Liczba wyświetleń: 2064
Laboratorium Lindy Hsay-Wilson odkryło, że złożone cząsteczki cukru kontrolują tworzenie sieci okołonerwowych. Otaczają neurony, pomagając stabilizować połączenia w mózgu.
Człowiek może rozpoznać przyjaciela, którego nie widział od wielu lat, ale zapomnieć, co jadł wczoraj na śniadanie. Dzieje się tak dlatego, że mózg nieustannie zmienia okablowanie, aby uczyć się nowych umiejętności, ale molekularne podstawy tego procesu nie są dobrze poznane. Naukowcy odkryli, że grupy siarczanowe złożonych cząsteczek cukru znanych jako glikozoaminoglikany (GAG) wpływają na „plastyczność” mózgu myszy. Zrozumienie, jak funkcjonują GAG, pomoże wyjaśnić, jak działają pamięć i uczenie się u ludzi. Pojawią się również sposoby na przywrócenie połączeń nerwowych po urazach.
W mózgu najpowszechniejszą postacią GAG jest siarczan chondroityny, który znajduje się w macierzy pozakomórkowej. Otacza wiele komórek mózgowych. Siarczan chondroityny tworzy również struktury znane jako „sieci okołonerwowe”. Owijają się wokół poszczególnych neuronów i stabilizują połączenia synaptyczne między nimi.
Kiedy naukowcy usunęli gen Chst11, który jest odpowiedzialny za dwa główne wzorce siarczanowania siarczanu chondroityny u myszy, w ich sieciach okołonerwowych pojawiły się defekty. Jednak liczba sieci faktycznie wzrosła przy braku motywów sulfation, zmieniając typy połączeń synaptycznych między neuronami. Ponadto myszy nie rozpoznawały myszy, które znały. Dlatego naukowcy zasugerowali, że te wzorce wpływają na pamięć społeczną.
Co ciekawe, sieci te mogą być bardziej dynamiczne, niż wcześniej sądzono. Kiedy naukowcy skupili się na Chst11 konkretnie w mózgach dorosłych myszy, odkryli ten sam wpływ na sieci okołonerwowe i pamięć społeczną.
W innych niedawnych eksperymentach zespół chciał zrozumieć, w jaki sposób GAG i ich wzorce siarczanowania mogą wpływać na regenerację aksonów lub zdolność neuronów do regeneracji po uszkodzeniu. Naukowcy pracują obecnie nad identyfikacją receptorów białkowych, które wiążą określone motywy siarczanowania.
Autorstwo: tallinn
Zdjęcie: Saramukitza (CC0)
Źródło: ZmianyNaZiemi.pl
Poznaj plan rządu!
No i mamy prawdziwy powód ,,demonizowania,, cukru. Co ciekawe właśnie aspartam i nne słodziki degenerują neurony.
Obecnie gdy slysze jakies zapewnienia w oficjalnej propagandzie ze cos jest bardzo zdrowe i dobre, a cos bardzo szkodliwe, to wiem ze jest zupelnie odwrotnie.
Koledzy, cukry o takim działaniu to polisacharydy – glikozaminoglikany … Występują raczej tylko w tkankach zwierzęcych … Są to np. : kwas hialuronowy, chondroityna ( podobno tylko w rogówce oka ), siarczan dermatanu, heparyna, siarczan keratanu i zapewne inne. Daleko im do związków potocznie rozumianych jako cukry … Nie znam procesu w jaki powstają i z czego, ale wątpię żeby cukier z rzepaku odgrywał tutaj jakąś rolę. Jeśli by się temu przyjżeć, może jest to argument przeciw wegetarianizmowi. Raczej zwykle łatwiej zjeść związek chemiczny niż go wytworzyć w organizmie.
kazdy cukier pomaga
bo to glowne paliwo dla mozgu
ale za to szkodzi na inne organy.
Wszystko co sie zje jest przetwarzane w organizmie na cukier, nawet mieso, tyle ze z tym organizm ma wiecej roboty i potrzebuje do tego troche innych bakterii.
Cukier jest podstawowym nosnikiem energi w organizmie. Kazda komorka potrzebuje cukru jako energi by funkcjonowac.
W przypadku gdy komorki sa zablokowane np. przez jedzenie roznych margaryn, czy innych wysoko przetworzonych rzeczy, to taka komorka nie przyjmuje cukru, czyli energii. Wtedy cukier odkladany jest w organizmie i przetwarzany na tluszcz.
Do odblokowania komorek potrzebny jest zestaw witamin B.