Liczba wyświetleń: 1067
Ostatnie dni roku 2024 i początek 2025 dla Benjamina Netanjahu skończyły się w szpitalu. Izraelskie media zakomunikowały konieczność poddania premiera operacji chirurgicznej usunięcia gruczołu krokowego. Zabieg uznany za rutynowy dla pacjentów w przedziale wieku 70-80 lat.
Prezentujący się wcześniej jako człowiek umiejący pracować po 17 godzin dziennie, premier Izraela miał ostatnio poważniejsze problemy zdrowotne. Lekarze zaznaczyli, że zabieg wymagał znieczulenia ogólnego, stąd pacjent z pewnością będzie potrzebował kilku dni, by dojść do siebie po zabiegu. Urolog prowadzący pacjenta oznajmił, że zmiana nie miała charakteru nowotworu złośliwego.
Netanjahu lubił pokazywać się w otoczeniu żołnierzy na linii frontu w kamizelce kuloodpornej, choć jego stan przemawiał za koniecznością oszczędzania się. Problemy kardiologiczne zostały złagodzone przez wstawienie rozrusznika po incydencie omdlenia. 15 lipca 2023 roku media pytały publicznie, czy premier nie powinien ustąpić ze stanowiska po tym jak zemdlał w swoim domu, upadając na podłogę. Przewiezienie go do szpitala nasiliło spekulacje. Pytano, czy polityk w złym stanie zdrowia może kierować państwem. Nadal dbano starannie, by żadne szczegóły o jego stanie zdrowia nie przedostały się do wiadomości publicznej. Wzmogło to nieufność do rządu i samego premiera. Pogłębiło się także przekonanie, że otwartość zasobów majątkowych, stanu finansowego powinny być na równi jawne jak stan zdrowia członków rządu i parlamentarzystów. Głośno wyrażano opinię, że zatajenie Alzheimera, lub innych chorób przewlekłych, czy nieuleczalnych byłoby oszustwem wobec elektoratu, ponieważ rzutuje na zdolność samodzielnego pełnienia urzędu; za tym idzie odpowiedzialność.
Zdrowie polityka – bez tajemnic
Dość bliskie wydarzenia z kampanii Hillary Clinton były przykładem skrywanej niewydolności zdrowotnej dla ratowania jej pozycji w kampanii wyborczej. Jeszcze wymowniejszy i jaskrawy jest przykład Joe Bidena, który mając kłopoty z identyfikacją osób i miejsc kieruje, podejmuje decyzje w imieniu mocarstwa atomowego.
Golda Meir trzymała w tajemnicy swoją chorobę nowotworową, a fiasko wojny Jom Kipur przypisywano jej ogólnej niewydolności jako nałogowej palaczki. Umniejszano też znaczenie wylewu u Ariela Sharona, podając, że tylko nieznacznie obniżył jego sprawność. Grono lekarzy opracowało raport z argumentacją: „Niewielki skrzep o rozmiarze 1 milimetra nie może sparaliżować działalności państwa”. Inny minister — Jigal Alon — trafił do szpitala rzekomo w wyniku zaburzeń żołądkowych, ale później okazało się, że przebył dwa zawały. Głośna była też sprawa stanu zdrowia Menachema Begina. Głęboka depresja w okresie wojny z Libanem spowodowała jego całkowite wycofanie się z życia politycznego. Ożywiona, acz spóźniona była reakcja na przypadłość Icchaka Rabina, który był alkoholikiem pełniącym odpowiedzialną funkcję szefa sztabu podczas wojny sześciodniowej.
Kiedy przed rokiem podczas gwałtownych protestów w Izraelu Netanjahu przewieziony był do szpitala, wówczas miało to być spowodowane odwodnieniem. Personel Sheba Medical Center ujawnił, że problemem była arytmia, stąd rozrusznik.
Wnioski po tak wielu przypadkach zatajenia stanu zdrowia urzędników państwowych sugerują, że jeszcze na etapie kampanii wyborczej naturalne powinno być domaganie się i ujawnianie stanu zdrowia polityków, niezależnie od szczebla władzy.
Pod nieobecność premiera
Na czas rekonwalescencji aktualnego premiera Izraela, prowadzonej w bezpiecznym ośrodku podziemnym, jego zastępcą został minister sprawiedliwości – Jariw Lewin. Szybko toczące się wydarzenia na Bliskim Wschodzie mogą zaskoczyć istotnymi zmianami, jakie zajdą pod nieobecność Netanjahu. Kiedy przebywa on w szpitalu, toczą się rozmowy międzynarodowych negocjatorów ponaglających kwestię zawieszenie ognia między Hamasem i Izraelem, oraz Izraelem i Jemenem.
O sytuacji pacjenta ściganego listem gończym MTK media milczą, zasypując gradem sensacji i siłowaniem się z prognozowaniem pogody. Do kogo informacja dotarła, ten raczej powstrzymuje się od zwyczajowych życzeń w takich okolicznościach. Jedynie George Galloway (brytyjski parlamentarzysta) życzył pacjentowi doczekania procesu jak… Adolf Otto Eichmann.
Opracowanie: Jola
Na podstawie: YouTube.com, Edition.CNN.com, Haipo.co.il
Źródło: WolneMedia.net