przez wiatr słoneczny.
Wiatr słoneczny to strumień cząstek naładowanych elektrycznie, które emitowane są przez Słońce. Gdy te cząstki uderzają w powierzchnię księżyca, mogą wyrwać z niej drobinki pyłu. Te drobinki pyłu mogą następnie zostać wzniesione w górę przez wiatr słoneczny i uformowane w chmury.
Chmury księżycowe są bardzo cienkie i rozproszone. Są one widoczne tylko przy dużym powiększeniu. Najczęściej można je zaobserwować w okolicach kraterów, gdzie wiatr słoneczny może wyrywać z powierzchni więcej pyłu.
Chmury księżycowe są stosunkowo rzadkim zjawiskiem. Można je zaobserwować tylko w kilku miejscach na Księżycu. Najczęściej obserwuje się je w okolicach biegunów księżyca, gdzie wiatr słoneczny jest silniejszy.
Oto kilka ciekawostek na temat chmur na księżycu:
Pierwsze chmury na księżycu zostały zaobserwowane w 1994 roku przez sondę Clementine.
Chmury księżycowe są tak cienkie, że przepuszczają większość światła słonecznego. Dlatego też są one widoczne jedynie w postaci ciemnych smug na powierzchni księżyca.
Chmury księżycowe są zbudowane z pyłu księżycowego, który został wyniesiony w górę przez wiatr słoneczny.
Chmury księżycowe są stosunkowo rzadkim zjawiskiem. Można je zaobserwować tylko w kilku miejscach na Księżycu.
Oj masa, masa.
Widze ze reprezentujesz typowego nastolatka.
Nie masz pamieci; nie pamietasz co napisales dzien wczesniej.
Jestes leniwy; nie chcialo ci sie nawet zobaczyc swojego pierwszego komentarza pod tym artykulem.
Nie masz zdolnosci samodzielnego logicznego myslenia; Jak mozesz zobaczyc pyl na ksiezycu przez lornetke, jak tego pylu przez lornetke nie zobaczysz nawet z odleglosci 2 km. Zeby pyl unosil sie nad powierzchnia potrzebna jest atmosfera, lub rozne naladowanie elektrostatyczne powierzchnii pylu. Ale wtedy pyl nie bedzie sie przenosil, potrzebna jest do tego sila wiatru, ktora wystepuje tylko w atmosferze.
Tak ze jak sie wypowiadasz na jakis temat, to najpierw spytaj sie swojego boga, a nastepnie logicznie to przeanalizuj.
Albo, co o wiele trudniej zlekceważyć, doskonale pamiętam.
A wiatr słoneczny? Aby wzbić kurzawę pyłu jego siłą, potrzebna jest niewielka grawitacja, bardzo lekki pył, oraz próżnia (brak atmosfery), która pozwoli wiatrowi słonecznemu do zapylonej powierzchni dotrzeć. Wszystko to jest na Księżycu.
Czy widziales zdjecia z pierwszego ladowania, jak ci “astronauci” podskakiwali, wynika z tego ze jest tam grawitacja podobna jak na Ziemi.
Wedlug wyliczen naukowcow, to na poczatku istnienia ksiezyca powinno sie zebrac na jego powierzchni ponad 1 km pylu.
A tak dla jaj, to w jednym z moich komentarzy ukrylem stwierdzenie niezgodne z prawami fizyki, ale to po to by utwierdzic sie w tym ze albo nie znasz podstawowych zasad fizyki, albo nie umiesz czytac ze zrozumieniem.
Dla jaj w jednym, a w reszcie nieświadomie.
Grawitacja Księżyca jest podobna ziemskiej w proporcji 1/6. To plus wyjątkowo drobne drobiny pyłu księżycowego daje niemal nieważkość dla nich. Co pozwala utrzymywać się. w pewnej odległości od powierzchni jak chmura
No i olales fizyke; chodzilo o roznie naladowane czasteczki, jezeli sa roznie naladowane to sie przyciagaja, a jezeli tak samo to sie odpychaja.
Fizyka w zakresie szkoly podstawowej.
A popatrz sobie na to ladowanie czlowieka na ksiezycu, jak ci astronauci podskakuja. Jezeli by byla grawitacja 6 x mniejsza to podskakiwaliby 6 x wyzej, a oni podskakuja jak na ziemi, czyli grafitacja jest tam taka sama jak na Ziemi.
Nie przypominam sobie, bym przystępował do egzaminu. Świetnie się bawię odkrywając bzdety, jakimi tu raczysz czytelników komentarzy WM. Choć trochę przez łzy.
Co olałem, to brak na Księżycu własnego pola magnetycznego, który chroniłby go przed wiatrem słonecznym. Kolejna cecha występująca na Księzycu i umożliwiająca powstawanie kurzawy pyłu i księżycowego halo.