Liczba wyświetleń: 1192
Zaklasyfikowanie Alternatywy dla Niemiec (AfD) jako prawicowej partii ekstremistycznej spowodowało, że upolityczniony Federalny Urząd Ochrony Konstytucji (BfV) położył podwaliny pod procedurę zakazu. Rekordowe wyniki Alternatywy w sondażach wzbudzają niepokój w szeregach partii systemowych.
AfD jest na pierwszym miejscu w sondażach z wynikiem 26–27% głosów, wyprzedzając CDU/CSU. W całym kraju, a nie tylko we wschodnich landach. Tu nawet jednopartyjne rządy AfD są możliwe w nadchodzących wyborach landowych, jeśli poparcie wyborców wzrośnie tam tak samo jak na Zachodzie. Kartel partyjny CDU/CSU, SPD, Zielonych, Lewicy i FDP (ta ostatnia cierpiąc z powodu braku deputowanych w Bundestagu) obawia się teraz rychłej utraty władzy.
Nic więc dziwnego, że Federalny Urząd Ochrony Konstytucji jest wykorzystywany politycznie w celu ułatwienia przeprowadzenia procedury zakazu wobec partii, która jest prawdopodobnie jedyną znaczącą siłą polityczną w Republice Federalnej Niemiec, pragnącą zainicjować ważne reformy. I to pomimo faktu, że ogólne żądania AfD – na przykład dotyczące imigracji i migrantów w ogóle – nie są bardziej rygorystyczne niż to, co od dawna jest standardem w wielu innych „zachodnich demokracjach”.
Można to uznać za ostatni desperacki krok minister spraw wewnętrznych Nancy Fäser. Socjalistka, która prawdopodobnie nie może już liczyć na stanowisko ministerialne w koalicji CDU/CSU i SPD pod przywództwem Friedricha Merza, pozostawia po sobie zatruty prezent pożegnalny. Nawet wieloletnia krytyczna obserwatorka AfD, Beatrice Achterberg, wyraziła w wywiadzie dla „Welt” całkowite niezrozumienie tej klasyfikacji BfV.
Gerald Grosz także ostro krytykuje Federalny Urząd Ochrony Konstytucji, który nazywa „karnawałowym klubem na smyczy rządu”, a nie niezależnym organem, co jest jeszcze powszechne w wielu innych krajach zachodnich. Fäser, która zleciła prokuraturze ściganie dziennikarzy, podczas gdy jej partia SPD traci polityczne znaczenie, mając zaledwie 14% głosów, chce — zanim osiągnie polityczną nirwanę — przysłużyć się w ostatnich dniach urzędowania wykluczeniem AfD.
Okazuje się, że elity polityczne są wyraźnie przestraszone. Po tym, jak cała strategia wykluczenia, łącznie z kontrowersyjną 'zaporą’, całkowicie się nie powiodła i coraz więcej osób w Niemczech chce głosować na AfD, rządzący establishment polityczny najwyraźniej postrzega proces zakazu jako ostateczność. Ale co osiągną dzięki temu?
Gdyby AfD została faktycznie zakazana na podstawie błahych przesłanek, niezadowolenie wśród społeczeństwa byłoby ogromne. Czy ci, którzy są u władzy, naprawdę wierzą, że wyborcy po prostu powrócą do szeregów dotychczasowego kartelu partyjnego? – Można raczej założyć, że zostanie powołana nowa partia, która będzie w stanie pozyskać znacznie więcej niż jedną trzecią wyborców na szczeblu federalnym. A co potem?
Autorstwo: Heinz Steiner
Tłumaczenie: Zygmunt Białas
Źródło zagraniczne: Report24.news
Źródło polskie: WolneMedia.net
Komentarz tłumacza — Zygmunta Białasa
Przypadek niemiecki byłby więc nowym wariantem walki z opozycją zagrażającą obecnemu globalistycznemu establishmentowi, który od lat rządzi (prawie) niepodzielnie w UE i poszczególnych krajach. A były dotąd warianty tej walki: a) rumuński (nieuznanie wyników wyborów, gdy wygrał „nie ten” kandydat); b) francuski (wykluczenie kandydatki na prezydenta w wyniku wyroku sądowego); c) słowacki (strzały w brzuch premiera). A III RP? Zostaliśmy „w tyle”? – Ależ skąd! Zabetonowali w 2005 roku scenę polityczną, na której decydującą rolę odgrywa PO-PiS. Jedna partia rządzi, a potem druga. By było bardziej demokratycznie, dołączają „przystawki” do rządzenia. To mogłoby być nudne, więc kłócą się i wyzywają, a nawet wsadzają do aresztu, i to zostało „kupione” przez znaczną część społeczeństwa. W szczególnych sytuacjach stosują specjalne środki: a) morderstwo (przypadek śp. Andrzeja Leppera); b) areszt wydobywczy (casus dr. Mateusza Piskorskiego). Drugi przypadek wydaje się być specjalnością III RP.
Poznaj plan rządu!
