Liczba wyświetleń: 474
Islam jest drugą po chrześcijaństwie, religią pod względem liczby wyznawców. Narodził się na Półwyspie Arabskim a z czasem rozprzestrzenił na całym świecie. Po 11 września 2001 r. islam stał się najbardziej krytykowaną religią świata.
Islam jest najmłodszą monoteistyczną religią objawioną, której korzenie sięgają Półwyspu Arabskiego. Przed tragicznymi wydarzeniami z 11 września utożsamiany był Mahometem, Koranem i Baśniami z Tysiąca i Jednej Nocy. Po atakach terrorystów islamskich na Nowy Jork i Waszyngton pojawiło się nowe wyobrażenie islamu. Dzisiaj konotuje on terroryzm, fundamentalizm i dyskryminację kobiet. Środki masowego komunikowania widzą w islamie twarz Osamy bin Ladena, zapominając przy tym, że zdecydowana większość muzułmanów to ludzie normalni. Z czego wynikają pejoratywne skojarzenia związane z islamem? Czy wszyscy muzułmanie to fanatycy religijni? Przede wszystkim z nieznajomości cywilizacji arabsko – muzułmańskiej, a także postrzegania jej przez pryzmat własnej kultury. Islam choć utożsamia zło, złem nie jest, ponieważ jest blisko związany ze słowem salam – oznaczającym pokój. Mieszkańcy krajów arabskich przyjaciół a także cudzoziemców pozdrawiają słowami as –salam alajkum – pokój z Tobą.
KILKA DEFINICJI
Islam w języku arabskim jest rzeczownikiem odczasownikowym i oznacza całkowite poddanie się Bogu, natomiast słowo muzułmanin w pierwotnym znaczeniu symbolizuje kogoś, kto się podporządkował (od imiesłowu czynnego utworzonego od czasownika aslama – podporządkować się). Wyznawcy islamu to muzułmanie, jednakże Europejczycy zwykli określać ich mahometanami, co dla ortodoksyjnego muzułmanina mogłoby być wysoce obraźliwe, gdyż nie jest on wyznawcą Mahometa, ale Boga. Muzułmanie oddają cześć Boską Bogu – Allachowi, a nie prorokowi Mahometowi. Naruszenie granicy pomiędzy tym, co Boskie a tym, co ludzkie byłoby poważnym wykroczeniem, bowiem muzułmanie nie czczą proroków a jedynie w nich wierzą, tak jak w aniołów, Torę czy Ewangelię.
Innym paradoksem, dotyczącym naszych wyobrażeń na temat islamu jest stwierdzenie, że muzułmanie nie wierzą w Boga, lecz Allacha. Słowo Allach nie jest imieniem własnym, ale arabską nazwą Stwórcy i nie stanowi wynalazku Mahometa ani islamu. Błędne stwierdzenia mogą wynikać z tego, iż w przekładach Koranu nie tłumaczy się rzeczownika Allach jako Bóg. To z kolei rodzi następną sprzeczność, jaką jest wnioskowanie, że Allach jest tylko Bogiem muzułmanów.
Stwórca (halik), znajduje się w centrum wiary muzułmańskiej, a zaprzeczenie w jego istnienie jest najcięższym grzechem. Idea islamu zawiera się w dwóch podstawowych źródłach: Koranie i sunnie proroka.
Kur’ān z arabskiego znaczy „czytanie”, „recytowanie”. Księga objawiona Mahometowi składa się ze 114 sur, czyli rozdziałów i 6226 wersetów. Sury ułożone są według ich długości. Trzy najkrótsze: pierwsza, sto trzynasta i sto czternasta spajają cały tekst. Każda z sur ma własny tytuł, który wynika z zawartej w niej treści. Wierni mogą mieć kontakt z Księgą tylko wtedy, gdy znajdują się w stanie rytualnej czystości: “O wy którzy wierzycie! Kiedy stajecie do modlitwy, to obmyjcie wasze twarze i ręce aż do łokci; przetrzyjcie lekko wasze głowy, a nogi myjcie aż do kostek ” (Koran, 5, 6). Nim muzułmanin przystąpi do recytacji Koranu powinien wypowiedzieć słowa: „Uciekam z Bogiem od Szatana, niech będzie przeklęty”, a na jej zakończenie mówi: „Bóg wszechmogący mówił prawdę”. Koran łączy w sobie wiarę w jednego Boga, proroków i objawienie.
Sunna jest terminem wieloznacznym. Z arabskiego oznacza drogę, ścieżkę, sposób postępowania. Zgodnie z wykładnią prawa islamskiego sunna jest czynem, za który człowiek jest nagradzany, natomiast nie przewiduje kary za jego niewykonanie. Z kolei teoria prawa islamskiego sunnę traktuje jako dyrektywy odnoszące się do relacji społecznych, wychowania dzieci, odpowiedniego zachowania. Sunną tworzą hadisy rozumiane jako bogaty zbiór opowieści o czynach i wypowiedziach Mahometa. Hadis składa się z tekstu i łańcucha przekazicieli.
DOKTRYNA ISLAMU
Fundamentalne wartości islamu opierają się na tzw. pięciu filarach. Pięć filarów to elementarny zbiór nakazów moralnych, które zobowiązany jest wypełniać każdy muzułmanin. Muzułmańskich przepisy różnią się od chrześcijańskiego Dekalogu i nie powinny być porównywane. Podstawowe różnice pojawiają się już w modlitwie. W islamie modlitwa objawia się jako rytualna czynność wykonywana pięć razy dziennie, podczas gdy w chrześcijaństwie polega ona na skierowaniu myśli i słów do sfery sacrum. Bycie muzułmaninem to całkowite poddanie się woli Boga i przyjęcie wzorca zachowań propagowanego przez Koran.
Kluczowe zasady religijne obowiązujące w islamie to:
1. Wyznanie wiary, czyli szahada, która zawiera się w formule: “Nie ma Boga oprócz Allaha, Muhammad jest jego prorokiem.” Szahada wyraża fundamentalną zasadę, jaką jest wiara w jednego Boga i wskazuje na istotną rolę Mahometa jako Jego wysłannika. Poprzez trzykrotne powtórzenie tej formuły w obecności dwóch muzułmańskich świadków czyni człowieka wyznawcą islamu. Po arabsku szahada brzmi: La illaha ilallah Muhammadun rasul allahi. Tymi słowami muezin wzywa również wiernych do modlitwy.
2. Modlitwa rytualna, czyli salat, którą każdy muzułmanin zobowiązany jest odmówić pięć razy: o świcie, w południe, po południu, o zachodzie słońca i w nocy. Modlitwa ma specyficzny charakter, ponieważ wierny przyjmuje odpowiednią postawę, od stojącej, po klękanie i dotykanie czołem ziemi. Taki rytuał ma wyrażać całkowite poddanie się Stwórcy. Nim jednak muzułmanin do niej przystąpi musi znajdować się w stanie rytualnej czystości. Dokonuje jej poprzez obmycie wskazanych przez Koran części ciała. Zazwyczaj muzułmanie modlą się, recytując pierwszą surę Koranu: „W imię Boga Miłościwego i Litościwego! Chwała Bogu, Panu światów, Miłosiernemu i Litościwemu, Królowi Dnia Sądu. Oto Ciebie czcimy i Ciebie prosimy o pomoc. Prowadź nas drogą prostą Drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami, nie zaś tych, na których jesteś zagniewany, i nie tych, którzy błądzę …”(Koran, 1, 1-7).
3. Jałmużna – zakat to trzeci filar muzułmańskiej ideologii. Zakat to podatek na rzecz ubogich, który każdy muzułmanin powinien zapłacić. Jego wysokość zależna jest od posiadanego majątku. Obowiązek jałmużny wynika z Koranu: Odprawiajcie modlitwę i dawajcie jałmużnę; skłaniajcie się tym, którzy się skłaniają (Koran, 2, 43)
4. Post, czyli saum, obowiązuje muzułmanów w czasie świętego miesiąca – ramadanu (dziewiąty miesiąc według kalendarza księżycowego). W czasie postu od wschodu do zachodu słońca nie wolno spożywać pokarmu, pić wody, palić tytoniu i odbywać stosunków seksualnych. Obowiązek ten nie dotyczy osób podróżujących, chorych, dzieci, kobiet w ciąży i w czasie menstruacji. Menstruacja czyni kobietę nieczystą, toteż powinna ona dodatkowo pościć w ciągu roku. W czasie ramadanu rodzina i przyjaciele wspólnie świętują i cieszą się z tego, co jest zakazane w ciągu dnia. Ramadan jest świętem ruchomym a obowiązek jego przestrzegania wynika ze Świętej Księgi: „O wy, którzy wierzycie! Jest wam przepisany post, Tak jak został przepisany tym, którzy byli przed wami być może wy będziecie bogobojni – na określoną liczbę dni. A temu z was, kto jest chory albo w podróży, to na pewną liczbę innych dni (…). Post jest dla was dobrem, jeśli chcecie wiedzieć to jest miesiąc ramadan, w którym został zesłany Koran (…). Kto z was zastanie ten miesiąc, to niech pości w tym czasie. A ten, kto jest chory lub w podróży, to przez pewną liczbę innych dni …” (Koran, 2, 183-185).
5. Hadżdż – pielgrzymka do Mekki, przypada na dwunasty miesiąc kalendarza księżycowego. Każdy muzułmanin powinien odbyć ją przynajmniej raz w życiu, o tyle, o ile pozwala mu na to sytuacja materialna. Pielgrzymka odbywa się, co roku i składa się z kilku etapów: założenie białego stroju (symbol czystości), siedem okrążeń Al – Kaby i ucałowanie czarnego kamienia, następnie „bieg” między pagórkami Safa i Marwa, po czym wysłuchanie kazania u stóp góry Arafa. Kolejnym elementem jest marsz do Muzalify i spędzenie nocy na czuwaniu, następnie wierni udają się do Miny i obrzucają kamieniami trzy stosy symbolizujące szatana. Punktem zwrotnym pielgrzymi jest Święto Ofiar, które upamiętnia ofiarę Abrahama.
Oprócz przedstawionych powyżej nakazów religijnych istnieje cały szereg innych przepisów, które muzułmanie powinni przestrzegać, jednak wyżej wymienione stanowią kwintesencję islamu.
Nie ma dnia ani godziny, by nic nie zostało powiedziane lub napisane o islamie i muzułmanach. Włączamy telewizor i widzimy krwawe sceny z Iraku czy Afganistanu, włączamy radio i słyszymy płacz i krzyk niewinnych ludzi. Myślimy sobie – znowu ten islam. Muzułmanie w naszej świadomości uchodzą za ludzi agresywnych, zacofanych, ślepo podporządkowanych wyznawanej religii. Wydaje nam się, iż nasze wyobrażenia o islamie są prawdziwe, ponieważ w mediach pełno jest terrorystów, fundamentalistów i ekstremistów. Dzieje się tak, ponieważ lubimy stereotypy, uogólnienia. Arab w naszej kulturze zawsze utożsamiał kogoś gorszego, więc dlaczego teraz miałoby być inaczej.
Nie lubimy słuchać dowcipów o Polaku, który kradnie Niemcowi samochód, ale lubimy anegdoty o muzułmańskich kobietach, zniewolonych i zdominowanych przez mężczyzn. To powszechny stereotyp, który wynika z nieznajomości cywilizacji arabsko – muzułmańskiej. Nieznajomość kultury islamu sprawia, że pogardliwie spoglądamy na muzułmanów i ich zwyczaje. Nasz niewiedza przeradza się w nietolerancję a ta z kolei rodzi nienawiść i agresję.
Autor: Wioleta Luchowska
Źródło: Wiadomości24.pl
Poznaj plan rządu!
Ciekawy artykuł, ale niewiele przekonuje o rzekomo pokojowym nastawieniu muzułmanów. Jak wygląda prawdziwy stosunek fanatycznych muzułmanów do innowierców, co jest z dżihadem (świętą wojną), czy faktycznie za zabicie chrześcijanina mają trafiać do raju, czy wiara ta to nie jest przypadkiem ingerowaniem, w najgorszym znaczeniu, w życie wyznawcy islamu, zmieniająca ich całe życie w zabobonny koszmar?