Liczba wyświetleń: 629
Jak podaje Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) – każdego roku setki Palestyńczyków tracą dach nad głową w wyniku izraelskiej polityki wyburzania domów palestyńskich
Wyburzenia mają miejsce na tzw obszarze C – utworzonym na mocy Porozumień z Oslo -obejmującym 60% terytorium Zachodniego Brzegu, który zamieszkuje około 150 tysięcy Palestyńczyków.
Izrael zachowuje całkowitą kontrole militarną i decyduje o wydawaniu pozwoleń na budowę na tym terenie. Ponad 70% obszaru C jest niedostępnych dla Palestyńczyków, ponieważ wybudowano tam kolonie izraelskie, utworzono strefy militarne oraz rezerwaty przyrody, do których Palestyńczycy nie mają dostępu. Jak podaje OCHA w swoim najnowszym raporcie – również pozostałe 30% obszaru C objęte jest innego rodzaju restrykcjami, które ograniczają możliwość uzyskania pozwolenia na budowę.
W praktyce Palestyńczycy mogą budować jedynie w granicach planu zatwierdzonego przez izraelską administrację cywilną. Teren ten stanowi 1% obszaru C na Zachodnim Brzegu i w większości jest już zabudowany – podaje OCHA.
Palestyńczycy zamieszkujący obszar C nie mają więc innego wyboru jak budować swoje domy bez pozwolenia izraelskiej administracji cywilnej.
Władze Izraela twierdzą że przeprowadzane wyburzenia i rozbiórki domów są legalne, a palestyńscy i żydowscy mieszkańcy obszaru C podlegają tym samym ograniczeniom.
Raport OCHA opublikowany 11 sierpnia b.r naświetla obawy 13 społeczności palestyńskich zamieszkujących obszar C związane z wprowadzonymi przez Izrael restrykcjami i planowaną polityką zagospodarowania przestrzennego, które ograniczają prawa Palestyńczyków do budowy i użytkowania ziemi. Raport pokazuje również brak skutecznego egzekwowania prawa w odpowiedzi na ataki przeprowadzane przez osadników. Ponadto ograniczenia w swobodzie przemieszczania się, jak te które są wynikiem budowy muru na Zachodnim Brzegu, uniemożliwiają wielu społecznościom dostęp do ziemi i zasobów wody.
Mieszkańcy Khallet Zakariya, wioski położonej na obszarze C na południe od Betlejem twierdzą, że władze Izraela wyburzają ich domy a osadnicy utrudniają im życie, aby zmusić ich do opuszczenia swoich ziem.
Mohamed Khalil, 55, mieszkaniec Khallet Zakariya opowiada, że w czerwcu b.r osadnicy izraelscy zniszczyli ponad pól hektara jego pól uprawnych i umieścili na ścianie jego domu graffiti “śmierć Arabom”, które jest nadal widoczne.
“Nie po raz pierwszy osadnicy niszczą moje plony” – mówi Khalil “Uprawa winogron i śliwek zajmuje 3-4 lata”.
Zniszczenie plonów spowoduje spadek dochodu trzech rodzin (łącznie 19 osób). Po tym wydarzeniu Mohamed złożył skargę do policji izraelskiej.
W odpowiedzi urzędnik administracji cywilnej, izraelskiego organu działającego na Zachodnim Brzegu, zaproponował przeniesienie całej społeczności palestyńskiej, liczącej 350 osób do miejscowości Nahhlin, położonej na zachód od Betlejem.
“Mój ojciec uprawiał ta ziemię od lat – odmówiliśmy” – powiedział Khalil
Mieszkańcy Khallet Zakariya twierdzą, ze poprzez taktykę budowy nowych kolonii osadników otaczających ich wioskę z każdej strony (jak np kolonia Bat Ayin polożona na zachodzie i Rosh Zurim na północy) władze Izraela dążą do wysiedlenia Palestyńczyków aby przygotować teren pod nowe kolonie żydowskie.
Fatima Saed, jej mąż Mahmoud, oraz ich czworo dzieci mieli 20 minut aby spakować wszystkie swoje rzeczy zanim izraelski buldożer wyburzył ich dom 25 lipca b.r
“Nasz prawnik nie został poinformowany o tym, że przegraliśmy sprawę w sądzie, w której kwestionowaliśmy nakaz rozbiórki domu” – mówi Fatima
Fatima razem ze swoja rodziną mieszka obecnie w domu swojego brata, gdzie w dwóch pokojach stłoczonych jest 21 osób.
“Budujemy domy bez pozwolenia ponieważ ziemia należy do mojej rodziny od pokoleń” – opowiada Fatima
Jak podaje OCHA – w ciągu pierwszych 6 miesięcy 2011 roku władze Izraela wyburzyły 342 palestyńskich budynków na obszarze C, w tym 125 budynków mieszkalnych pozbawiając dachu nad głową 656 Palestyńczyków w tym 351 dzieci – jest to pięciokrotnie więcej niż w trakcie pierwszego półrocza 2010 roku.
Guy Inbar – koordynujący działania rządowe ze strony Izraela na Palestyńskich Terytoriach Okupowanych powiedział, że “Izrael nie prowadzi polityki wyrzucania ludzi z ich domów”. Przyznał jednak, że Izrael zintensyfikował w ostatnim czasie działania mające na celu monitorowanie budynków postawionych bez pozwolenia zarówno wśród społeczności palestyńskiej jak i żydowskiej na obszarze C.
Zgodnie z prawem międzynarodowym wszystkie izraelskie kolonie na Zachodnim Brzegu (łącznie z Jerozolimą Wschodnią) są nielegalne, ale władze Izraela stworzyły lukę pozwalająca na budowę nowych kolonii określając je mianem tzw “przyczółków osiedli” oficjalnie nie zatwierdzonych przez Izrael (w praktyce jednak tego typu osiedla otrzymują ochronę wojskową już na etapie ich tworzenia i często są legalizowane przez władze izraelskie. „Przyczółki” osiedli (ang. outposts) powstają najczęściej jako prymitywne struktury w postaci metalowych kontenerów lub drewnianych konstrukcji ogrodzonych drutem kolczastym – przyp tłum)
“Podobna liczba budynków izraelskich i palestyńskich została wyburzona w 2011 roku” – twierdzi Inbar “Izrael pracuje nad tym aby Palestyńczycy mogli żyć i budować również na innych terenach w ramach obszaru C”
Jak twierdzi Sarit Michaeli, rzecznik izraelskiej grupy działającej na rzecz praw człowieka B`Tselem “Wszystkie izraelskie osiedla na Zachodnim Brzegu powstały z naruszeniem prawa międzynarodowego. Ludność palestyńska mieszkająca na obszarze C znajduje się pod okupacją i jest chroniona przez prawo międzynarodowe.”
Inna organizacja izraelska Bimkom, która zajmuje się analizą systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego w kontekście pogwałceń praw człowieka opublikowała w 2008 roku szczegółowy raport opisujący jak działa izraelski system oddzielnego planowania i rozbudowy osiedli izraelskich
W latach 2000 – 2007 Izraelska Administracja Cywilna zatwierdziła zaledwie 5% wniosków na budowę złożonych przez Palestyńczyków z obszaru C. Jak podaje Bimkom – całkowita liczba pozwoleń na budowę wydanych ludności palestyńskiej w ciągu tych 7 lat to 91 – czyli średnio 13 pozwoleń na rok.
Cały raport dostępny jest TUTAJ.
Tłumaczenie: Aneta Jerska
Źródło oryginalne: www.electronicintifada.com
Źródło polskie: Kampania Solidarności z Palestyną
Poznaj plan rządu!
nikt nie moze podskoczyc USRaelowi