W 1989 roku Arna Mer Khamis, izraelska Żydówka, założyła alternatywne centrum edukacyjne w obozie dla uchodźców palestyńskich w Dżaninie. Zbudowała tam teatr, w którym palestyńskie dzieci mogły dać wyraz swojej frustracji i obawom związanym z okupacją wojskową. Jego syn, Juliano, zaczął filmować próby i występy. W 2002 roku, gdy wybuchła druga Intifada, Arna nie żyła już od siedmiu lat. Juliano wraca do Jeninu, aby odnaleźć osoby, które sfilmował trzynaście lat wcześniej. Miasto leży w ruinie, a teatr jest zniszczony. Stojąc za kamerą, zdaje sobie sprawę, że większość dzieci albo nie żyje, albo bierze udział w walce z izraelskim okupantem. Następnie postanowił przyłączyć się do bojowników w ich dążeniu do oporu.
Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!
Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.
