Liczba wyświetleń: 1387
Portal „The Grayzone” uzyskał prywatny list autorstwa dyrektora ADL Jonathana Greenblatta, w którym grozi on, że wykorzysta nazistowską przeszłość wytwórni muzycznej BMG, jeśli jej kierownictwo nie rozwiąże ważnej umowy z Rogerem Watersem. BMG publicznie zaprzeczyło wpływowi izraelskiego lobby na decyzję o zerwaniu kontraktu z Watersem.
Kiedy berlińska wytwórnia muzyczna BMG zakończyła współpracę biznesową z Rogerem Watersem, współzałożyciel Pink Floyd twierdził, że decyzja ta została podjęta w wyniku skoordynowanej kampanii kierowanej przez izraelskie lobby, mającej na celu odwet finansowy za jego głośne poparcie dla Palestyny. „The Grayzone” uzyskał prywatny list z pogróżkami wysłany przez prezesa Anti-Defamation League Jonathana Greenblatta do kierownictwa BMG, który potwierdza oskarżenia muzyka. „Biorąc pod uwagę fakt, że Twoja firma macierzysta, Bertelsmann Group, podjęła godne pochwały i niezbędne wysiłki, aby naprawić swoją nazistowską przeszłość”, ostrzegł dyrektor ADL w swoim liście z 16 czerwca 2023 r., „byłoby głęboko niefortunne, gdyby te wysiłki były nadal szargane przez tak krzywdzące i szkodliwe zachowanie”.
W wywiadzie dla „The Grayzone” Waters opisał groźny list ADL jako kulminację wielomiesięcznej kampanii zastraszania, która rozpoczęła się na długo przed atakami z 7 października w Izraelu. Naciski ADL doprowadziły nie tylko do rozwiązania umowy z firmą na wydanie nowego nagrania „The Dark Side of the Moon” z okazji 50. rocznicy, ale także do odejścia dyrektora generalnego BMG. „Jeśli chodzi o ataki na mnie ze strony ADL i całej reszty lobby, to ława przysięgłych już od dawna była wykluczona, ale już nie jest” – skomentował Waters dla The Grayzone. „Twierdzenie, że jestem antysemitą, ponieważ przeciwstawiłem się próbie ludobójstwa rdzennych mieszkańców Palestyny, jest martwe. Ludzie na całym świecie przejrzeli przez mur nienawiści i tkankę kłamstw”.
Do tej pory BMG oficjalnie zaprzeczało jakimkolwiek zewnętrznym wpływom na decyzję o rozwiązaniu umowy z Watersem, podczas gdy media głównego nurtu generalnie bagatelizowały wpływ izraelskiego lobby na tę decyzję. Informując o posunięciu BMG w styczniu tego roku, korporacyjna publikacja branżowa Variety przedstawiła Watersa jako paranoika, który zarzuca izraelskiemu lobby rolę w sabotowaniu jego kontraktu, oskarżając go o „spiski przeciwko niemu, publikując jego przekonania”.
Tymczasem źródło w firmie zaprzeczyło, jakoby jakakolwiek presja z zewnątrz wpłynęła na decyzję BMG, upierając się, że „BMG nie zgadza się z wersją wydarzeń Watersa”. Źródło dodało, że dyrektor generalny firmy, Thomas Coesfeld, „z pewnością podjął decyzję samodzielnie”. Powołując się na źródła wewnątrz BMG, „Variety” twierdziło dalej, że Coesfeld “zerwał” umowę na wydanie nowo nagranej wersji „The Dark Side of the Moon” Pink Floyd natychmiast „po objęciu nowego stanowiska 1 lipca 2023 roku”. Jednak „Variety” najwyraźniej nie wiedziało o liście z pogróżkami, który dyrektor ADL Jonathan Greenblatt odpalił 19 czerwca 2023 r. do Hartwiga Masucha, ówczesnego dyrektora generalnego BMG i Thomasa Rabe, prezesa zarządu spółki macierzystej BMG, Bertelsmanna.
Greenblatt otworzył swoją wiadomość litanią wątpliwych zarzutów antysemityzmu wobec Watersa, prawie wszystkie oparte na jego publicznym poparciu dla wyzwolenia Palestyny. Następnie dyrektor ADL przedstawił swoje żądania: „uważamy, że byłoby rozsądne, aby BMG Music ponownie rozważyło trwające relacje biznesowe z panem Watersem oraz reprezentowanie jego katalogu muzycznego”. Greenblatt zakończył zawoalowaną, mafijną groźbą, powołując się na najbardziej wrażliwy – i potencjalnie szkodliwy – aspekt historii wydawnictwa: „Biorąc pod uwagę fakt, że wasza firma macierzysta, Bertelsmann Group, podjęła godne pochwały i niezbędne wysiłki, aby naprawić swoją nazistowską przeszłość, byłoby głęboko niefortunne, gdyby te wysiłki były nadal szargane przez tak krzywdzące i szkodliwe zachowanie”. Greenblatt nie odpowiedział na wiadomość e-mail od The Grayzone z prośbą o komentarz na temat jego kampanii lobbingowej.
ADL celuje w nazistowską przeszłość firmy Bertelsmann i niedawne relacje z Kanye Westem. Podczas II wojny światowej Heinrich Mohn wykorzystał bliskie relacje z nazistowskimi urzędnikami, aby przekształcić swoją drukarnię Bertelsmann z małego producenta traktatów religijnych w krajową potęgę wydawniczą. Choć sam nie był członkiem partii nazistowskiej, Mohn przekazał pokaźne sumy na rzecz korpusu SS hitlerowskiej machiny wojskowej. Thomas Coesfeld, obecny dyrektor generalny BMG, jest prawnukiem Heinricha Mohna i wnukiem Reinharda Mohna, który kierował firmą Bertlesmann od czasów powojennych do swojej śmierci w 2009 roku.
Rabe, ze swojej strony, nie jest obcy kampaniom nacisku ADL. Pełniąc funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Adidasa, Rabe spotkał się z zarzutami, że działał zbyt wolno, aby powstrzymać szkody, gdy gwiazda firmy, Kanye „Ye” West, rozpoczął serię tyrad przeciwko temu, co nazwał “żydowską podziemną mafią medialną”.
20 października 2022 r. Greenblatt z ADL wezwał Rabe’a i CEO Adidasa Kaspera Rorsteda w publicznym liście. „Jesteśmy zaskoczeni i zaniepokojeni faktem, że Adidas – marka, która wspiera integrację i różnorodność – nie tylko nadal wspiera linię produktów Ye, ale także wypuszcza nowe produkty, nawet gdy on nadal głosi nienawistne antysemickie idee swoim 31 milionom obserwujących na »Twitterze«” – skarżył się Greenblatt. Adidas porzucił Ye w ciągu pięciu dni od oświadczenia Greenblatta. W następnym miesiącu Rorsted został usunięty ze stanowiska dyrektora generalnego. Gdy Waters przygotowywał się do wyjazdu do Niemiec na swoją europejską trasę koncertową, Greenblatt z ADL wyczuł kolejną okazję do wymuszenia znacznych ustępstw od firmy Bertelsmann.
25 stycznia 2023 roku dyrektor generalny BMG Hartwig Masuch udał się do Gstaad w Szwajcarii, aby osobiście uczestniczyć w 50. rocznicy nagrania „The Dark Side Of The Moon”, które miało nosić nazwę „DSOTM REDUX”. „Hartwig uwielbiał ten album”, powiedział Waters dla „The Grayzone”. „I powiedział mi: »Tak, w BMG zdecydowanie chcemy wydać tę płytę i zawrzeć z tobą umowę«”. Gdy Waters miał zmiksować album w następnym miesiącu, jego zespół menadżerski poinformował Masucha, że „DSOTM REDUX” będzie miał premierę w słynnym londyńskim klubie Roundhouse w czerwcu tego roku.
Kłopoty pojawiły się jednak 3 lutego, gdy niemieckie media doniosły, że sędzia we Frankfurcie nakazał lokalowi odwołanie koncertu Watersa, uzasadniając to tym, że jest on „jednym z najbardziej znanych antysemitów na świecie”. Oskarżenie nie opierało się na żadnych publicznych wypowiedziach Watersa, ale na półoficjalnej polityce państwa niemieckiego polegającej na wspieraniu Izraela jako formy zadośćuczynienia za Holokaust, co doprowadziło Berlin do połączenia wszelkich oświadczeń o solidarności z Palestyną z antysemityzmem.
Waters natychmiast wszczął postępowanie prawne, aby walczyć z anulacją Frankfurtu.
W międzyczasie elementy proizraelskie skupiły się na części występu Watersa zaczerpniętej ze słynnej opery rockowej Pink Floyd „The Wall”, w której Waters pojawia się jako bohater Pink Floyd w halucynacyjnym szaleństwie, ubrany w mundur przypominający nazistowski i szczekający na publiczność deliryczne rozkazy. Podczas gdy każdy zaznajomiony z „The Wall” rozpoznałby tę sztuczkę jako kpinę z autorytarnego demagoga – wyraźnie antyfaszystowskie oświadczenie teatralne – izraelscy lobbyści cynicznie przekręcili obrazy, aby demonizować Watersa w oczach podatnych na sugestie władz niemieckich.
Izraelskie organizacje lobbingowe w podobny sposób próbowały zniekształcić prezentację wizualną, która pojawiła się podczas występu Waters i oddawała hołd kobietom zabitym przez represyjne podmioty polityczne. Ponieważ Waters przedstawił Shireen Abu-Akleh, palestyńską dziennikarkę zabitą przez izraelskie siły okupacyjne w Jenin w 2022 roku, obok wielu męczenniczek, w tym Anny Frank, holenderskiej Żydówki zamordowanej przez nazistowskie władze okupacyjne, izraelscy lobbyści oskarżyli go o „oczernianie” śmierci Frank (prezentacja Watersa upamiętniała również Sophie Scholl, młodą Niemkę ściętą w 1943 r. przez nazistowski reżim za organizowanie oporu przeciwko rządom Hitlera).
Pod koniec kwietnia Waters zapewnił sobie prawo do występu we Frankfurcie. Jednak lobby izraelskie dopiero zaczynało przykręcać śrubę BMG.
3 maja Masuch z BMG poleciał do Paryża na pierwszy z dwóch koncertów Watersa w Accord Arena. Następnego dnia spotkał się z Watersem, aby przekazać niepokojące wieści: prezes Bertelsmanna Thomas Rabe nie zatwierdził jeszcze zaliczki w wysokości 5 milionów dolarów na „DSOTM REDUX”. „Kiedy zapytałem [Masucha], dlaczego zwlekają, powiedział mi, że Rabe został zaatakowany przez Jonathana Greenblatta z ADL” – wspomina Waters w rozmowie z „The Grayzone”. „Więc Rabe nie robił tego znikąd; grozili mu, trzymając całe zamieszanie z Adidasem i Kanye nad jego głową. Zasadniczo mówili mu: “Zjebałeś z Kanye w Adidasie, ale możesz to poprawić, zrywając kontrakt płytowy Rogera”.
17 maja Masuch nagle opuścił swoje stanowisko w BMG i został zastąpiony przez Coesfelda. Zgodnie z publicznie ujawnionymi warunkami kontraktu Masucha, miał on przekazać pałeczkę Coesfeldowi siedem miesięcy później, 1 stycznia 2024 roku. Według starannie sformułowanego komunikatu prasowego BMG, „ze względu na swoje osobiste plany na przyszłość, Hartwig Masuch poprosił o wcześniejsze odejście”. Waters pochwalił Masucha jako „twardego faceta”, który podjął odważną próbę przeciwstawienia się presji izraelskiego lobby.
Data odejścia Masucha zbiegła się w czasie z przyjazdem Watersa do Berlina na serię koncertów. Izraelskie i proizraelskie media zareagowały na jego pojawienie się zalewem wyraźnie skoordynowanych oszczerstw. Izraelskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych dołączyło do nich tydzień później, oświadczając na „Twitterze”: „Dzień dobry wszystkim z wyjątkiem Rogera Watersa”.
16 czerwca ADL nasiliła swoją akcję sabotażową, wysyłając list Greenblatta do Masucha i Rabego. List ten potwierdzał, że Greenblatt chciał szantażować Bertelsmanna groźbami ujawnienia nazistowskiej przeszłości firmy. Później tego samego dnia Waters dowiedział się, że Masuch rozmawiał telefonicznie z Greenblattem i że Greenblatt zaproponował współzałożycielowi Pink Floyd dołączenie do niego na lunch w Nowym Jorku. Dla Watersa propozycja szefa ADL sugerowała, że trwają prace nad planem szantażu – rodzajem taktyki stosowanej przez ADL w przeszłości w celu uzyskania wysokich darowizn od bogatych celebrytów złapanych na celowniku organizacji. „Nawet teraz”, ze smutkiem wspomina Waters, „kręcę głową z niedowierzaniem, że ten izraelski lobbysta oblizywał wargi na myśl o zerwaniu moich kontraktów z BMG, podczas gdy rozważał perspektywę osobistego potrząśnięcia mną podczas lunchu. Podobnego gówna nie da się wymyślić”.
Autorstwo: Max Blumenthal
Źródło zagraniczne: TheGrayZone.com
Źródło polskie: BabylonianEmpire.wordpress.com
Poznaj plan rządu!
Sprzedadzą ten album z większym zyskiem przez internet i w większej ilości, jak zespół zaoferuje, że połowę wpływów przeznaczy na pomoc Palestyńczykom. Koncerty tez na pewno ich fani dadzą rade zorganizować. BMG nie zarobi a Palestyńczycy będą mieli pomoc.