Liczba wyświetleń: 3776
Rosja dostarczyła Izraelowi tajne kody, dające mu dostęp do irańskich systemów obrony przeciwlotniczej Tor-M1, w zamian za przekazanie Rosji kodów do hakowania dronów sprzedanych Gruzji przez Izrael. Należy więc zadać sobie pytanie – czy irański operator rakietowy został wprowadzony w błąd podczas zestrzelenia nad Teheranem samolotu ukraińskich linii lotniczych?
Przyznanie się Iranu do tego, że jego wojsko zestrzeliło samolot Ukraine International Airlines w pobliżu Teheranu, jest końcem sprawy, jeśli chodzi o dyplomację międzynarodową i mass media.
Oficjalna wersja wydarzeń
Jest 8 styczeń 2020 roku, druga w nocy, a nasz facet obsługuje Tor-M1 – system rakietowej obrony przeciwlotniczej, znajdujący się około 10 km na północny zachód od międzynarodowego lotniska im. Imama Chomeiniego (na zachód od Teheranu).
Generał Solejmani został pochowany dzień wcześniej, a pół godziny temu, z zachodniego Iranu w kierunku dwóch amerykańskich baz w Iraku wystrzelone zostało kilkadziesiąt irańskich pocisków balistycznych.
Całe wojsko irańskie jest w pogotowiu, poziom stresu jest szczególnie wysoki. Dużo mówi się o prawdopodobnej reakcji USA na irańskie pociski, a chłopak, o którym mowa należy do jednego z kilku zespołów militarnych, rozmieszczonych wokół Teheranu, których zadaniem jest zestrzelenie wszystkiego, co na ekranie radaru wydaje się być zagrożeniem dla Iranu. Gdy godziny mijają bez jakichkolwiek incydentów – chłopak zaczyna wątpić, czy zobaczy jakieś konkretne działanie wroga – sądzi, że nie dojdzie do niego tej nocy.
O szóstej rano, jedyne co może zgłosić swym przełożonym to prześledzenie na ekranie radaru wszystkich 9 regularnych lotów, które wystartowały z pobliskiego lotniska w tym czasie.
Żołnierz obserwował, jak samoloty poruszają się po rutynowych ścieżkach lotu, podnosząc się z północno-zachodniego pasa startowego, wspinają się na czyste, nocne niebo, a następnie skręcają na północ lub północny wschód. Ponieważ obsługiwany przez niego system Tor-M1 wyposażony jest w funkcję IFF (Identification Friend or Foe), mógł nawet zobaczyć ich znaki wywoławcze.
Przedostatnim był lot linii Qatar Airways QR8408 w kierunku Hongkongu.
Ostatnim tej nocy był lot linii lotniczych Ukraine International Airlines PS752 do Kijowa. Samolot wystartował godzinę później, o 6:12 rano, ale podążał dokładnie tą samą początkową ścieżką lotu, co poprzednie maszyny.
Gdy wzniósł się i osiągnął wysokość 4600 stóp, transponder samolotu nagle przestał działać, co wydarzyło się około 6.14 rano, mniej więcej 2 minuty po starcie. Następnie samolot skręcił ostro w prawo, kierując się na wschód i zawracając w kierunku Teheranu, przeleciał kolejne 15-20 km w ciągu 4 minut, po czym spadł w pobliżu boiska piłki nożnej – eksplodując.
Nagle, z nieznanego dotąd powodu wojskowy irański utwierdził się w tym, że Boeing 737 jest „celem nieprzyjacielskim”. Zgodnie z protokołem poprosił swych przełożonych o zezwolenie na zestrzelenie go, ale nie był w stanie skontaktować się z nimi z powodu „jakiegoś problemu z siecią komunikacyjną”.
Również, zgodnie z protokołem, żołnierz miał 10 sekund czasu, podczas których powinien był zadecydować o zestrzeleniu. Nadal przekonany, że 737 był rakietą samosterującą lub samolotem wroga, wystrzelił w jego kierunku dwa pociski, które przypieczętowały los 178 osób znajdujących się na pokładzie samolotu ukraińskiego.
Rząd i wojsko irańskie wzięły na siebie pełną odpowiedzialność za zestrzelenie lotu ukraińskiego, ale nikt nie wyjaśnił do tej pory, dlaczego prawdopodobnie dobrze wyszkolony operator systemu rakietowego, obserwując owej nocy 9 komercyjnych samolotów pasażerskich, był tak bardzo przekonany, że dziesiąty jest obiektem wrogim, iż sam podjął decyzję o zestrzeleniu go.
O czym się głośno nie mówi?
Iran kupił 29 systemów obrony powietrznej Tor-M1 od Rosji, co miało miejsce pod koniec roku 2005. E-mail z roku 2009, pochodząca od agencji Stratfor i opublikowana przez Wikileaks w roku 2012 ujawniła, że systemy te, z całym prawdopodobieństwem zostały szybko zinfiltrowane: „Rosja dostarczyła Izraelowi tajne kody, dające mu dostęp do irańskich systemów obrony przeciwlotniczej Tor-M1, w zamian za przekazanie Rosji kodów do hakowania dronów sprzedanych Gruzji przez Izrael – co wynika z przecieku email od prywatnej, amerykańskiej agencji wywiadowczej”.
Na nieszczęście dla Iranu, dwa lata po dużym zakupie systemów Tor-M1, Rosjanie wprowadzili na rynek Tor-M2E, który, znacznie ulepszony, obejmował także „zabezpieczenie przed spoofingiem (podszywaniem się)”.
Jak chodzi o kontekst wojskowy, spoofing odnosi się do fałszowania radarowego i polega na przechwytywaniu sygnałów radaru wroga i wysyłaniu ich z powrotem w zmienionym formacie, tak by zmylić operatora radaru na temat tego co widzi na ekranie.
Kilka lat temu, amerykańscy producenci broni rozpoczęli wdrażanie tychże systemów EW (electronic warfare) do użytku operacyjnego tak jak chodzi o amerykańską marynarkę wojenną jak i siły powietrzne.
Zwróćcie szczególną uwagę na to, do czego służy opisywana technologia: „Amerykańscy eksperci z zakresu wojny elektronicznej (EW) popierają zastosowanie technologii wojny elektronicznej (EW) firmy Mercury Systems Inc., które mogą oszukać systemy radarowe wroga przy pomocy celów fałszywych lub poruszających się zwodniczo”.
To, że uaktualnienie antyspoofingu zostało dodane do późniejszej wersji, ujawnia lukę w systemie Tor-M1, który zestrzelił ukraiński samolot. Lukę, która umożliwiła wrogowi na „podszycie się pod inny [cel] w sieci, wprowadzając [operatorów] w przekonanie, że porozumiewają się lub wchodzą w interakcje z innym [samolotem]”.
Następnym sposobem, przy pomocy którego system Tor-M1 (i jego operator) mógł zostać wprowadzony w błąd („spoofed”) owej nocy, jest zmiana sygnałów identyfikacyjnych wysyłanych przez transponder funkcjonujący na ukraińskim samolocie.
Nowsze systemy transponderów ADS-B, które znajdują się dziś w większości samolotów pasażerskich, są znane z tego, że narażone są na ataki hakerskie.
Najbardziej niepokojące dla organów zajmujących się transportem lotniczym jest to, że hakerzy mogą „wstrzykiwać” tzw. „samoloty-widma” do systemu ATC, jak również „wstrzykiwać” dane bezpośrednio do systemu ADS-B statku powietrznego – po to, by (jego transponder) zaczął przesyłać fałszywe informacje dotyczące jego tożsamości, lokalizacji, prędkości i kierunku lotu.
W roku 2012, naukowcy z Air Force Institute of Technology wykazali, że różne ataki typu „fałszywy zastrzyk” można łatwo zakodować na komercyjnej platformie radiowej i realizować je z ziemi lub powietrza za pomocą taniej anteny. Ataki tego typu mogą przekonać pilotów o tym, że kolizja jest nieuchronna, zalać przestrzeń powietrzną setkami fałszywych przekazów lub uniemożliwić samolotom odbiór legalnych informacji.
Bogata młodzież z Teheranu
Inna ciekawa część oficjalnej historii zestrzelenia ukraińskiego samolotu dotyczy grupy Irańczyków, którzy zrealizowali i rozpowszechnili materiał wideo, dotyczący wystrzelenia pocisku, jego uderzenia w samolot, spadku maszyny oraz rzekomych pozostałości rakiety Tor-M1.
9 stycznia 2020, konto na „Instagramie” o nazwie „Rich Kids of Teheran” – opisane jako „popularne konto w mediach społecznościowych przedstawiające młodych i bogatych Irańczyków, którzy obnoszą się ze swoim bogactwem i latają po całym świecie” – opublikowało wideo pokazujące coś, co wyglądało na wybuch w powietrzu.
Tego samego dnia „New York Times” skontaktował się z administratorem konta „Rich Kids of Teheran”, w wyniku czego otrzymał film w wysokiej rozdzielczości, a następnie potwierdził jego autentyczność.
Dodatkowy materiał filmowy opublikowany później przez nieznane źródła obejmował materiał z kamery CCTV (closed circuit television) z okolic miejsca katastrofy, który uchwycił moment uderzenia (pocisku w samolot). Następnego dnia ktoś opublikował zdjęcia pocisku, który miał uderzyć w samolot.
Strona „Bellingcat” przeanalizowała materiał wideo i stwierdziła, że obydwa filmy zostały zrealizowane z miejsca znajdującego się w dzielnicy mieszkalnej w Parand, na przedmieściach, na zachód od międzynarodowego lotniska Imam Khomeini. Parand to strefa „planowanego miasta” poza Teheranem, która została zbudowana dla rodzin o niskich dochodach. „Bellingcat” twierdzi również, że zdjęcia pocisku prawdopodobnie zostały zrealizowane z tego samego obszaru Parand.
Dlaczego jedna lub więcej osób związanych z „bogatą młodzieżą z Teheranu” – których największą aspiracją jest by być widzianymi kiedy „bezczelnie prowadzą Porsche i Maserati ulicami Teheranu na oczach biednych” – znajdowało się w mieszkaniach ludzi o niskich dochodach, rozmieszczonych na obrzeżach miasta, 8 stycznia, o 6 rano, z kamerami skierowanymi w prawą stronę nieba, tak, aby móc sfilmować pocisk trafiający w ukraiński samolot pasażerski – to pytanie które stawiają sobie wszyscy. I jest to sprawa dość podejrzana.
Kto sprawił, że Iran zrobił coś takiego?
Aby mieć szansę na prawidłowe zrozumienie kwestii zestrzelenia ukraińskiego cywilnego samolotu pasażerskiego, należy postrzec je bardziej jako incydent polityczny niż wojskowy.
Kilka dni wcześniej USA zabiły generała Solejmaniego, co było rażącym atakiem na irańską dumę narodową. Kiedy Iran odpowiedział precyzyjnymi trafieniami rakietowymi dwóch baz amerykańskich w Iraku, wynik pojedynku był – mniej więcej – równy, jeśli chodzi o obie strony.
Można utrzymywać, że Iran wyszedł z owej sytuacji jako kraj silniejszy i bardziej szanowany niż przed zajściem. Wszystko to jednak zostało zniweczone po zestrzeleniu ukraińskiego samolotu. Iran wydał się wtedy wojskowo nieudolny, był zmuszony przeprosić świat, a ugrupowania opozycyjne w tym kraju wykorzystały tę tragedię do wzmożenia swych apelów o „zmianę reżimu”.
Podsumowując, twierdzenie, że „panika i słabe szkolenie” doprowadziły operatora systemu rakietowego do zestrzelenia cywilnego samolotu pasażerskiego, nie jest sensowne, szczególnie gdy istnieją bardziej uzasadnione wyjaśnienia.
Problem polega jednakże na tym, że metody, które prawdopodobnie zostały wykorzystane do oszukania operatora, nie pozostawiły śladu ani dowodów, które można byłoby przedstawić po fakcie. W ciągu kilku minut operator mógł otrzymać tymczasowe i przekonujące dane, na bazie których zadecydował.
Tak więc, podczas gdy Iran zestrzelił ukraiński samolot, może nie być on za to odpowiedzialny.
Jeśli szukasz osób odpowiedzialnych, warto spojrzeć na tych, którzy od dawna opowiadają o zagrożeniu irańskim, którzy mogliby najwięcej zyskać na stawianiu Iranu w złym świetle i którzy mają długą tradycję – a ponadto motto – jak chodzi o prowadzenie wojny lub osiąganie swych celów geopolitycznych poprzez oszustwo.
Możemy też przypomnieć raport wojskowy sprzed 19 lat, przygotowany przez School for Advanced Military Studies (SAMS) w Fort Leavenworth, który szczegółowo opisuje plan wprowadzenia w życie ważnego izraelsko-palestyńskiego porozumienia pokojowego, które wymagałoby około 20 000 dobrze uzbrojonych żołnierzy stacjonujących w całym Izraelu oraz nowo-utworzonym państwie palestyńskim.
Dokument SAMS-u siłuje przewidzieć wydarzenia, do jakich mogłoby dojść w pierwszym roku operacji pokojowej i dostrzega możliwe zagrożenia dla wojsk amerykańskich, pochodzące od obydwu stron.
Raport określa siły zbrojne Izraela jako: „500-funtowego goryla w Izraelu. Dobrze uzbrojonego i wyszkolonego. Działającego w strefie Gazy. Znanego z ignorowania prawa międzynarodowego – w sytuacji gdy służy to realizacji własnej misji. Jest rzeczą bardzo mało prawdopodobną, że będzie strzelał do żołnierzy amerykańskich. Bratobójstwo jest problemem szczególnie istotnym jak chodzi o zarządzanie przestrzenią powietrzną”.
O Mossadzie, służbach specjalnych Izraela, oficerowie SAMS wyrażają się w sposób następujący: „Joker. Bezlitosny i przebiegły. Jest w stanie uderzyć w siły amerykańskie, tak by wyglądało to na atak ze strony Palestyńczyków lub Arabów”.
Autorstwo: Joe Quinn
Tłumaczenie: RAM
Źródło oryginalne: SOTT.net
Źródło polskie: NEon24.pl
Bibliografia
1. https://www.flightradar24.com/blog/ukrainian-flight-ps752-crashes-shortly-after-take-off-from-tehran/
2. https://www.sott.net/article/427258-We-accept-full-responsibility-Watch-IRGC-press-conference-confessing-accidental-downing-of-Ukrainian-plane
3. https://en.wikipedia.org/wiki/Stratfor
4. https://wikileaks.org/gifiles/docs/64/64027_insight-russia-israel-georgia-mexico-defense-deals-and-swaps.html
5. https://www.jpost.com/Defense/WikiLeaks-Russia-gave-Israel-Iranian-codes
6. https://en.wikipedia.org/wiki/Tor_missile_system
7. https://www.veracode.com/security/what-is-spoofing
8. https://www.militaryaerospace.com/computers/article/16726118/navy-continues-buying-radarspoofing-electronic-warfare-ew-equipment-from-mercury-systems
9. https://www.computerworld.com/article/2472455/curious-hackers-inject-ghost-airplanes-into-radar–track-celebrities–flights.html
10. http://users.ece.utexas.edu/~bevans/students/phd/kyle_wesson/phd.pdf
11. https://www.instagram.com/therichkidsoftehran/?hl=en
12. https://twitter.com/ConflictsW/status/1215442882947174402
13. https://youtu.be/pXy6wBV647s
14. https://twitter.com/christogrozev/status/1215661629842608129
15. https://www.bellingcat.com/news/mena/2020/01/09/video-apparently-showing-flight-ps572-missile-strike-geolocated-to-iranian-suburb/
Poznaj plan rządu!
To już jest ściema.
Super informacja!!! I bez czytania tego podsumowania dwie rzeczy wydawały się bardzo podejrzane: 1) Z jakiegoś powodu system OPL/operator nie rozpoznał samolotu pasażerskiego – osobiście sądziłem że może na przeglądzie technicznym dwa dni wcześniej “dobrano” się respondera który przestał działać (być może zgodnie z planem po dwóch dniach). W cudowny sposób żaden inny startujacy wcześniej samolot nie zostaje zestrzelony tylko ten… Inne zostaja rozpoznane przez OPL a ten nie… 2) Nagranie którego darmo chyba szukać w “naszych mediach” a pokazane bodajże na Istagramie – ciemne niebo, biały punkt świateł samolotu i pewnej chwili lecący z ziemi w góre do samolotu rakieta eksplodująca przy samolocie który zaczyna palić się/jarzyć – ujęcie wyglądające na “wyczekane”… Informacja w artykule pięknie wpasowuje się w wątpliwości i spostrzeżenia.