Zaszyfrowana wiadomość sprzed tysięcy lat?

W dzisiejszym odcinku dowiecie się o niesamowitym celtyckim lustrze z brązu sprzed ponad 2 tysięcy lat, którego ozdoby i symbole stanowią znaki współcześnie znane jako fraktale czyli zbiór mandelbrota? Po raz pierwszy pojęcie fraktala zostało użyte przez Benoit Mandelbrota w latach 1970. Po łacinie fractus oznacza ułamkowy, cząstkowy, podzielny. Nazwa ta nie ma ścisłej matematycznej definicji. Oznacza ona obiekty, które mają nietrywialną strukturę w każdej skali oraz są samopodobne – czyli każda ich część przypomina całość. Mandelbrot prowadził badania przy pomocy komputer a pierwsze obliczone obrazy zbioru opublikował w latach 1980. Celtyckie lustro z brązu zakłopotało wielu badaczy, gdyż dostrzeżony na nim wzór, który przedstawia fraktal, jest albo zupełnie przypadkowy albo całkowicie zamierzony. Geometria fraktalna może być używana do przedstawiania złożonych pojęć matematycznych. Po raz pierwszy koncepcja ta została wprowadzona do szerokiego użytku w 1983 roku przez matematyka Benoita Mandelbrota. Za ich pomocą można matematycznie rzetelnie opisać pewne obiekty, formacje i procesy, a takie fraktale charakteryzują się dobrze znanym podstawowym wzorem geometrycznym, czyli podobieństwem. Jedna strona luster przedstawia dwustronnie symetryczne zestawy Mandelbrota, identyczne względem siebie i rozpadające się na małe obszary. Nie wiadomo kim była osoba, która stworzyła lustro. Do końca nie jesteśmy też pewni, czy było używane w rytuałach magicznych bądź służyło do kontaktu ze zmarłymi. Największe i najtrudniejsze zadanie to analiza lustra przez matematyków i odpowiedzenie na pytanie, jaka konkretna funkcja jest tutaj przedstawiona. Najwyraźniej uchwyt lustra również jest częścią tej wiadomości.