Liczba wyświetleń: 756
BRAZYLIA. Z końcem czerwca 2012 roku grupy farmerów ze stanu Mato Grosso rozpoczęły kampanię oporu, w tym palenie mostów i blokadę dróg w odpowiedzi na wyrok zapowiadający ich rychłą eksmisję z terytorium Marãiwatsede.
18 maja 2012 roku Indianie Xavante po 20-letniej walce, odnieśli wielki sukces na drodze odzyskania tradycyjnych ziem. Regionalny oddział Sądu Federalnego uznał konieczność eksmisji nielegalnych najeźdźców i zwrócenia domeny Marãiwatsede jej rdzennym mieszkańcom. Decyzja sądu jest ukoronowaniem wieloletnich wysiłków Xavante poświęconych odzyskaniu terytoriów usadowionych w regionie rzeki Suia Missu.
Farmerzy nie zamierzają jednak poddać się zapisom werdyktu. Ponowili groźby śmierci pod adresem Damiao Paridzane, zasłużonego lidera Xavante, który od kilkudziesięciu lat prowadzi kampanię na rzecz poprawy zdrowia, edukacji i ochrony gruntów swojego plemienia. W ostatnim liście do prezydent Brazylii, Dilmy Rousseff, Paridzane napisał, że „uprawa soi i hodowla bydła na naszej świętej ziemi jest hańbą dla całego kraju”. Skala napięcia i wybuchu aktów przemocy w obrębie Marãiwatsede utrzymuje się na wysokim poziomie.
Indianie Xavante zostali przymusowo usunięci z obszaru Marãiwatsede w 1966 roku, kiedy to brazylijskie siły lotnicze wywiozły ich drogą powietrzną ponad 100 mil na południe, do salezjańskiej misji w São Marcos. Ponad 1/3 wysiedlonych Indian zmarła niebawem w wyniszczającej epidemii odry. Tymczasem prawo własności ich ziem zostało przekazane znanej włoskiej firmie naftowej, Azienda Generale Italiana Petroli (AGIP), która dzięki temu zasłużyła na tytuł czołowego właściciela ziemskiego w Ameryce Łacińskiej. Obszar znany jako ranczo Suia Missu, służył przez następne dziesięciolecia do hodowli bydła, obecnie stanowi również punkt lukratywnej uprawy soi.
Brazylijski rząd w 1998 roku oficjalnie uznał Marãiwatsede za terytorium Xavante. Kiedy Xavante próbowali osiedlić się tam w 2002 roku, uzbrojeni napastnicy zatarasowali im drogę. Przez ponad rok Indianie obozowali w prowizorycznych obozach w sąsiedztwie prawnie przyznanych im ziem. Z powodu trudnych warunków sanitarnych troje dzieci zmarło. W 2004 roku wreszcie mogli wrócić na własne terytoria, do dzisiaj odzyskali jednak zaledwie 10% obszaru Marãiwatsede. Przez blisko 20 lat lokalni farmerzy i politycy skutecznie sabotowali ostatni krok do federalnego uznania praw Xavante poprzez rozprawy sądowe oraz promowanie dewastacji okolicznych zasobów naturalnych
Opracowanie dla „Wolnych Mediów”: Damian Żuchowski
Na podstawie: culturalsurvival.org, survivalinternational.org, amazonia.org.br