Liczba wyświetleń: 640
1 grudnia 2013 roku minęła 53. rocznica zatwierdzenia przez holenderskich kolonizatorów niepodległościowych symboli Papui Zachodniej. Akt ten był wstępem do nadania temu terytorium zupełnej niezależności. By nie dopuścić do powstania melanezyjskiego państwa-sąsiada na wschód od swej granicy i w celu przejęcia bogatych nowogwinejskich zasobów, indonezyjski prezydent Sukarno nakazał niebawem inwazję na Papuę Zachodnią, utwierdzoną kilka lat później, za ery dyktatora Suharto, poprzez przeprowadzenie sfingowanego referendum. Opisane wydarzenia zapoczątkowały „okupację Papui Zachodniej przez indonezyjski rząd i podległe mu siły bezpieczeństwa”. Pierwszy grudzień ostał się natomiast w zachodniopapuaskiej tradycji jako Dzień Niepodległości obchodzony co roku przez zwolenników niezależności w Papui Zachodniej, a także sympatyków tej idei w różnych regionach świata.
Publiczne eksponowanie niepodległościowych symboli Papui, w tym flagi „morning star”, jest piętnowane przez indonezyjską administrację. Chociaż zapisy prawa krajowego i międzynarodowe zobowiązania Indonezji potwierdzają swobodę wyrażania poglądów w tym kraju, to na podstawie paragrafów do buntu oraz innych spreparowanych zarzutów w więzieniach przetrzymywanych jest kilkudziesięciu działaczy społeczno-politycznych Z Papui Zachodniej.. Represje i morderstwa nadal towarzyszą indonezyjskiej obecności w Papui Zachodniej – stanowią powtarzalną praktykę w okolicach 1 grudnia gdy mieszkańcy przygotowują się do okolicznościowych obchodów. Liczne przypadki nadużyć w przeddzień pierwszogrudniowej rocznicy zarejestrowano także w roku bieżącym.
Pretekstem do wyprzedzającego uderzenia na kilka dni przed planowanymi manifestacjami okazały się pikiety z okazji otwarcia nowego biura Free West Papua Campaign. 28 listopada 2013 roku w sąsiedniej Papui Nowej Gwinei zainaugurowano powstanie nowej placówki międzynarodowej kampanii na rzecz wolnej Papui Zachodniej. Z tej okazji w różnych częściach Papui Zachodniej, w tym Jayapurze, Timice, Sorong i Wamenie, duże grupy demonstrantów i sympatyków wyszły na ulice by wspólnie wyrazić poparcie dla solidarnościowej inicjatywy zawiązanej w sąsiednim kraju. Separatystyczne w swej wymowie wystąpienia postanowiły stłumić indonezyjskie siły bezpieczeństwa. Najbardziej brutalnie policja rozprawiła się z kilkusetosobową manifestacją w Jayapurze.
W zachodniopapuaskiej stolicy pikieta zorganizowana przez Narodowy Komitet Papui Zachodniej (KNPB) zgromadziła według różnych źródeł od 500 do 800 osób. Zanim doszło do ataku na uczestników manifestacji zebrali się oni w okolicy terminala autobusowego Expo Waena i muzeum, siedząc, rozmawiając i słuchając przemówień. Według świadków policja otoczyła spotkanie z trzech stron. Przywódca protestu Buchtar Tabuni próbował negocjować z wyższymi oficerami policji obecnymi na miejscu, w tym z Alfredem Papare, Kikim Kurnią i Dekym Hursepunny. Policjanci nie wykazali jednak zainteresowania dialogiem. Będąc otoczonymi przez niesprzyjające oddziały służb bezpieczeństwa, demonstranci postanowili nie ustępować, kontynuując pokojową akcję. Funkcjonariusze zatrzymali pojazd ze sprzętem nagłaśniającym i krzykiem wzywali do rozproszenia demonstracji. Nie znajdując posłuchu dla swoich żądań tercet Papare, Kurnia i Hursepunny wyraził zgodę na użycie gazu łzawiącego. Wnet jednak gaz zastąpiła broń automatyczna. Zaatakowani uczestnicy zgromadzenia ścigani przez policjantów, ratowali się ucieczką. Działacz KNBP Matias Tengket skupił na sobie uwagę funkcjonariuszy poruszających się czarnym samochodem Avanza, którzy dopadli go i śmiertelnie pobili, ciało swojej ofiary wrzucając następnie do jeziora.
W sumie 15 osób w stanie ciężkim trafiło do szpitali w całej Jayapurze z szeregiem ran odniesionych podczas ataku indonezyjskiej policji. W gronie tym znalazły się trzy młode kobiety z akademika Yahukimo, które zostały brutalnie pobite podczas aresztowania. Jennifer Robinson z inicjatywy Międzynarodowych Prawników dla Papui Zachodniej oświadczyła, że „nadmierne użycie siły wobec członków KNPB jest naruszeniem międzynarodowego prawa, a także przepisów własnych indonezyjskiej policji w zakresie stosowania siły”. Wnioski te potwierdziło Amnesty International, wzywając w oświadczeniu do przeprowadzenia śledztwa w sprawie aresztowania podczas wiecu 28 działaczy politycznych, którzy nosili na swych ciałach ślady pobicia odniesione już po swoim zatrzymaniu.
Masowe aresztowania i przesłuchania towarzyszyły ostatnim listopadowym dniom 2013 roku w całej Papui Zachodniej. Łącznie zatrzymano około 200 osób, spośród których część stosunkowo szybko zwolniono. W Timice aresztowano trzydzieści jeden osób, w Jayapurze siedem, w Sorong zaś trzy. Po brutalnym stłumieniu wiecu w Jayapurze, które przyniosło co najmniej jedną ofiarę śmiertelną, w środę rano, poprzez radio policja nadała ostrzegawczy komunikat dając do zrozumienia, że „będzie używała siły w celu rozbicia KNPB”. Co znamienne w oficjalnym raporcie wydanym przez szpital na temat ciała zamordowanego Matiasa Tengketa napisano, że nie stwierdzono na nim żadnych oznak przemocy i znęcania się, chociaż świadkowie mówią o widocznym posiniaczeniu.
30 listopada 2013 roku w dystrykcie Depapre położonym w regencji Jayapura działania indonezyjskich sił bezpieczeństwa przyniosły jeszcze jedną ofiarę śmiertelną. Spotkanie z mobilnymi brygadami policji Brimob przypłacił życiem 40-letni sekretarz Eduard Okoseray ze wsi Yongsu. Podczas gdy miał szukać pomocy operacyjnej dla rodzimej wsi zatrzymali go funkcjonariusze Brimob. Gdy odmówił podania swoich danych osobowych został zamordowany, prawdopodobnie w afekcie podejrzenia, że jest związany z „radykalnymi działaczami niepodległościowymi”. Paulus Waterpauw, zastępca regionalnego komendanta policji, w oświadczeniu dla mediów zaprzeczył związkowi Brimob ze śmiercią Okoseraya.
Lista aresztowanych:
– Sorong (3 osoby): Mathinus Yohame (Region Chairman of KNPB), Kantius Heselo (Vice) i Natalis Surabut.
– Timika (31 osób): Steven Itlay, Abihud Degey, Billy Hagawal, Dony Mote, Petrus Bobii, Bony Bora, Yulianus Edoway, Paulus Doo, Martinus Pekey, Paulina Pakage, Agustin Pekey, Sony Ukago, Daniel Kotouki, Seprianus Edoway, Argenes Pigay, Menase Dimi, Timotius Kossay, Welius Kogoya, Demianus Kogoya, Kasianus Kamke, Aduart Suruan, Melianus Gobay, Pais Nasia, Makson Kotouki, Maria Piligain, Markus Entama, Yustinus Pigome, Sior Heselo, Semuel Edoway, Agus Itlay i Yakonias Womsiwor.
– Jayapura (7 osób): Ones Suhun, Ogram Wanimbo, Assa Asso, Sam Lokobal, Meminda Sol, Konoru Wenda i Bonsa Mirin.
Opracowanie: Damian Żuchowski
Zdjęcie: Songgolom Pahabol (West Papua Media)
Dla „Wolnych Mediów”
ŹRÓDŁA
1. Indonesian police launch massive crackdown on peaceful KNPB activists
Indonesian police launch massive crackdown on peaceful KNPB activists
2. Victor Mambor “Police say exchange of shots with armed civilians, the family say it was the police who shot Eduard”
http://tabloidjubi.com/2013/12/01/polisi-bilang-baku-tembak-dengan-ksb-warga-katakan-polisi-yang-tembak-eduard/
Police say exchange of shots with armed civilians, the family say it was the police who shot Eduard
3. Sri Lestari Wahyuningroem “A Tale of a Flag” http://westpapuamedia.info/2013/12/01/a-tale-of-a-flag/
4. Benny Mawel “Eye Witness Says Matias Tengket Was Executed by a Group of People”
http://tabloidjubi.com/2013/11/29/saksi-mata-katakan-matias-tengket-dieksekusi-oleh-sekelompok-orang/
EYE WITNESS SAYS MATIAS TENGKET WAS EXECUTED BY A GROUP OF PEOPLE
5. “Shootings, killings, beatings, arrests as Hundreds flee to jungle after Indon Police open fire on peaceful KNPB demo”
6. Marni Cordell “Indonesian police killed West Papuan activist after rally, witness claims”
http://www.theguardian.com/world/2013/dec/02/indonesian-police-killed-west-papuan-activist-after-rally-witness-claims
7. ”Benny Wenda opens Campaign office in Papua New Guinea”
Poznaj plan rządu!
Odnoszę wrażenie że pojawienie się tego artykułu podnoszącego kwestię secesji Papui Zachodniej jest związane z dwiema okolicznościami
1. Upokorzenie USA przez Indonezję, gospodarza niedawnego szczytu APEC na wyspie Bali.
http://www.youtube.com/watch?v=tgfigXFZVt4
Fotomontaż CNN dla ukrycia powszechnej IZOLACJI Johna Kerry na imprezie zastrzeżonej tylko dla głów (CEO) państw. JK czai się w toaletach, wchodzi od strony toalety na brzeg czerwonego dywanu zastrzeżonego dla głów państw z małżonkami, markuje rozmowy z ludźmi odkręcającymi od niego wzrok, wychodząc z toalety stara się zmieszać z przywódcami itd. itp.
Nie ma prawa wstępu na czerwony dywan zastrzeżony dla CEO i małżonek, nie korzysta z honorowej eskorty, ani z serwisu limuzynowego z nazwą kraju który reprezentuje…
http://wn.com/apec
Dla kontrastu, popatrzmy jak byli traktowani przywódcy państwowi… Sensacja! Nie ma JK na końcowym zbiorowym zdjęciu, a w programach CNN jest!
http://www.youtube.com/watch?v=_KO9IRcPgwM
uroczysty bankiet i przedstawienie, ale znów te ograniczenia…
Do dowcipów na temat rzekomych rozmów Putina z JK w czasie szczytu APEC na Bali odsyłam do polskich mediów , również tych niezależnych…
Wszelkie odczyty , wywiady JK odbywały się w wynajętych przez niego pomieszczeniach, łącznie z odczytaniem listu od Prezydenta BHO. Pamiętam tytuł tego wykładu (?) – O wyjątkowej roli USA w świecie.
2. Odkrycie złóż na terenie Papui wchodzącej od 50 lat w skład Indonezji, najbardziej ludnego państwa muzułmańskiego w świecie. Malezja, inne państwo muzułmańskie mówiące tym samym językiem, zamieszkałe przez tę samą ludność, jeden z azjatyckich tygrysów gospodarczych, jest słynna z antyżydowskich i antyizraelskich ustaw i wystąpień swoich przywódców. Europa o tym nie wie.
W Indonezji byłem w 1968 jako młodziutki praktykant na dziesięciotysięczniku Jan Matejko dowodzonym przez kapitana ż.w. Warmińskiego. Byłem jeszcze zbyt młody aby mieć skojarzenia narodowościowe związane z tym nazwiskiem. Był to okres obalania Sukarno przez Sukarto, tak zwana kontrrewolucja. Bardzo krwawa , dopiero później wyczytałem gdzieś że w okresie mego pobytu zginęło kilkaset tysięcy osób. Wartownicy indonezyjscy byli uzbrojeni w dostarczone wcześniej przez ZSRR pistolety Kałasznikowa. Ponieważ mieliśmy wcześniej jeden dzień Studium Wojskowego w tygodniu przez 2 lata, a dyscyplina w Szkole Morskiej (obecnie Akademia) była lepsza niż obecnie w akademiach wojskowych. pomagaliśmy im jako instruktorzy…
Piszę o POBYCIE w Indonezji bo było to zbieranie ładunków między portami indonezyjskimi o słabej infrastrukturze (załadunek własnym sprzętem statkowym) przeplatane rejsami do Singapuru gdzie postoje były godzinowe przez około 2 miesiące . Singapur 3 razy, Dżakarta 3 razy, Tegal , Czirebon, Surabaja, ze 2 inne – po razie. W czasie długich postojów poznałem język malezyjski którym mówi cała Indonezja łącznie z tą częścią Papui która miała dostęp do cywilizacji. O dziwo używają alfabetu łacińskiego a wymowa jest podobna (identyczna?) do polskie j
Satu, dua, tiga… dua pulu lima = 25 seratus =100 seribu =1000
Zwolennicy Suharto różnili się od zwolenników Sukarno we wszystkich możliwych kwestiach, większość tych różnic była sztuczna i podsycana z zewnątrz, ale z kwestionowaniem integralności Indonezji nie zetknąłem się. Ludność jednorodna, skóra przyciemniona, nosy płaskie, przeciętna waga dorosłych mężczyzn poniżej 50 kg – jak na zdjęciu. Prymitywna, Chińczycy byli tam jedyną klasą średnią. Dzielnica Dżakarty PRIOK , około 800 000, była zapewne największą dzielnicą nierządu w świecie…Jarmarczny siłacz uciekł jak zobaczył mego kolegę – 2 metry wzrostu, 120 kg, chudy ale żylasty… :)))
Chłopcy z NSA po wpadce z Edwardem Snowdenem szaleją. Podmieniają filmy, dezaktywują linki, obcinają, podmieniają…
Nie sprawdziłem długości transmisji z uroczystej gali tylko wg tytułu podałem link do filmu. Tymczasem prawie godzinny film z uroczystej gali jest pod innym linkiem
http://www.youtube.com/watch?v=wR-I3KXjfbo
Około 30 minuty zaczyna się uroczyste odprowadzanie CEO. Oczywiście nie ma wśród nich JK. Jednak Johnowi Kerry udaje się na chwilę wejść na skraj czerwonego chodnika przy toalecie, w 32 minuty i 10 sekund projekcji. Po minięciu zakrętu w lewo widząc że dalej idący czerwonym chodnikiem przywódcy będą indywidualnie eskortowani do oczekujących na nich limuzyn, schodzi na jasną posadzkę aby ukryć się (?) w kolejnej toalecie po lewej.
W ten sposób JK zrealizował cel pozorując dla potrzeb niektórych (…) telewizji akceptację jego udziału przez organizatorów i pełnoprawnych (CEO z małżonkami) uczestników imprezy.