Liczba wyświetleń: 1659
Definicja „speech synthesis” rozumiana jako synteza mowy opisuje, że jest to komputerowo tworzona symulacja ludzkiej mowy przez mechaniczną zamianę tekstu znaków w komunikat dźwiękowy lub/i widoczny na ekranie. Komputer musi dysponować bazą językową wielu sposobów artykulacji określonych liter danego języka, by zrozumiale przełożyć je z zapisu tekstowego listu, bądź fragmentu książki na wersję ustną.
Niektóre mobilne aplikacje umożliwiają takie przetwarzanie, które jak głosi teoria, ma służyć osobom niedowidzącym. Mamy wtedy do czynienia z syntezatorem mowy. Syntetyczna, czyli sztucznie stworzona mowa symulująca dźwiękowe komunikaty komputera przekazywana bohaterom filmowym w obrazach z gatunku science fiction była zabawą symulującą rzekome możliwości maszyny. Tak naprawdę wykorzystywano głos aktora odczytującego tekst w podwyższonej tonacji i odwróconej kolejności wyrazów, następnie porządkowany w pożądany sposób przez komputer.
14 lipca 2021 roku Rich Haridy w „New Atlas” opisał pionierskie wykorzystanie przetworzenia ludzkich myśli do postaci wypowiedzi za pomocą implantu wprowadzonego do mózgu. Zjawiska elektryczne (fizyko-chemiczne) zachodzące podczas formułowania myśli, skojarzeń zostały zinterpretowane do postaci wypowiadanych słów. Obnażona została niewidoczna, niesłyszalna i niewyczuwalna sfera ludzkiej autonomii. Komunikacja między neuronami z procesu intelektualnego nabrała znaczenia i postaci fizycznej. Wykorzystana w eksperymencie wiedza o wędrówce sygnałów z mózgu do aparatu mowy, by symulować artykulację pomyślanych wyrazów jest tymczasem procesem spowolnionym do 18 wyrazów na minutę przy 75% dokładności. Sparaliżowany 30-latek, biorący udział w doświadczeniu, posługuje się zasobem nie przekraczającym 50 pojęć. Implant tropi działalność neuronów odpowiedzialnych za proces mówienia i przeistacza je w zapis.
Badacze zjawiska potwierdzili swoje wnioski na łamach „New England Journal of Medicine”: „Według naszej wiedzy udało się po raz pierwszy odkodować bezpośrednio całe wyrazy jakie w myślach tworzyła osoba sparaliżowana nie potrafiąca mówić. Jest to zapowiedź możliwości przywrócenia komunikowania się za pomocą bodźca bezpośrednio wysłanego do maszynerii mózgu odpowiedzialnej za mowę”.
Implant niedoskonale odwzorowuje zatem myśli, które zostają zapisane na ekranie jako tekst. Implant nie przywraca człowiekowi zdolności werbalizowania myśli, ale obnaża je. Dotychczas sparaliżowany aparat mowy nie przeszkadzał człowiekowi porozumiewać się z otoczeniem przy pomocy klawiatury. Eksperyment nie przywrócił mu sprawności. Jeżeli natomiast udoskonalony gadżet wprowadzony zostanie jako rutynowe narzędzie podczas przesłuchań, kiedy „sparaliżowany” li tylko strachem człowiek odmówi składania zeznań, pomówiony o niegodziwy czyn zagrożony najwyższą karą? Zginie prawo do odmowy zeznań w oparach naiwnej fascynacji technologią.
Afazja jako zaburzenie zdolności rozumienia i mówienia wynikająca z uszkodzenia mózgu (OUN) w wyniku urazu zewnętrznego, udaru lub guza opisana jest szczegółowo w źródłach medycznych. Każdy jej rodzaj można leczyć.
Opracowanie: Jola
Na podstawie: YouTube.com [1] [2]
Źródło: WolneMedia.net
Poznaj plan rządu!
