Liczba wyświetleń: 1292
W slumsach Kairu archeolodzy z Egiptu i Niemiec odkopali 8-metrowy posąg Ramzesa II, który rządził Egiptem przed ponad 3000 laty. Odkrycie, uznane przez Ministerstwo Starożytności za najważniejszych w historii, miało miejsce w pobliżu ruin świątyni w starożytnym Heliopolis. Obecnie jest to wschodnia część Kairu. “W ubiegły wtorek zadzwonili do mnie i poinformowali o odkryciu wielkiego posągu króla, prawdopodobnie Ramzesa II, wykonanego z kwarcytu” – mówi minister Khaled al-Anani.
Ramzes II (Ramzes Wielki) był trzecim faraonem z XIX dynastii, jednym z najwybitniejszych władców Nowego Państwa. Panował przez ponad 66 lat, za jego czasów podpisano pierwszy znany traktat pokojowy, zawarty pomiędzy Egiptem a Hetytami. Daty jego panowania nie są pewne, jednak wielu historyków wskazuje na lata 1279-1213 przed Chrystusem. Ramzes II z powodzeniem prowadził kilka wojen i rozszerzył granice swojego państwa od Syrii po Nubię. Następcy nazywali go „Wielkim Przodkiem”.
“Znaleźliśmy popiersie oraz dolną część głowy, a po jej wydobyciu odkryliśmy też koronę i fragment prawego ucha” – mówi minister Anani. W miejscu znalezienia olbrzymiego posągu odkopano też 80-centymetrową statuę Setiego II, wnuka Ramzesa II.
Świątynia Słońca w Heliopolis została ufundowana przez Ramzesa II, co przydaje wagi argumentowi, iż znaleziony obok posąg przedstawia wybitnego faraona. Świątynia była jedną z największych tego typu konstrukcji w Egipcie, rozmiarami niemal dwukrotnie przewyższała Karnak.
Archeolodzy pracując obecnie nad odnalezieniem wszystkich fragmentów obu posągów. Zostaną one zrekonstruowane, a jeśli badania dowiodą, że mamy do czynienia z posągiem Ramzesa II to stanie on przed wejściem do Wielkiego Muzeum Egipskiego, którego otwarcie planowane jest na rok 2018.
Autorstwo: Mariusz Błoński
Na podstawie: News.Sky.com
Źródło: KopalniaWiedzy.pl
Poznaj plan rządu!
Zadziwiające wnioski antropologiczne można wysnuć z obserwacji wydobytych, już widocznych części rzeźby Faraona. Otóż przodkowie OBCEGO, panującego ówcześnie w Egipcie, humanoidalnego gatunku mieli ogromny, dosłownie gigantyczny kilkumetrowy wzrost, pochyłe czoła, wydłużone ku tyłowi duże, owalne czaszki, małe uszy ze zwisającymi opuszkami, długie szyje, charakterystyczne płaskie, horyzontalne ramiona i w stosunku do swej wysokości raczej drobną budowę z nawet zauważalnymi, pewnymi androgenicznymi cechami ciała. Natomiast głębokość z której wydobywana jest rzeźba świadczy, że w Egipcie po jej wykonaniu i ustawieniu, miał miejsce ogromny kataklizm, prawdopodobnie powódź lub/i trzęsienie ziemi, która spowodowała wywrócenie rzeźby, jej zniszczenie i przykrycie jej kilkumetrową warstwą mułu.