Wielka Tataria – największe państwo świata

Opublikowano: 17.01.2022 | Kategorie: Paranauka, Publicystyka

Liczba wyświetleń: 6423

Wielka Tartaria, czyli nieistniejąca już kraina obejmująca swoją powierzchnią blisko 3/4 powierzchni Azji, to temat bardzo często poruszany w literaturze jako synonim odległych, tajemniczych rejonów zamieszkiwanych przez potężnych wojowników, m.in. w książce „Frankenstein”, „Flecista z Hameln” czy chociażby w szekspirowskim „Śnie nocy letniej”. Czym jednak była Wielka Tartaria i dlaczego powstało wokół niej wiele kontrowersji? Jakie współczesne państwa leżą na terenie Tartarii i co się stało z rdzennymi mieszkańcami tej krainy?

Wielka i potężna

Tartaria – według encyklopedii historycznej – stanowiła bardzo rozległy teren obejmujący współczesny Kazachstan, Chiny, Mongolię, a także rejony Turkmenistanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu i Kirgistanu.

Geograficznie opisywano ten teren jako „połacie ziemskie rozciągające się od Morza Kaspijskiego i Góry Ural z zachodu przez Pacyfik na wschodzie”.

Ze względu na tak rozciągnięty teren można było spotkać szerokie zróżnicowanie klimatyczne – od roślinnych stepów pontyjskich i kazachskich przez ośnieżone szczyty Kaukazu, Uralu, Syberii aż do słonecznych i piaszczystych plaż Morza Żółtego.

Po około 1350 roku teren ten podzielono na „Tartarię Niepodległą” obejmującą Kazachstan, część Kirgistanu i fragment Mongolii, a pozostałą część stanowiła „Wielka Tartaria Chińska”.

Mieszkańcy Tartarii

Mieszkańcy Tatarii byli zróżnicowani zarówno narodowościowo, jak i etnicznie – spotkać można było zarówno Turków, jak i ludność rasy chińskiej, jednak zdecydowanie najczęściej natrafić można było na Mongołów i potomków Hunów.

Cała Tataria była sprawnie podbijana przez Czyngis Chana, a następnie zarządzana przez Kubilaj Chana aż do 1296, kiedy to nastąpił pierwszy podział.

Imperium rozpadło się na trzy części: Złotą Ordę, Chanat Czagatajski oraz Dynastię Yuan.

Niecałe 70 lat później Mongołowie utracili chińską część Tartarii, nazwaną „Wielką Tartarią Chińską”, Chanat Czagatajski został podbity przez Timura Chromego, a u początku XV wieku upadła Złota Orda.

W tym czasie Wielka Tartaria Chińska prowadziła ekspansję terytorialną, powiększając swoje ziemie o Syberię (1490 rok) i o Tybet (1634 rok).

W XVIII i XIX wieku Imperium podbiło tereny Azji Centralnej (tzw. Wolnej Tartarii), ujarzmiając lub uzależniając większość ludów tureckich.

W międzyczasie, od XVI do XVII wieku zaczęto wysyłać misjonarzy chrześcijańskich, którzy wskutek opowieści Chińczyków oraz licznych kampaniach podbojowych prowadzonych przez mieszkańców Tartarii, zaczęli zaliczać wszelkie ludy azjatyckie w poczet Tatarów.

Wskutek braku rozróżnienia m.in. Mandżurów, Ojratów czy Mongołów i Tybetańczyków, Europejczykom było trudno zorientować się w sytuacji geopolitycznej Azji, co doprowadzało do licznych nieporozumień.

Przyjętą ogólnie nazwę „Tartaria” i „Tatarowie” definitywnie zniesiono w XX wieku – ludność wyodrębniono na podstawie badań kulturowych, etnograficznych i antropologicznych, zaś sama nazwa „Tartaria” ograniczona została do ogólnego „Tatarlandia” lub „Tatarstan”.

Flaga i herb

Obecnie przypuszcza się, że Wielka Tartaria była największym kiedykolwiek istniejącym państwem na świecie – zajmowała teren około 31,5 miliona kilometrów kwadratowych, co daje aż 23% całej powierzchni lądów na świecie.

To dziesięć razy więcej niż współczesna Rzeczpospolita Polska, a dla porównania: największe istniejące obecnie państwo – Rosja – ma powierzchnię 17,1 miliona kilometrów kwadratowych.

Pomimo tak rozległych terenów kraina ta po dziś dzień budzi wiele kontrowersji i zagadek wśród historyków i antropologów. Niektórzy uważają, że Wielka Tartaria była fikcyjną krainą. Za ich błędnym myśleniem przemawiają jednak dowody m.in. ze źródeł europejskich, które potwierdzają jej istnienie.

W 1719 roku francuski badacz w dokumencie „Informacje historyczne o Tartarii i drzewo genealogiczne władców Tartarii” wymienił całe drzewo genealogiczne władców tej „geograficznej części świata”.

W innych starych informatorach można natknąć się na ilustracje przedstawiające herb i flagę Tartarii. W księdze „Geografia świata” wydanej w Paryżu w 1676 roku przed opisem o Tartarii przedstawiono wyobrażenie sowy na tarczy, co może świadczyć o tym, że był to jej herb.

Natomiast w kolekcji flag morskich z XVIII wieku znajdujemy dwie flagi Tartarii – na jednej figuruje mityczny gryf, a na drugiej sowa.

Dowody te sugerują, że trudno zaprzeczać istnieniu Wielkiej Tartarii, ale i tak wielu historyków (i nie tylko) ma problemy z zaakceptowaniem, że współczesna historia, jakiej od małego uczą w szkole, jest zbiorem wielu zakłamań i fałszerstw…

Źródło: OdkrywamyZakryte.com


TAGI: , ,

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.

Dodaj komentarz

Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli już się logowałeś - odśwież stronę.