Krótka historia Niemców i Lechitów

Liczba wyświetleń: 1508

Lechici Zachodni byli autochtonami na południowych wybrzeżach Bałtyku i ich nazewnictwo miejscowości sięga przez południową Danię do Renu. Tysiąc lat temu rozpoczął się podbój germański i rabunek ziem Lechitów Zachodnich w imię nawracania na chrześcijaństwo słowiańskich pogan. W XIII wieku nastąpił ponowny rabunek ziem Bałto-Słowian czyli Prusów. Polacy wówczas uzyskali przyjęcie na synodzie w Konstancy w 1412 roku określenia ludobójstwa Prusów jako tak zwaną “Pruską Herezję” sformułowaną przez ambasadora Polski i rektora Uniwersytetu Krakowskiego Pawła Włodkowica, który walczył przeciwko fałszowaniu przez Krzyżaków czasowych przywilejów i zmieniania ich na akty permanentne.

Skutkiem ludobójstwa Prusów przez zbrojnych mnichów germańskich nastąpiła zmiana historycznej nazwy “Jezior Pruskich” na “Jeziora Mazurskie”, które stały się pustkowiem po ludobójstwie Prusów przez Krzyżaków i zostały zaludnione przez ludzi z Mazowsza, czyli Mazurów. Ludobójstwo Prusów w pamięci narodowej niemieckiej było spowodowane “rolą cywilizacyjną” Germanów na ziemiach Bałto-Słowian, którzy w obronie własnej dobrowolnie zawarli przymierze Polski i Rusi Litewskiej, znane jako Unia Królestwa Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, posługującego się językiem białoruskim jako oficjalnym Rusi Litewskiej złożonej ze Żmudzi, Ukrainy oraz Białorusi.

Pod koniec “Złotej Dekady” eksploatacji chłopów ukraińskich przez arendarzy żydowskich w 1648 roku nastąpił wybuchł bardzo krwawy bunt pod dowództwem skłóconego szlachcica polskiego Bohdana Chmielnickiego, herbu Abdank, bojara ukraińskiego z pochodzenia, obywatela Polskiej Rzeczypospolitej Szlacheckiej. Przerażeni bankierzy żydowscy byli wówczas przekonani, że grozi im wypędzanie ich z Polski, tak jak to wcześniej miało miejsce w Hiszpanii. Zaczęli oni wywozić złoto i kapitały do Berlina, gdzie w 1701 roku pomogli finansować stworzenie “Królestwa Prus” ze stolicą w Berlinie, późniejszego inicjatora zbrodni rozbiorów Polski w 1762-1795.

Zabory Polski uczyniły z “Królestwa Prus” największe państwo w Rzeszy Niemieckiej, w której było ponad 350 małych niezależnych państewek. W 1870 roku Królestwo Pruskie pod rządami kanclerza Ottona Bismarcka, znanego z planów eksterminacji Polaków, sprowokowało wojnę z Francją, dzięki której miało ono możliwość zjednoczenia Niemiec jako cesarstwa, po raz pierwszy ze stolicą w Berlinie. Rabunek Francji dał możność zmodernizowania przemysłu niemieckiego i rozbudowy stoczni niemieckich w konkurencji przeciwko Imperium Brytyjskiemu, które w 1903 roku planowało bezskutecznie zniszczenie floty niemieckiej. Fakt konfrontacji z Imperium Brytyjskim spowodował Prusaków do planowania Imperium Niemieckiego od rzeki Ren aż do wybrzeży Oceanu Spokojnego.

W 1914 roku rząd w Berlinie rozpętał walki przeciwko Rosji za pomocą ultimatum dostarczonego do Petersburga przez ambasadora nazwiskiem Fontaine, w którym dano Rosji do wyboru albo całkowitą demobilizację w czasie dwunastu godzin albo działania wojenne. Nic dziwnego, że Aleksander Guczkow, minister wojny przy rządzie Kiereńskiego napisał, że Niemcy zaczęli Pierwszą Wojnę Światową żeby móc uczynić z Rosją to, co Brytania uczyniła z Indiami, czyli innymi słowami uczynić z Rosji najwspanialszy klejnot korony cesarzy niemieckich, którzy chcieli mieć przewagę nad Imperium Brytyjskim i dominować nad całym globem.

W 1945 roku rząd kanclerza Hitlera rozpoczął II wojnę światową z planami podboju Rosji i stworzenia imperium od Renu do Władywostoku, w tym “rasowo czystego” terenu “Wielkich Niemiec” od Renu do Dniepru, po dokonaniu “Planu Wschodniego” wcielenia Ukrainy do Niemiec za cenę likwidacji 51 milionów Słowian, w tym głównie Polaków, którzy mieli stracić raz na zawsze swoje ziemie historyczne. Nic dziwnego, że Marszałek Józef Piłsudski przekazał Polakom w testamencie: “Lawirujcie póki możecie między Niemcami i Rosją, a jak to nie będzie już możliwe, podpalcie cały świat, ale nie sprzymierzajcie się ani z Hitlerem ani ze Stalinem.”

Po Lechitach zachodnich pozostały w Niemczech formy językowe wzbogacające język niemiecki, który jedyny między językami germańskimi ma słowiańskie zdrobnienia i zgrubienia, w dodatku do wielu zapożyczonych słów.

Autor: Iwo Cyprian Pogonowski
Źródło: Niezależny Serwis Informacyjny

TAGI: Germanie, Niemcy, Prasłowianie, Słowianie, Słowiańszczyzna

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.