Liczba wyświetleń: 1157
W drugiej połowie czerwca opublikowano zdjęcia z przelotu nad Doliną Javari w Brazylii, wykonane przez pracowników rządowej organizacji ds. Indian w Brazylii (FUNAI). Zdjęcia obrazują domy umiejscowione w trzech sąsiednich lokalizacjach, w zachodniej części Doliny Javari, niedaleko granicy z Peru.
Temat został pochwycony przez media głównego nurtu i w nagłówkach dzienników, szybko pojawiły się informacje, że odkryto „dziewicze plemię”. Granie sensacją w tym temacie jest niebezpieczne: z jednej strony prowadzi do rozpowszechniania nierzetelnej informacji, z drugiej zaś, przyczynia się do podnoszenia równie nieobiektywnych głosów, negujących cały przekaz i sugerujących zaistnienie rzekomej mistyfikacji. Fotografie upublicznione przez FUNAI, za aprobatą brazylijskich władz, obrazują społeczności jak najbardziej prawdziwe i realne, których istnienie jest znane lub przynajmniej podejrzewane. W brazylijskiej Amazonii, żyje przewidywalnie około 70 izolowanych, nie skontaktowanych społeczności, których izolacja jest podyktowana nie rzadko traumatycznymi doświadczeniami z przeszłości. Niektóre z nich miewały już w pewne kontakty z niektórymi segmentami społeczeństwa narodowego (w XIX-XX wieku lub wcześniej), ale wycofały się lub zbiegły na tereny trudno dostępne, położone w górnych biegach rzek.
Dolina Javari jest drugim co do wielkości terytorium indiańskim w Brazylii oraz największym miejscem koncentracji grup Indian izolowanych. Szacuje się, że region zamieszkuje co najmniej 6 nie skontaktowanych społeczności o łącznej populacji oscylującej w granicach 1350 do 2000 osób. Według FUNAI, ostatnio sfotografowane domy należą najpewniej do Indian z grupy językowej Pano. Przewidywalna liczba mieszkańców społeczności szacowana jest na 200 osób. Fabricio Amorim, który stał na czele grupy przelotowej FUNAI, powiedział, że zlokalizowani Indianie uprawiają kukurydzę, banany, orzeszki ziemne i wiele innych. Amorim zaznaczył, że do głównych zagrożeń dla społeczności z zachodniej Doliny Javari należy nielegalne rybołówstwo, myślistwo, górnictwo, wyrąb lasów, hodowla bydła, działalność misjonarska oraz przygraniczny handel narkotykami. Niebezpieczeństwo stanowi także poszukiwanie ropy naftowej, prowadzone po peruwiańskiej stronie granicy.
Brazylia posiada rozwinięty program monitorowania obszarów, zamieszkanych przez nie skontaktowane grupy rdzennych mieszkańców. Podstawową zasadą obecnej polityki FUNAI jest prowadzenie monitoringu, bez nawiązywania kontaktu.
Opracowanie dla „Wolnych Mediów”: Damian Żuchowski
Na podstawie: agenciabrasil.gov.br; survivalinternational.org; funai.gov.br
Zdjęcie: funai.gov.br