Liczba wyświetleń: 1717
Język gwizdów to jedna z ciekawszych osobliwości językowych w ogóle. Historycznie rzecz biorąc występował na wszystkich kontynentach, służył przede wszystkim do porozumiewania się na duże odległości.
Znaczenie przekazywane było przez ton, akcent i długość głosek, przy czym faktyczne możliwości semantyczne były bardzo zróżnicowane w zależności od kultury. Bywało, że zbliżające się osoby będąc w dużej odległości porozumiewały się za pomocą języka gwizdów, a dopiero będąc blisko przechodziły na język potoczny.
Istnieją jeszcze enklawy, głównie w Afryce, ale także kilka w Europie, głównie na terenach górzystych, gdzie używa się języka gwizdów. Jest to jednak rzadkość. Jedynym miejscem świata, w którym języka tego nie tylko się używa, ale ciągle jeszcze naucza w szkołach, jest sąsiadująca z Teneryfą Gomera. Popularność gwizdów na Gomerze wiąże się z jej ukształtowaniem terenu. Występują tam liczne górzyste, bardzo trudno dostępne wąwozy.
Studia nad gomerskim językiem gwizdów dowiodły, że w języku tym występują co najmniej cztery rozróżnialne samogłoski. Ilość rozróżnialnych słów dochodzi do 4 tysięcy. Ludzie nieznający semantyki języka gwizdów reagują na niego tak, jak reagują na zwykłe gwizdy. Ludzie rozumiejący znaczenia zachowują się natomiast (także na poziomie procesów neuronalnych) jak ludzie reagujący na zwykły język. Mówiąc w skrócie gwiżdżąc prowadzą prawdziwą rozmowę.
Gomerski język gwizdów jest przykładem kulturowego zabytku i formalnie od początku tego wieku pozostaje pod ochroną prawną. Jest nauczany obowiązkowo w szkołach. Brzmi jak śpiew ptaków, jest pod tym względem zdumiewający. Istnieje specjalna technika głośnego gwizdania, której dzieci uczą się od małego. Formalnie sprawę biorąc gwizd jest jedynie techniką. Nie wiadomo, na czym opierała się dokładnie semantyka gwizdów Gaunczów, pierwotnych mieszkańców Wysp Kanaryjskich. Dzisiejsza forma języka gwizdów to bardzo uproszczona forma lokalnego dialektu hiszpańskiego.
Na Kubie język gwizdów był używany jako szyfr w czasach konkwisty, gdyż Hiszpanie oczywiście nie zdawali sobie sprawy, że gwizdy mogą przenosić bardzo konkretne znaczenia. Na YouTube są liczne obrazy filmowe, w większości hiszpańskie, przedstawiające to niezwykłe językowe zjawisko. Wyspa Teneryfa i sąsiadujące z nią wyspy archipelagu skrywają niespodzianki, o których nie przeczytasz w żadnych katalogach wycieczkowych.
Autor: Józio Sapiens
Źródło: iThink