Liczba wyświetleń: 1644
Historycy zmieniają zdanie o alchemikach. Podczas spotkania American Association for Advancement of Science chemik i historyk, Lawrence Principe z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa podkreślał, że dopiero przed 30 laty w „Isis”, renomowanym piśmie dotyczącym historii nauki, zaczęły pojawiać się artykuły o alchemii. Wcześniej istniał zakaz publikowania na ten temat.
Zdaniem Principe’a przez wiele dziesięcioleci na złą opinię o alchemikach wpłynęli szarlatani, który w XIX wieku, ubrani w komiczne stroje, zarabiali na naiwnych rzucając zaklęcia czy produkując „cudowne leki”.
Tymczasem alchemię powinno się uznać za prekursorkę nowoczesnej chemii. Co prawda alchemikom nie udało się zamienić ołowiu w złoto, czego oczekiwali od nich władcy chcący zapełnić puste skarbce, jednak mają oni na swoim koncie wiele ważnych osiągnięć.
William Newman z Univeristy of Indiana twierdzi, że działania alchemików można uznać niemal za technologie chemiczne. Prowadzili oni bowiem eksperymenty, w których sprawdzali różne teorie dotyczące właściwości minerałów czy metali. Alchemicy prowadzili analizy składu metali, rafinowali sole, produkowali szkło, pigmenty, ceramikę, nawozy sztuczne, kosmetyki i lekarstwa. Do ich osiągnięć należy zaliczyć udoskonalenie procesu destylacji, dzięki czemu powstawały silne kwasy służące im później do pozyskiwania metali z rud.
Opracowanie: Mariusz Błoński
Na podstawie: PhysOrg
Źródło: Kopalnia Wiedzy
Poznaj plan rządu!
OD ADMINISTRATORA PORTALU
Ciekawi mnie tylko, czy legenda na temat otrzymania złota z innych metali powstała na skutek błędnego zrozumienia staroegipskich recept na oszukane złoto, czy też był to sprytny wybieg, bajka wymyślona dla zainteresowania potencjalnych sponsorów, którzy mogli sfinansować badania alchemików
A czemu nie jedno i drugie? Niektórzy, jak tylko usłyszą o tajemnej starożytnej wiedzy, stają na baczność i salutują z uznaniem. 🙂
„Co prawda alchemikom nie udało się zamienić ołowiu w złoto, czego oczekiwali od nich władcy chcący zapełnić puste skarbce…”
A ja na te słowa zapodam cytat z książki Józefa Bohdana Dziekońskiego pt. „SĘDZIWOJ”
„Cesarz Rudolf zaprosił Sędziwoja do Pragi; na wezwanie skwapliwie pospieszył. Przyjęty okazale, poufałością cesarza zaszczycony, wobec całego dworu, w przytomności tylu alchemików, którzy dwór ten składali, a więc w przytomności zazdrosnych pilnie śledzących najmniejsze jego poruszenie, odbył kilka przemian merkuriuszu, ołowiu i srebra na złoto. Ofiarował nawet cesarzowi trochę kamienia filozoficznego i ten własną ręką uszlachetniał metale. Cesarz w uniesieniu radości, iż niezbicie przekonał się o istnieniu tej wielkiej sztuki, kazał w sali, w której odbywały się doświadczenia, umieścić portret Sędziwoja. Pod obrazem wmurowano tablicę marmurowę ze złotym napisem, wierszu własnego układu Rudolfa: **
Faciat hoc quispiam alius,
Quod fecit Sendivogius Polonus!***”
Niestety poprawność polityczna nie pozwoli na wyjawienie sekretów tego świata szerszemu ogółowi.
Alchemia nie była tylko czystą nauką, dlatego niektórych alchemików posądzano o kontakty z siłami nieczystymi. Alchemicy nie byli przez społeczeństwo za zwykłych ludzi. Mieli oni szacunek wśród elit, często byli pod opieką władców.
„Co prawda alchemikom nie udało się zamienić ołowiu w złoto, czego oczekiwali od nich władcy chcący zapełnić puste skarbce…”
Istnieją udokumentowane przypadki zamienienia różnych metali w złoto. Przypadki te nie, są fikcją literacką, lub oszustwami. Za przykład mogę podać, potwierdzone przez sąd wzbogacenie się baronowej. Udzieliła pomocy pewnemu człowiekowi, o w zamian zamienił wszystkie srebra w złoto. Sąd nakazał tej baronowej podzielić się nabytym majątkiem z mężem, dlatego jest to zachowane świadectwo przemiany. Niestety w tamtych czasach praktyki te traktowano jako SANCTA SANCTIS. Więc pewnie nigdy nie poznamy sekretów alchemików, a nam wydaję się nieprawdopodobne i niemożliwe, że potrafili takie rzeczy.
Nieco więcej informacji na ten temat:
http://www.swietageometria.info/implozja-sekretna-nauka-ekstazy?start=5
Warto rzucić okiem obraz Jana Matejki w którym uwiecznił on scenę transmutacji Michała Sędziwoja.