Wchodzisz do banku, a tam na biurku sensor, który mierzy uśmiechy klientów i pracowników. Beneficjentem tego rozwiązania są organizacje charytatywne (pięć sekund uśmiechu to 1 grosz na wybraną inicjatywę), pracownicy (uśmiechy to punkty, które wymieniają na bony do wybranych sklepów), a w końcu cała firma (zadowoleni z obsługi klienci to lepsze wyniki sprzedaży). Wydawałoby się, że w tej sytuacji są sami wygrani. Czy jednak uśmiech ma jakąś ciemną stronę? O tym, czy sensorem można promować kulturę życzliwości, i o ukrytych społecznych kosztach mierzenia uśmiechów rozmawiamy z Cvetą Dimitrową, filozofką i psychoterapeutką.
Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!
Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.
