Liczba wyświetleń: 2028
Niezbadane są ścieżki człowiecze – dawno, dawno temu, a dokładniej 27 czerwca 1888 roku w małym białym dworku w Woli Okrzejskiej urodził się – Ludwik Niemirowski. Ten syn ziemi polskiej studiował w Lozannie, we Lwowie. Następnie robił błyskotliwą karierę, podaję za Wiki: „W roku 1906 wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie kilka lat potem uzyskał brytyjskie obywatelstwo (w 1913 roku). W latach 1914–1915 walczył w jednostce strzelców brytyjskich na froncie I wojny światowej, został jednak zdemobilizowany z powodu wady wzroku”.
Następnie zajmował stanowisko eksperta w brytyjskich ministerstwach propagandy (1915–1917), informacji (1917–1918) oraz w ministerstwie spraw zagranicznych (1918–1920), kiedy to był jednym z głównych doradców premiera Davida Lloyda George’a w sprawach polskich podczas konferencji pokojowej w Paryżu. W tym okresie był głównym antagonistą Romana Dmowskiego[4].
Po zakończeniu pracy w Foreign Office w 1920 r. pracował krótko jako przedsiębiorca, a także wykładał historię na uniwersytetach w Oxfordzie i Manchesterze.
Tu jednakowoż przerwiemy fascynującą opowieść o losach naszego wybitnie uzdolnionego rodaka – jak się już przekonaliśmy, na tyle błyskotliwego, by zasilić rząd i dyplomację Zjednoczonego Królestwa – i zejdziemy na mniej oczywiste ścieżki, a raczej na bezdroża, błota, koleiny…
Otóż Ludwik Niemirowski tak naprawdę nazywał się Lewis Bernstein Namier i pochodził z podobno zlaicyzowanej zasymilowanej rodziny żydowskiej, podobno zamożnej, syn Józefa Bernsteina i Anny z Sommersteinów. Rodzina zmieniła później nazwisko na Niemirowski.
Namier popierał Piłsudskiego jako jedynego człowieka, który może rządzić Polską. W 1919 popierał przyznanie Polsce Gdańska. Nie mógł jednak w tej sprawie wywrzeć wpływu na politykę angielską, ponieważ w tym wypadku poglądy jego nie odpowiadały jej założeniom.
Swoje stanowisko względem Polski zmienił zasadniczo w 1939 roku. Zarzuca mu się manipulowanie statystykami etnograficznymi na Kresach Wschodnich i w Galicji[5]. Sfałszował, jak sądzą niektórzy historycy, zapis linii demarkacyjnej zwanejlinią Curzona, przypomnianej nakonferencji w Spa w lipcu 1920 r. przezPhilipa Kerra, który przekazano do akceptacji przedstawicielom dyplomacji sowieckiej[6]. Przygotowany przez Namiera wariant linii, odcinałLwów iWilnood Polski.
Jako aktywny działacz syjonistyczny pełnił funkcję sekretarza politycznego Agencji Żydowskiej w Palestynie (1929–1931) i współpracownika Chaima Weizmana. Pomimo późniejszej konwersji na anglikanizm Namier do końca życia pozostawał cennym sprzymierzeńcem ruchu syjonistycznego. Był projektodawcą stworzenia przez rząd brytyjski Żydowskiej Siły Zbrojnej w Palestynie oraz organizatorem pomocy Żydom, którzy uszli przed nazistowskimi prześladowaniami z Niemiec.
Czytelnik zada sobie na pewno pytanie, po co miałby sobie zawracać głowę jednym z wielu przebierańców pełniących obowiązki Polaków, do tego żyjącego w czasach dość zamierzchłych – już wyjaśniam – to co dla lekkomyślnych Polaków jest zamierzchłą przeszłością – dla innych jest myśleniem w dalszej i szerszej perspektywie, otóż Lewis Bernstein Namier vel Ludwik Niemirowski miał siostrę, Teodorę po mężu Modzelewską. A ta siostra – miała córkę -pochodziła z rodziny ziemiańskiej.
Ojciec tej córki, Tadeusz Modzelewski (1867–1936), syn Narcyza i Klary z Weydlichów, był właścicielem majątku na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej (pozostawionego po rewolucji październikowej na tzw. sowieckiej Ukrainie). Matka, Teodora (1887–1969), córka Józefa Bernsteina vel Niemirowskiego i Anny z Sommersteinów, regionalistka i badaczka haftów, tkanin oraz strojów Warmii i Mazur[2], pochodziła z rodziny żydowskich kupców (jej bratem był Lewis Bernstein Namier).
Pierwsze 10 lat dzieciństwa spędziła w majątku Koszyłowce w powiecie buczackim, znajdującym się około 20 km od Buczacza[3]. Tereny te po II wojnie światowej znalazły się na obszarze zachodniej Ukrainy w rejonie zaleszczyckim obwodu tarnopolskiego. W czasie II wojny światowej była działaczką Szarych Szeregów we Lwowie oraz uczestniczką powstania warszawskiego jako sanitariuszka (pseud. Marta).
Ukończyła w 1955 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po odbyciu aplikacji zdała egzamin sędziowski, orzekała w sądach w Tczewie i Malborku. W sierpniu 1980 przeszła do pracy w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku.
Od września 1980 działała w NSZZ „Solidarność”. Weszła w skład zarządu Regionu Gdańskiego związku. W związku z działalnością opozycyjną w stanie wojennym została odwołana ze stanowiska sędziego. Pracowała następnie w spółdzielniach kółek rolniczych województwa gdańskiego i elbląskiego.
W 1988 uzyskała uprawnienia adwokata, praktykowała w Tczewie do 1990, kiedy to ponownie uzyskała nominację sędziowską. Należała do Stowarzyszenia Godność.
W 2001 została wybrana na senatora V kadencji w okręgu gdańskim z ramienia lokalnego „Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego Prawo i Samorządność”. W tym samym roku wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości i weszła w skład rady politycznej tej partii. W Senacie zasiadała w Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Do 25 czerwca 2004 zasiadała w klubie senatorskim Blok Senat 2001, następnie została członkinią klubu parlamentarnego PiS.
W 2005 z ramienia PiS po raz drugi uzyskała mandat senatorski. Zasiadała w tych samych komisjach, co w poprzedniej kadencji, a także (do 15 listopada 2005) w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję.
W wyborach parlamentarnych w 2011 ubiegała się bezskutecznie o mandat senatora z ramienia PiS w okręgu wyborczym nr 66. Niedługo później została usunięta z partii. Należała potem do Solidarnej Polski, zasiadała przez kilka miesięcy w powołanej w grudniu 2013 radzie głównej tej partii. Z jej listy bez powodzenia startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[6].
W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL,została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2016 pośmiertnie odznaczona przez Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[8] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.
Kimże była ta wybitna krewna Lewisa Bernsteina Namiera, znanego też jako Ludwik Niemirowski? To Anna Kurska, matka dwóch znanych postaci życia publicznego – Jacka i Jarosława Kurskich.
A czy z tej konstatacji – mając w pamięci, że wedle doktryny żydowskiej pochodzenie etniczne określa się po linii żeńskiej, czyli linii matki, obaj panowie Kurscy to Żydzi?! No, ja nie wiem, sami Państwo musicie się domyślić, a poza tym cóż w tym złego, co za różnica, Wildstein czy Kurski…
Aj waj, aj waj – ale się porobiło.
Autorstwo: Andrzej Tokarski
Zdjęcie: Adrian Grycuk (CC BY SA 3.0)
Na podstawie: YouTube.com
Źródło: NEon24.pl
Poznaj plan rządu!
Raczej ma czyste pochodzenie zydowskie. Jego ojciec po zgwalceniu sekretarki, pelnil w tym czasie funkcje viceministra w rzadzie Messnera, lub Rakowskiego , by uniknac odpowiedzialnosci uciekl do Izraela, gdzie otrzymal zaraz obywatelstwo. Pamietam rowniez jak na pogrzebie ks. Jankowskiego matka Kurskiego mowila jak im to pomogl, gdy jej maz zostawil ja bez srodkow do zycia i uciekl za granice.
Ale tak jest z zydami w Polsce , jeden w opozycji, drugi w rzadzie, jeden w PO drugi w Pis-e
Tu jest konkretny fragment z “Musisz to wiedzieć” mówiący o tym :
Niemirowski, siostra Teodora Modzelewska matka Anny Kurskiej – tej od Jacka : https://youtu.be/skxpuLdr4AM?t=99 ,
Dlatego tak ważne jest by głosować na niepartyjnych – bo partyjny zawsze będzie pilnował interesu partii a nie wyborców a niepartyjny ma tylko wyborców. Oraz sprawdzać człowieka – jest to wiele prostsze póki mamy jako taki internet
A takie nazwisko jak Modzelewski to mi mowi ze Modzelewski byl pierwszym ambasadorem PRL-u w Moskwie, mial wiecej do gadania ni prezydent PRL-u Bierut. Jego syn byl dzialaczem KOR-u, a jego corka Stanislawa zd. Modzelewska zona tow. E.Gierka.
Gierek był w porządku, ale naiwniak, zrobili go na szaro ze wszystkim, zresztą Polak musiał mieć żonę żydówkę: Moczar, Gomułka, Siwiec, pisał o tej chazarskiej polityce pan Albin Siwak.
Stanley! a nie lepiej zdelegalizować (odciąć macki ośmiornicy) wszystkie istniejące partie?