Liczba wyświetleń: 1094
Coroczne spotkania MFW, które odbyły się w Waszyngtonie w zeszłym tygodniu, pokazały, że kiedy instytucja publikuje nowe prognozy gospodarcze lub ostrzeżenia o spowolnieniu, prasa głównego nurtu nie ma nic przeciwko nadaniu im znacznego zainteresowania. Po założeniu Funduszu w 1944 r. (Tuż po drugiej wojnie światowej) stał się częścią tego, co internacjonaliści nazywają „porządkiem globalnym opartym na zasadach”. Od 75 lat MFW jest uważany przez polityczny establishment i elity bankowe za główny element światowego systemu finansowego.
Wbrew temu, co niektórzy mogą sądzić, MFW nie był pierwszą światową instytucją monetarną. Wyróżnienie to należy do szwajcarskiego Banku Rozrachunków Międzynarodowych, który wyprzedza MFW o czternaście lat. Jego utworzenie w 1930 r. Miało według BIS służyć przede wszystkim rozliczaniu odszkodowań „nałożonych na Niemcy po I wojnie światowej”. Bez I wojny światowej – poważnego wydarzenia kryzysowego – nie byłoby mandatu dla istnienia BIS. Tak jak nie byłoby mandatu dla MFW, gdyby nie widmo II wojny światowej.
Oprócz rozliczania niemieckich reparacji, BIS od początku uznawany był także za pierwsze w swoim rodzaju forum dla bankierów centralnych, na którym mogli oni otwarcie wypowiadać się i kierować kierunkiem globalnej polityki pieniężnej.
W zarządzie BIS zasiadają przede wszystkim szefowie czołowych banków centralnych na świecie. Obecnie prezesem zarządu jest niemiecki Bundesbank Jens Weidmann. Jako urzędnicy państwowi zbierają się w Bazylei mniej więcej co osiem tygodni na serii dwumiesięcznych spotkań, dyskusji, w których zwykli obywatele nie są wtajemniczeni.
W 2013 roku autor Adam Labour opublikował książkę zatytułowaną „The Tower of Basel”, w której przeanalizowano pewne kluczowe postacie z wczesnych lat BIS. Labour wyszczególnił, ilu z nich było integralnymi członkami nazistowskiego reżimu.
Dyrektorem BIS był Hjalmar Schacht, który w latach 1933–1939 jako prezes Reichsbank był ministrem finansów Hitlera. Schacht został osądzony i uniewinniony od zbrodni wojennych po II wojnie światowej.
Walther Funk, były nazistowski minister gospodarki i prezes Reichsbank w latach 1939-1945, był również dyrektorem BIS. Funk został początkowo wysłany do więzienia za zbrodnie wojenne, zanim został zwolniony w 1957 r. Jak udokumentował Labour, Funk ściśle współpracował z Heinrichem Himmlerem, który był szefem SS (Schutzstaffel). Funk był także pionierem gazety z 1940 r. Zatytułowanej „Reorganizacja gospodarcza Europy”, która została zatwierdzona przez nazistowskie kierownictwo i jest przechowywana w archiwum BIS.
Zastępca Funk, Emil Puhl, był wiceprezesem Reichsbank podczas II wojny światowej i dyrektorem BIS. Podobnie jak Funk, Puhl został skazany jako zbrodniarz wojenny.
Dyrektorem BIS był Kurt von Schroder, skazany za zbrodnie przeciwko ludzkości po II wojnie światowej.
Jest jeszcze Karl Blessing, nazywany protegowanym Hjalmara Schachta, który pracował w BIS w latach trzydziestych i ostatecznie został prezesem Bundesbanku i dyrektorem BIS w 1958 roku. Blessing został uwięziony po II wojnie światowej, ale nie został oskarżony o zbrodnie wojenne.
Labour zauważył, że „podobieństwa między planami nazistowskiego przywództwa co do powojennej gospodarki europejskiej, a późniejszym procesem europejskiej integracji walutowej i gospodarczej są rzeczywiste”. Innymi słowy, cele internacjonalistów po drugiej wojnie światowej odzwierciedlały cele reżimu nazistowskiego.
Labour słusznie stwierdził również, że po 1945 r. To byli naziści zajęli wiele kluczowych stanowisk władzy w nowych Niemczech. W tamtych czasach przemysłowcy uważali to za cenę, którą warto zapłacić, aby odbudować gospodarkę Niemiec.
Przestudiuj historię europejskiej integracji walutowej, a przekonasz się, że BIS odgrywał ważną rolę w jej urzeczywistnianiu. Jednym z przykładów jest raport Delorsa z 1989 roku. Sporządzony w BIS, nakreślił plany europejskiej unii walutowej. Jednym z wiodących autorów raportu, z racji swojego stanowiska w Komitecie Delorsa, był ówczesny dyrektor generalny BIS Alexandre Lamfalussy.
Mając dostępne dowody, nie można zaprzeczyć, że BIS jest sercem projektu integracji europejskiej. Fakt, że byli narażeni na przyjmowanie zrabowanego nazistowskiego złota w okresie poprzedzającym II wojnę światową i że ich działania służyły finansowaniu machiny wojennej Hitlera, został w dużej mierze zignorowany.
Do dziś BIS nie jest komentowany w mediach. Ich najnowsza inicjatywa „Innowacja BIS 2025” jest tego przykładem. Przedstawiona po raz pierwszy w marcu 2019 r. Przez dyrektora generalnego Agustina Carstensa jest to „strategia średnioterminowa” obejmująca trzy elementy, które BIS podsumowuje w następujący sposób:
„1. Zidentyfikuj i opracuj dogłębne analizy krytycznych trendów w technologii wpływających na bankowość centralną
2. Rozwój dóbr publicznych w przestrzeni technologicznej ukierunkowanej na poprawę funkcjonowania globalnego systemu finansowego
3. Służyć jako centralny punkt sieci ekspertów banku centralnego w zakresie innowacji”.
Dopiero pod koniec czerwca 2019 r., Zgodnie z publikacją Rocznego Raportu Ekonomicznego BIS, projekt został ratyfikowany przez radę dyrektorów BIS. „Innowacja BIS 2025” rozrosła się obecnie, obejmując plany „Centrum innowacji BIS”. W towarzyszącym komunikacie prasowym wspomniano, jak centrum będzie „wspierać międzynarodową współpracę w zakresie innowacyjnych technologii finansowych”.
Dyrektor generalny Carstens skomentował, że BIS będzie teraz pracował „nad zestawem projektów, które odzwierciedlają priorytety innowacyjne społeczności banków centralnych”.
Priorytety te obejmują postęp w dziedzinie Fintech i globalne reformy krajowych systemów płatności. Narracja BIS polegająca na kwestionowaniu roli „pieniądza w erze cyfrowej”, która rozpoczęła się po Brexicie i prezydenturze Donalda Trumpa, ma kluczowe znaczenie dla tych ambicji.
Gubernator Banku Anglii Mark Carney, czołowy orędownik projektu, uważa, że ściślejsza współpraca między bankami centralnymi za pośrednictwem Centrum „pomoże sektorowi prywatnemu w pełni zrealizować te główne możliwości”.
Jak będę się przyglądać w przyszłych artykułach, firmy z sektora prywatnego powinny odegrać zasadniczą rolę w dążeniu do pełnej cyfryzacji pieniądza i perspektywy cyfrowej waluty banku centralnego.
Po zatwierdzeniu Centrum Innowacji BIS opublikował serię ogłoszeń o pracę dla inicjatywy. Termin nadsyłania tych ogłoszeń już upłynął, ale jedną z wymienionych funkcji był szef Centrum Innowacji BIS. Pięcioletni okres znajdujący się w Bazylei (który zakończyłby się w momencie, gdy BOE i Fed wprowadzą nowe systemy płatności online), jednym z głównych wymagań było posiadanie co najmniej dziesięcioletniego doświadczenia na wyższym stanowisku w Fintech, centralna bankowość, badania ekonomiczne czy branża finansowa. Jak dotąd BIS nie ogłosił jeszcze składu zarządzającego Hub. Jednym z możliwych kandydatów jest Mark Carney, który ustąpi ze stanowiska gubernatora BOE 31 stycznia przyszłego roku.
Pierwsza faza wdrażania „Innovation BIS 2025” rozpocznie się od trzech hubów, z których dwa będą zlokalizowane w Hongkongu i Singapurze. Odzwierciedla to chęć BIS do poszerzenia swojej obecności na Wschodzie. Proces już się rozpoczął, gdyż we wrześniu 2019 r. w Hongkongu Urząd Monetarny (HKMA) podpisał porozumienie operacyjne o utworzeniu Centrum Innowacji w Hongkongu.
Wkrótce po tym ogłoszeniu pojawiło się drugie porozumienie operacyjne, tym razem między Szwajcarskim Bankiem Narodowym (SNB) a BIS. Na tym kończy się planowanie pierwszej fazy realizacji. W drugiej fazie, która jak dotąd nie ma podanej skali czasowej, Hub zostanie przeniesiony do obu Ameryk i Europy.
W komunikacie prasowym dla Swiss Hub omówiono motywy innowacji BIS 2025: „Szwajcarskie Centrum będzie początkowo prowadzić badania nad dwoma projektami. Pierwsza z nich dotyczy integracji cyfrowego pieniądza banku centralnego z infrastrukturą technologii rozproszonej księgi. Ta nowa forma pieniądza cyfrowego banku centralnego miałaby na celu ułatwienie rozrachunku aktywów tokenizowanych między instytucjami finansowymi. Tokeny to zasoby cyfrowe, które można przenosić z jednej strony na drugą. Projekt zostanie zrealizowany w ramach współpracy pomiędzy SNB i SIX Group w formie weryfikacji koncepcji”.
Grupa SIX, o której mowa w powyższym fragmencie, jest dostawcą usług finansowych, który obsługuje infrastrukturę szwajcarskiego systemu finansowego.
Największy niepokój budzi tutaj wyraźna wzmianka o integracji pieniądza cyfrowego banku centralnego w ramach DLT. O tym pisałem obszernie w serii artykułów w sierpniu i wrześniu. Powstanie rozproszonej księgi rachunkowej i dostosowanie technologii do systemów płatniczych ma kluczowe znaczenie dla realizacji przez banki centralne celów wprowadzenia społeczeństwa bezgotówkowego. Twierdzę, że właśnie dlatego Bank Anglii i Rezerwa Federalna są w trakcie reformowania swoich systemów.
Aby dokładniej zbadać motywy powstania Centrum, Agustin Carstens wygłosił dwa przemówienia w ciągu pierwszych jedenastu dni października. Pierwsza z nich nosiła tytuł „Nowa strategia BIS – zbliżenie obu Ameryk i Bazylei. „Carstens mówił o tym, jak innowacje i technologia„przekształcają krajobraz finansowy”oraz jak„blizny pozostawione przez kryzys finansowy”i„otoczenie pokryzysowe”oznaczają, że konieczna jest reforma sposobu działania środowiska bankowości centralnej.
W odniesieniu do „otoczenia pokryzysowego” Carstens powiedział: „Niepewność wynikająca z powrotu protekcjonizmu i wynikających z niego napięć handlowych w ogóle nie poprawia perspektyw gospodarczych. W tym kontekście innowacje technologiczne zmieniają modele biznesowe banków i wpływają na sektor finansowy i całą gospodarkę”.
Tak więc niepewność i podział powstałe w wyniku zmiennego klimatu geopolitycznego zbiegają się z innowacjami technologicznymi, które BIS i jego członkowie chcą wykorzystać w ramach programu, aby wszystkie aktywa stały się niematerialne, tj. Koniec z fizycznymi banknotami i monetami.
Pośród tej zmienności BIS wyraźnie widzi okazję: „W świetle nowych wyzwań stojących przed bankowością centralną BIS dokonał ponownej oceny sposobu, w jaki wypełnia swoją misję. Nasza praca będzie koncentrować się na implikacjach innowacji technologicznych dla banków centralnych, systemu finansowego i całej gospodarki”.
Panujące uwarunkowania geopolityczne pozwalają BIS realizować swoje cele dzięki Innovation BIS 2025. Dlatego od dawna twierdzę, że wzrost protekcjonizmu, który w konsekwencji jest dostosowany do odradzającego się nacjonalizmu / populizmu, nie jest szkodliwy dla banków centralnych. „Zarządzanie kryzysowe”, jak odnosi się do Carstensa w swoim przemówieniu, jest najważniejsze dla internacjonalistów. Kryzys gospodarczy jest korzystny pod warunkiem, że BIS i inne globalne organy mają za zadanie „zarządzać” skutkami tego kryzysu. Zwróć uwagę, jak koncentrują swoje wysiłki na zarządzaniu, a nie na rozwiązaniu. Każdy wybuch kryzysu jest w istocie okazją i być może dlatego nie podejmuje się nieustannych wysiłków w celu usunięcia fundamentalnych błędów w systemie.
Drugie przemówienie Carstensa, „Innowacje banku centralnego – ze Szwajcarii na świat”, mówi nam trochę więcej o „strategii BIS 2025”: „W naszym poprzednim planie średniookresowym położono nacisk głównie na sprostanie wyzwaniom związanym z następstwami Wielkiego Kryzysu Finansowego. W tym pokryzysowym środowisku, pośród szybkich zmian gospodarczych i technologicznych, potrzeby banków centralnych i innych władz finansowych ewoluowały”.
Mówi o tym, że postęp technologiczny jest „krytycznym czynnikiem wpływającym na projektowanie naszej strategii”. Dlatego BIS jest w pełni zaangażowany w „ciągłe innowacje i przygotowywanie się na wyzwania jutra”.
Centrum jest w powijakach, ale, jak podaje Carstens, gromadząc wiedzę i doświadczenie, „szybko opracowany zostanie własny program”. Jest to jeden z powodów, dla których pierwsza europejska baza zostanie zlokalizowana w Szwajcarii, siedzibie BIS. Ale podejrzewam, że głównym powodem, przedstawionym przez Carstensa, jest to, że zakładanie firm Fintech w Szwajcarii jest „wspierane przez zmiany szwajcarskich ram prawnych, które ułatwiają korzystanie z nowych technologii w sektorze finansowym”.
Ciekawostką na marginesie jest to, że Narodowy Bank Szwajcarii był jednym z pierwszych banków centralnych, które wprowadziły koncepcję systemu rozliczeń brutto w czasie rzeczywistym – ten sam system, który jest teraz gotowy do międzynarodowej reformy, aby dostosować się do Fintech.
W tym przemówieniu Carstens określił BIS jako „najstarszą międzynarodową instytucję finansową na świecie i pozostaje głównym ośrodkiem międzynarodowej współpracy banków centralnych”. To nieco zaniża BIS. Tam, gdzie stoją, znajduje się na szczycie światowego systemu finansowego. I udaje im się to osiągnąć z dala od blasku światowych mediów, pomimo ich historii.
Innowacja BIS 2025 to kolejny krok w dążeniu do zharmonizowania technologii cyfrowej, takiej jak rozproszona księga główna, z następną generacją systemów płatności, zagrażając w ten sposób istnieniu fizycznych pieniędzy. W miarę jak świat staje się coraz bardziej niestabilny, zarówno pod względem gospodarczym, jak i politycznym, banki centralne w zmowie z sektorem prywatnym będą starały się wykorzystać wieczny kryzys, aby osiągnąć swoje cele.
Im dłużej BIS pozostaje w cieniu, tym większe jest prawdopodobieństwo powodzenia ich inicjatywy.
Autorstwo: Steven Guinness
Źródło oryginalne: StevenGuinness2.wordpress.com
Źródło polskie: Nieznane.com.pl
Poznaj plan rządu!
