Liczba wyświetleń: 411
W czerwcu 2022 roku przewodnicząca Komisji Europejskiej, Ursula von der Leyen, otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Ben Guriona na pustyni Negew. Podczas uroczystości wygłosiła przemówienie, w którym jasno wyraziła swoje poparcie dla izraelsko-europejskiego partnerstwa oraz potrzebę walki z antysemityzmem w Europie.
„Jak długo jestem w stanie myśleć, jestem przekonana o dwóch bardzo prostych faktach. Po pierwsze, nie ma Europy bez europejskich Żydów. Po drugie, Europa i Izrael muszą być przyjaciółmi i sojusznikami. Ponieważ historia Europy jest historią narodu żydowskiego. Europa to Simone Veil i Hannah Arendt. Europa to Mahler, Kafka i Freud. Europa to wartości Talmudu, żydowskie poczucie osobistej odpowiedzialności, sprawiedliwości i solidarności” – powiedziała.
Von der Leyen kontynuowała, zwracając uwagę na odradzające się życie żydowskie w Europie, ale też na nieustanne zagrożenia: „Dziś, prawie 80 lat po Shoah, żydowskie życie w Europie znów kwitnie. […] A jednak życie europejskich Żydów jest również wciąż zagrożone. Antysemityzm nie zniknął. Wciąż zatruwa nasze społeczeństwa. Ataki antysemickie zdarzają się dziś w Europie. To nowe zagrożenie, ale to samo stare zło. Każde nowe pokolenie musi wziąć na siebie odpowiedzialność, aby przeszłość nie powróciła”. Dalej podkreśliła znaczenie wspólnych wartości i więzi między Europą a żydowską diasporą: „Nasza demokracja rozkwitnie, jeśli rozkwitnie również życie żydowskie w Europie. Przez wieki naród żydowski był „światłem dla narodów”. I będzie światłem dla Europy przez wiele stuleci. […] Niech żyje Europa! Am Israel Chai!”.
Przemówienie von der Leyen było jasnym sygnałem zaangażowania Unii Europejskiej w obronę dziedzictwa żydowskiego i przeciwdziałanie antysemityzmowi, jakkolwiek byłby on określany. Była to też deklaracja głębokiej przyjaźni między Europą a Izraelem – nie tylko politycznej, ale też kulturowej i moralnej.
Jako Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS) oficjalnie powstała w styczniu 1957 roku na mocy „Traktatów rzymskich”. W marcu powołane zostały EWG i Eeuroatom. „Traktaty rzymskie” podpisane zostały na czas nieograniczony. Jako instytucja ponadnarodowa (rząd rządów) powołana została z dniem 1 stycznia 1958 roku Europejska Wspólnota Gospodarcza. Ponownie przekształcona w Unię Europejską 1 listopada 1993 roku na podstawie „Traktatu z Maastricht”.
Dwuczęściowy zbiór norm i praw wynikających z wierzeń religijnych zawarty w księdze „Miszny i Gemary”. Pierwszy zakaz czytania „Talmudu” wydał cesarz Justynian I Wielki, zakaz taki wydał również papież Grzegorz IX. W 1242 roku spalono liczne „Talmudy” w Paryżu, w 1264 w Hiszpanii po raz pierwszy „ocenzurowano” „Talmud” w miejscach, gdzie obrażał chrześcijan. Sobór trydencki zakazał publikacji „Talmudu”. Uznano, że jako herezja głosi naukę sprzeczną ze znaną chrześcijanom postawą Chrystusa, stąd określany wiarą, lub kościołem antychrysta.
„Talmud” został wykreślony z indeksu ksiąg zakazanych w 1962 roku podczas pontyfikatu papieża Jana XXIII (1958-1963) – liberał i modernista właściwie – Angelo Giuseppe Roncalli. Po wizycie na Bliskim Wschodzie jego regułą publicznie i bezczelnie głoszoną stało się odtąd odwrócenie dokładnie wszystkiego, co obowiązywało wcześniej, łącznie z odrzuceniem krzyża.
Manifestowana przez polityków, działaczy i zwolenników lojalność na rzecz Unii Europejskiej jest wpisywaniem się w obowiązywanie zasad talmudycznych, które uzasadniają tytuł niniejszej treści.
Opracowanie: Jola
Na podstawie: pl.Wikipedia.org, Sanctamissa.pl
Źródło: WolneMedia.net