Liczba wyświetleń: 610
Związek zawodowy Związkowa Alternatywa domaga się wprowadzenia obligatoryjnych odsetek za niepłacenie wynagrodzeń na czas wysokości 0,5% zaległej wypłaty dziennie.
Jak wskazuje przewodniczący związku, Piotr Szumlewicz „niepłacenie wynagrodzeń na czas jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych plag na polskim rynku pracy, a w ramach umów cywilno-prawnych jest to raczej reguła niż wyjątek. Obecnie dochodzenie odszkodowań czy odsetek za opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia należy do rzadkości”. Tymczasem „nie ma żadnego usprawiedliwienia dla niepłacenia pensji na czas. Terminowa wypłata stanowi jeden z podstawowych obowiązków pracodawcy i od każdej zwłoki pracodawca powinien naliczać odsetki. W większości umów nic o takich odsetkach się jednak nie mówi, a droga do ich uzyskania jest długa i kręta”. Dlatego Związkowa Alternatywa domaga się aby „odsetki za opóźnienia w wypłacie wynagrodzeń były naliczane automatycznie i niezależnie od rodzaju umowy”. Zdaniem związkowców „kary za niepłacenie odsetek powinny być dotkliwe i nakładane bezpośrednio przez Państwową Inspekcję Pracy. Odsetki powinny być egzekwowalne szybko i wedle przejrzystych reguł. W związku z tym optymalnym rozwiązaniem wydaje się ustalenie dość wysokiej, rosnącej procentowo wysokości odsetek odnośnie całej kwoty wynagrodzenia”.
Związek proponuje „wprowadzenie ustawowych odsetek przy wszystkich rodzajach umów wysokości 0,5% dziennie. Odsetki byłyby liczone od kwoty bazowej i każdego dnia pracodawca musiałby doliczać dodatkowe 0,5% w stosunku do kwoty brutto zawartej w umowie”. Przykładowo, gdyby chodziło o kwotę 2000 zł, jeden dzień opóźnienia oznaczałby obowiązek wypłacenia dodatkowych 10 zł brutto, a po miesiącu kwota by wzrosła o 30×0,5%, czyli 15%, a zatem 300 zł.
Związek podkreśla, że „obecnie kary za wiele oszustw, jak chociażby za jazdę transportem publicznym bez biletu albo złamanie przepisów ruchu drogowego, są stosunkowo wysokie. Niepłacenie rachunków za mieszkanie może zaś wiązać się nie tylko z odsetkami, ale w wielu przypadkach prowadziło do eksmisji. Również odsetki od kredytów bankowych, nie mówiąc o chwilówkach, radykalnie przewyższają kary grożące pracodawcom nie płacącym wynagrodzeń terminowo. Nieregulowanie świadczeń na czas i niedotrzymywanie umów zazwyczaj kosztuje więc nas jako konsumentów i obywateli znacznie więcej niż pracodawców, którzy oszukują pracowników”.
Stąd Związkowa Alternatywa naciska na możliwie szybkie wprowadzenie nowych rozwiązań, licząc, że pod jej propozycją podpisze się tak rząd, jak i uczciwi przedsiębiorcy. Wszak, jak podkreślają związkowcy, „wypłata wynagrodzenia to podstawowy obowiązek pracodawcy, który powinien być bezwzględnie egzekwowany”.
Autorstwo: Agnieszka Mrozik
Źródło: Lewica.pl
Poznaj plan rządu!
Najpierw DOK każdemu równy udział w życiu. Praca dodatkiem, tygodniowym uzgodnionym wynagrodzeniem honorowana, nie obowiązkiem i karnym długiem egzekwowana .
Może jak dawniej rozliczenie za dniówkę ,przepracowana robota wykonana , zapłata ( telefonem) przelewem z banku , z konta pracodawcy na telefon pracownika, i jego konto w banku.
Wolnego człowieka udziałem są władza i pieniądze. Niewolnikiem jesteś, kim chcesz być ? Zacznij od ; Ja chcę być …
Fajnie się żyje w bańce. Poza nie jest już tak różowo – Polska jest liderem w tzw. zatorach płatniczych.
Czyli zwlekaniu w płatnościach B2B – biznes do biznesu.
O odsetkach można zapomnieć – jak ktoś się chce domagać w ogóle pieniędzy, to często proces – który można ciągnąć dekady – i bogatszy zawsze tu wygrywa, niezależnie od wyniku, bo ma komfort posiadania zasobów.
Co ciekawe, najczęściej to duże, zachodnie korporacje opóźniają płatności dla małych podwykonawców.
Liczba zniszczonych malych firm podczas Euro 2012 wynosi ponad 1600.
1600 pracodawców zostało oszukanych przez wielkie korporacje, ale mimo to musieli opłacić pracowników, rachunki, zus…często sprzedając własne domy.
Mieli by jeszcze płacić odsetki ?
Może zamiast niszczyć klasę średnią, lewactwo weźmie się w końcu za oszustwa korporacji.
Chyba, że lewactwo ma już gęby zapchane łapówkami z korpo.
@mr_craftsman uderzasz w samo sedno. Kiedyś ja trafiłem na nieuczciwego kontrahenta i egzekwowanie długu od niego zajęło mi półtorej roku za pomocą polskich sądów. Oczywiście pracowników musiałem opłacić w terminie i opłaciłem. Na szczęście posiadałem jeszcze tzw. zasoby inaczej rozniósłby mnie tabun rozjątrzonych “Feniksów” 😉
@feniks zejdź na ziemię. Miałeś kiedyś firmę i płaciłeś komuś dniówki? Jak nie to spróbuj a zobaczysz jak będzie z frekwencją
@admin w przypadku faktur b2b z reguły płaci się odsetki ustawowe bądź wyższe co można zaznaczyć na fakturze. Wszystko w zgodzie z KC. Problemem jest to, że taki spóźnialski po takowym obrocie sprawy twoim klientem już raczej więcej nie będzie. Pozdrawiam
Ooo! Widzę, że ktoś próbuje odpowiedzieć z sensem na zadawane od dawna prze zemnie pytanie (powtórzone tu na WM nieco wcześniej) o tym kto ma lepiej: niewolnik u dobrego pana czy robotnik u “wrednego kapitalisty” (vide mem w treści powyższego artykułu). Ja mam tylko taką uwagę, że niewolnik niestety, jak ma pecha, to nie może sobie zmienić pana a robotnik “teoretycznie może” (no właśnie problem jest z tą “teorią” ale ja uważam, że dzisiaj to problem leży jednak bardziej w mentalności homo servus niż w “zmowie wrednych kapitalistów”. W demokracji jednak mają mniej do powiedzenia, trzeba tylko jakoś zmienić mentalność homo servus).
Co do meritum, uważam, że jest sposób wyjścia z tej sytuacji, możliwy np. w społeczeństwach obywatelskich, które ustalają demokratycznie, że np. płacimy podatki TYLKO od RZECZYWISTYCH dochodów. Proste? No jak widać nie dla wszystkich. Też jest jakimś pomysłem, ale warunkiem jest aby państwo, jako dobro wspólne, chciało pomóc obywatelom i stworzyć coś w rodzaju “państwowego funduszu wekslowego”, który wypłacał by tym, którzy się spieszą i potrzebują gotówki natychmiast, na podstawie przeterminowanych dowodów płatności, np. 98% kwoty a potem za pomocą poborców skarbowych (którzy mają większe możliwości niż sądy/komornicy w ściąganiu należności) ścigał nieuczciwych przedsiębiorców jako dłużników skarbu państwa. Oczywiście musiała by tu powstać jaka mądra ustawa i kontrola tych co by próbowali wyłudzać kasę na podstawie np. “lewych faktur” na słupy itp. metodami ale państwo myślę ma takie narzędzia, obywatel niekoniecznie.
@Tom ,strach nie motywuje do pracy na życie . Udział własny DOK na życie , tak. Nie mieć, a być kim się chce? Tak ! Być uczciwym pracownikiem, godnie wynagrodzonym za dobrze wykonaną robotę, użyteczne efekty. Lubić to co się robi. Korporacje są obecnie bezużyteczne bo promują byle jakość ,w ilość sprzedaży , nie jakości towaru . Przodują w górach śmieci ,nieodpowiedzialni.
A kara za karę to nie jest wyjście! Komu to służy ? Absurdy umów prawnych , CO2 sprzedaż na giełdzie , sprzedaż odpadów, i śmieci, czy ze sprzedaży tego , czegoś ubywa? Komu to służy?
Jeden z przykładów zmowy kapitalistów z najbardziej “demokratycznego” państwa na świecie, w którym według “ludzi rozsądnych” rządzi kapitał bez skrupułów.
Tytułem wstępu, w ciągu kilku lat “szpecom” zatrudnionym w firmach farmaceutycznych udało się zmienić nastawienie środowiska lekarskiego do leków uśmierzających ból opartych na opium. W ciągu “boomu” stworzono miliony narkomanów, zanim władze łaskawie raczyły zauważyć problem, w czasie “boomu” dla koncernów “Big Pharmy” pracowało 110 tysięcy akwizytorów docierających do lekarzy.
O skali problemu: przykłady 2 tylko “lekarzy” którzy przeszli na ciemną stronę mocy, przypomnę że to były tylko płotki.
“Jeden z byłych pracowników Proctera doktor Frederick Cohn otworzył własną placówkę w opuszczonym supermarkecie w liczącym niecałe trzy i pół tysiąca mieszkańców miasteczku Paintsville we wschodnim Kentucky. Przyjmował aż stu czterdziestu sześciu pacjentów dziennie, każdemu poświęcając zaledwie trzy minuty. Cohn miał już wcześniej wypełnione recepty na różnego rodzaju leki, w tym OxyContin, Lortab, Somę i Xanax. Przepisywał w kółko, przez cały dzień, te same pigułki w tych samych dawkach, nie zważając, na co skarżyli się chorzy – w sumie przez rok nazbierało się tych tabletek dwa miliony siedemset tysięcy sztuk.”
“Doktor Fortune Williams zatrudnił się u Proctera przed przeprowadzką do Garrison w stanie Kentucky, gdzie pracował w klinice należącej do Nancy Sadler, byłej pracownicy Proctera. Zdarzały się dni, w których na jednego pacjenta poświęcał dziewięćdziesiąt sekund. W ciągu dziewięciu miesięcy udało mu się wypisać czterdzieści sześć tysięcy recept, w sumie opiewały one na dwa miliony trzysta tysięcy tabletek.”
Dla kilku miliardów zysku, stworzono niewiarygodną ilość ludzkich tragedii.