Liczba wyświetleń: 428
Analiza traktatu pandemicznego WHO przyjętego 20 maja 2025 r. Czym jest System PABS i jakie daje uprawnienia WHO? Jakie zapisy traktatu budzą obawy o suwerenność państw? Które kraje go popierają, a które się wycofały z negocjacji? Co oznacza podejście „Jedno zdrowie”? Czy WHO zyska władzę ponadnarodową? Jak ewoluował projekt traktatu od 2021 do 2025? Komentarz Tomasza Piekielnika — czy traktat to „dupochron” elit, czy narzędzie kontroli globalnej?
Źródło: YouTube.com
Poznaj plan rządu!
19 maja 2025 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podjęła historyczny, ale głęboko niepokojący krok: państwa członkowskie, oficjalnie poparły Konwencję Pandemiczną WHO – dalekosiężny globalny traktat, który ma zostać formalnie przyjęty na sesji plenarnej we wtorek 20 maja.
Porozumienie to, okrzyknięte przez liderów WHO przełomowym instrumentem „sprawiedliwości”, „solidarności” i „opartej na nauce” kontroli pandemii, zawiera alarmujące postanowienia, które podważają suwerenność narodową, instytucjonalizują środki reagowania kryzysowego i ustanawiają WHO jako centralny organ koordynujący przyszłe kryzysy zdrowotne.
Mimo że artykuł 3 potwierdza suwerenność narodową, Porozumienie – przyjęte na mocy artykułu 19 Konstytucji WHO – tworzy prawnie wiążące zobowiązania po ratyfikacji (artykuły 31–33). Dzięki temu WHO uzyskała uprawnienia do koordynowania globalnej reakcji na pandemię, w tym:
– globalny system dostępu do patogenów i podziału korzyści (artykuł 12)
– globalna sieć łańcuchów dostaw i logistyki (artykuł 13)
– mechanizm finansowania walki z pandemią (artykuł 18)
– krajowe plany dotyczące pandemii, strategie nadzoru i komunikacji (artykuły 4, 6, 16)
– artykuł 16 wzywa do szerokiej komunikacji ryzyka i „kompetencji pandemicznych”. Choć nie pada w nim określenie „paszport szczepionkowy”, struktura ta stanowi podstawę globalnych systemów kontroli cyfrowej opartych na szczepieniach i zachowaniach.
Państwa muszą dostosować swoją politykę krajową do systemów zarządzanych przez WHO i coraz bardziej podporządkowywać swoje decyzje wpływom międzynarodowym.
Dlaczego to jest niebezpieczne?
Rządy poszczególnych państw są zmuszone dostosowywać swoje ustawodawstwo do globalnych wymogów.
Produkty eksperymentalne byłyby wprowadzane na całym świecie bez przeprowadzenia dokładnych testów bezpieczeństwa.
Krytykę naukową można będzie ścigać jako „dezinformację”.
Część populacji może zostać zmuszona do poddania się leczeniu – bez żadnej gwarancji odszkodowania w razie wystąpienia problemów.
Cytat za:
https://uncutnews.ch/who-pandemieabkommen-von-den-mitgliedstaaten-gebilligt-eine-gefaehrliche-neue-weltgesundheitsordnung-beginnt/