Liczba wyświetleń: 543
Wszyscy pamiętają ofiary z 11 września w USA ale już mało kto pamięta o ofiarach z 11 września w Chile. W tym roku zbliża się 34 rocznica krwawego puczu wojskowego w wyniku którego na 16 lat w tym pięknym andyjskim kraju pogrzebano demokrację i prawa człowieka.
Pamięci 3500 zamordowanych, 28000 torturowanych i 300000 wygnanych z kraju !!!
PINOCHET I GOSPODARKA
Co do reform ekonomicznych warto pamiętać, iż Pinochet pozwolił monetarystom Miltona Friedmana na ryzykowne eksperymenty neoliberalne czyniąc z Chile królika doświadczalnego tzw. Chicago Boys. Pierwsze lata dyktatury to ocean nędzy i ogromne bezrobocie. Likwidacja związków zawodowych i anulowanie praw pracowniczych oczywiście było na rękę przedsiębiorcom i wielkim posiadaczom ziemskim, którzy mieli lepsze warunki do wyzysku niż za rządów chadeków i konserwatystów.
Sukcesy ekonomiczne Pinocheta są dość wątpliwe – 30% bezrobocie, inflacja 12% i prawie zerowy wzrost gospodarczy. Tak było w momencie gdy Pinochet odchodził z urzędu w 1990 r. Od 1978 do 1988 GNP per capita w Chile wzrosło raptem o 100USD osiągając wartość 1510 USD (mniej więcej tyle co w Polsce w tym samym roku), co biorąc pod uwagę inflację dolara w tym czasie oznacza zupełną stagnację. Praktycznie przez całe lata 80-te ta rozwijająca się rzekomo gospodarka trwała w zupełnej stagnacji i to w dodatku z dużą inflacją i wysokim bezrobociem… Prawdziwy rozkwit gospodarki Chile nastąpił dopiero w latach 90-tych już po odejściu Pinocheta.
Obecnie bezrobocie wynosi tam 3.2%, inflacja 2.8% i wzrost gospodarczy 4.1% . Taki stan można określić rozwijająca się gospodarką. Ale zasługi Pinocheta w tym już żadnej nie ma.
ZANIM POJAWIŁ SIĘ PINOCHET
Zanim pojawił się Pinochet i dokonał zamachu stanu w dniu 11.09.1973 CIA na wszelkie sposoby próbowała obalić Allende. Najpierw wspierano finansowo kampanie wyborcze przeciwników Allende z chadecji i konserwatywnej Partii Narodowej.
Potem CIA wyasygnowała miliony $ na zabójstwo gen. Schneidera, który jako głównodowodzący armią Chile nie chciał zablokować demokratycznego wyboru socjalisty-marksisty na urząd prezydenta. Schneidera ostatecznie zastrzelili prawicowi spiskowcy z wojska związani z gen. Viaux, który mial bliskie kontakty z Centralną Agencją Wywiadowczą. Następnie płacono m.in. prawicowej prasie za nieprzychylne artykuły wobec Allende oraz wydano ogromne ilości pieniędzy na dwukrotnie organizowany strajk właścicieli ciężarówek. CIA dla potęgowania chaosu społecznego posługiwała się również organizacją terrorystyczną Patria y Libertad – była to skrajnie prawicowa faszyzująca przybudówka Partii Narodowej, która w latach 1970-1973 dokonała kilkuset zamachów bombowych, podpaleń i zabójstw.
Często przywoływane przez zwolenników dyktatora orzeczenie Sądu Najwyższego o niekonstytucyjności działań rządu Allende nie może dziwić kiedy okaże się, że jego sędziowie byli mianowani jeszcze za rządów konserwatysty Allesandriego (1958-1964) a nie mająca mocy prawnej uchwała z sierpnia 1973 konserwatywno-chadeckich deputowanych do parlamentu nawołująca do działania siły zbrojne (obalenia rządu) zakrwawa po prostu na kpinę z punktu widzenia praworządności.
Kiedy nie pomogły dotychczasowe sposby sięgnięto po zamach stanu. Pierwsza nieudana próba siłowego przejęcia władzy miała miejsce w czerwcu 1973. Zginął wówczas zastrzelony z zimną krwią szwedzki kamerzysta filmujący te wydarzenia. Następny zamach przygotowano o wiele staranniej.
PINOCHET – DYKTATOR I ZBRODNIARZ
Obciąża go śmierć 3500 osób – to ofiary zamachu stanu i dyktatury, 28000 torturowanych w więzieniach, 130000 internowanych i 300000 ludzi którzy musieli wyjechać z ojczyzny.
Karawana śmierci, doraźne egzekucje jak m.in. piosenkarza Victora Jary i filmowca Jorge Mullera Silvy, obozy koncentracyjne na stadionach, tajna policja polityczna DINA, tajne więzienia jak m.in. to w Colonia Dignidad i willa Grimaldi gdzie rezydował wyjątkowy sadysta Miguel Krasnoff, torturowanie dzieci i palenie żywcem ludzi (przypadek Rodrigo Rojasa Negri oraz Carmen Quintana).
PINOCHET – PRZYJACIEL NIEMIECKICH PRZESTĘPCÓW
Dyktatora wspierał esesman i hitlerowski zbrodniarz wojenny Walter Rauff mający na koncie co najmniej 90 tysięcy zamordowanych Żydów (Pinochet uparcie odmawiał wydania Rauffa i podarował mu willę w Santiago za zasługi dla junty) oraz zbiegły z RFN pedofil i guru niewolniczej sekty Colonia Dignidad niejaki Paul Schaeffer. Colonia była jednym z całej sieci tajnych więzień gdzie torturowano i dokonywano egzekucji.
PINOCHET – MIĘDZYNARODOWY TERRORYSTA
Tajna policja DINA likwidowała nawet zagranicą – Carlos Prats zabity w Buenos Aires w 1974 za pomocą bomby w samochodzie, Orlando Letelier zabity w Waszyngtonie w 1976 również za pomocą bomby w samochodzie, w Rzymie w 1975 próbowano zabić Bernardo Leightona z pomocą włoskiego neofaszysty i terrorysty Stefano Delle Chiaie. Pinochet razem z dyktatorami z Argentyny, Paragwaju, Boliwii, Brazylii i Urugwaju współpracował w ramach operacji Condor, która polegała na wzajemnej pomocy przy likwidacji opozycjonistów. Efekt operacji to 50 tysięcy zamordowanych, 30 tysięcy zaginionych i 400 tysięcy uwięzionych.
PINOCHET – SKORUMPOWANY GENERAŁ
Dyktator przyjmował łapówki od koncernów zbrojeniowych a także czerpał zyski z nielegalnej sprzedaży broni do objętych embargiem krajów (w 1991 Chorwacja). Ponadto obciążają go oszustwa podatkowe i tajne konta w zagranicznych bankach założone na fikcyjne firmy a służące do prania pieniędzy.
PINOCHET – BROŃ CHEMICZNA I PRODUKCJA NARKOTYKÓW
Pinochet rozkazał likwidowanie przeciwników politycznych za pomocą broni chemicznej (m.in. ex-prez. Eduardo Frei otruty sarinem w 1982) oraz zlecenie produkcji i przemytu czarnej kokainy (trudnej do wykrycia przez służby antynarkotykowe). W te dwa procedery było zaangażowane laboratorium wojskowe kierowane przez płk Gerardo Hubera a produkcją trujących gazów i narkotyków zajmował się chemik Eduardo Berrios. Obydwaj zostali zamordowani na rozkaz Pinocheta w pierwszej połowie lat 90-tych.
Autor:1789
Źródło: Centrum Niezależnych Mediów – Polska
Poznaj plan rządu!
