Liczba wyświetleń: 966
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody opublikowała w tym roku pierwszą aktualizację list zagrożonych gatunków. Najbardziej znaczące zmiany to zagrożony status wędrownego podgatunku motyli monarchów, a także ponowna ocena statusu jesiotrów. Obecnie wszystkie 25 żyjących gatunków jesiotrów, wiosłonosów są zagrożonymi gatunkami. Spadek liczebności tych ryb związany jest z budową zapór na rzekach, kłusownictwem i zmianami klimatycznymi. Ponadto wiele gatunków ptaków, przede wszystkim australijskich endemitów, otrzymało nowe statusy.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUCN) od około sześćdziesięciu lat zbiera informacje o stanie dziesiątek tysięcy gatunków i podgatunków zwierząt, roślin, grzybów i innych organizmów żywych. Każdemu z nich przypisywany jest określony status w zależności od tego, jak duże jest ryzyko jego wyginięcia. Na przykład, liczne i szeroko rozpowszechnione gatunki, takie jak ludzie (Homo sapiens) czy szczur szary (Rattus norvegicus), są klasyfikowane jako najmniejsza obawa (mniejsza troska, LC). Rzadziej uzyskują status bliski wrażliwej pozycji (Near Threatened, NT). Za nimi plasują się zagrożone (Vulnerable, VU), zagrożone (Endangered, EN) i na skraju wyginięcia (Critically Endangered, CR) gatunki (z których wszystkie są czasami zbiorczo określane jako zagrożone lub zagrożone wyginięciem (zaginięciem)). Istnieją wreszcie odrębne kategorie dla gatunków wymarłych w naturze (Extinted in the Wild, EW) i wymarłych (Extinct, EX), a także dla gatunków, dla których nie ma wystarczających danych do oceny pozycji (brak danych).
Kilka razy w roku IUCN aktualizuje wykazy, dodając gatunki, które wcześniej nie miały statusu ochrony, oraz zmieniając status gatunków już uwzględnionych. Na przykład w zeszłym roku lista była aktualizowana trzykrotnie: w marcu, wrześniu i grudniu. Na 2022 r. planowane są dwie modernizacje. Pierwszy z nich ukazał się 21 lipca.
Jedną z głównych różnic w nowej wersji wykazu jest podwyższony stan ochrony motyli monarcha (Danaus plexippus). Generalnie gatunek ten nie jest zagrożony wyginięciem, więc zachował status budzącego najmniej niepokoju. Jednak w migrującym podgatunku Ameryki Północnej D.p. rzeczy ze splotem pogarszają się. Liczba tych motyli zimujących w Kalifornii i Meksyku znacznie spadła w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Uważa się, że migrujący monarchowie ucierpieli z powodu zniknięcia gąsienic, nadużywania pestycydów i zmiany klimatu. W aktualnej aktualizacji podgatunek otrzymał status zagrożonego. Jest jednak oczywiste, że nie wszyscy entomolodzy zgodzą się z taką oceną. Na przykład niedawna analiza danych z 26 lat wykazała, że pomimo spadku liczebności tych owadów na zimowiskach.
Specjaliści IUCN zrewidowali również status jesiotra (Acipensoriformes). Trudna sytuacja tej grupy od dawna niepokoi naukowców: według szacunków z 2009 r. 85 procent z 26 gatunków jesiotra, bieługi, łopaty i wiosłonosa, które istniały w tym czasie, było zagrożonych wyginięciem z powodu budowy tam, kłusownictwa i klimatu zmiana. Jednak obecnie wydaje się, że spadek liczby gatunków jest większy niż wcześniej sądzono. W efekcie cztery północnoamerykańskie gatunki jesiotra – jesiotrowaty (Acipenser fulvescens), pacyficzny (A. medirostris), amerykański atlantycki (A. oxyrinchus) i biały (A. transmontanus), których populacje uważano wcześniej za stabilne, otrzymały status wrażliwe i zagrożone. Tak więc teraz wszystkie żyjące jesiotry są klasyfikowane jako gatunki zagrożone.
Podniesiono status niektórych jesiotrów, które już wcześniej uznano za zagrożone. Sterlet (A. ruthenus) został zmieniony z zagrożonego na zagrożony, a jesiotr syberyjski (A. baerii) z zagrożonego na krytycznie zagrożony. Wreszcie, jesiotr Jangcy A. dabryanus został uznany za wymarły na wolności (jednak był hodowany w niewoli od lat 70. XX wieku), a żyjący w tej samej rzece wiosłonos chiński (Psephurus gladius) wyginął.
Ponadto aktualizacja dotyczyła kilku gatunków ssaków, w tym chomika syryjskiego (Mesocricetus auratus) (uznano go za gatunek zagrożony) i tygrysa (Panthera tigris) (pozostał zagrożony, ale jego populacja wzrosła o 40 procent, do 3726- 5578 osobników) i około dwustu gatunków ptaków. W szczególności za gatunek najmniejszej troski uznano tajemniczą wodniczkę wielkodzioby (Acrocephalus orinus), uważaną za wymarłą od 130 lat.
Wiele australijskich gatunków ptaków dotkniętych naturalną wycinką roślinności i katastrofalnymi pożarami w latach 2019-2020 zostało ulepszonych. Wyższy status otrzymały również opierzone endemity lasów deszczowych Queensland, które wcześniej uważano za pospolite, takie jak rajski ptak Victorii noszący tarczę (Lophorina victoriae) i altannik złoty (Prionodura newtoniana). Ostatnie badania wykazały, że z powodu zmian klimatycznych ich zasięgi przesuwają się wyżej w góry, a ich liczba gwałtownie spada. Jednak populacje niektórych australijskich ptaków wzrosły dzięki ochronie, co pozwoliło na przypisanie im niższych stanów ochronnych. Na przykład Lirogon Alberta (Menura alberti) i zięby Gouldian (Chloebia gouldiae) otrzymały status najmniejszej troski.
Wszystkie zmiany, które zostały wprowadzone na liście IUCN w 2022 r. można znaleźć pod linkiem.
Niektórym gatunkom, które przetrwały tylko w ogrodach zoologicznych i szkółkach, udaje się powrócić na wolność. Na przykład na początku czerwca ornitolodzy wypuścili osiem wyhodowanych w niewoli niebieskich ar (Cyanopsitta spixii) w północno-wschodniej Brazylii. Ptaków tych nie widziano w rodzimych lasach od ponad dwudziestu lat.
Źródło: ZmianyNaZiemi.pl
Poznaj plan rządu!
