Liczba wyświetleń: 524
W różnych miejscach Palestyny, młodzieńcy ubrani jak Palestyńczycy znają miejscowe arabskie dialekty i zachowują się, jak Palestyńczycy, ale nimi nie są. Uczestniczą w palestyńskich demonstracjach w arabskiej kefiji na głowie. Będąc w środku, bez względu na akcję rozpoczynają zbieranie informacji o działaczach, a na koniec, uzbrojeni, w przeciwieństwie do Palestyńczyków, ujawniają swoje prawdziwe dzikie oblicze i atakują oraz biją palestyńskich demonstrantów.
Izraelskie siły okupacyjne nazywają ich “mistarafim”, a Palestyńczycy “mustarebin”. Pracują w dwóch zespołach — jedna grupa w policji, druga w izraelskiej armii i straży granicznej. Jednostka mistarafim rozpoczęła tajną pracę w arabskich miastach i w okupowanej wschodniej Jerozolimie, ale rozszerzyła działania na palestyńskie miasta arabskie wewnątrz zielonej linii, trafiając do celu bez przyciągania uwagi. Trudno ich rozpoznać, bo wyglądają jak cywile, ale izraelska policja i żołnierze dobrze ich znają i nadzorują ich działalność, kiedy wchodzą w demonstracje z koordynacją armii.
Angażują się w demonstracje wydaje się najbardziej entuzjastycznie, zamaskowani noszą palestyńską flagę, ubrani w kefije lub naszyjniki z hasłami narodowej rewolucji. Większość czasu pozostają w grupach 3-4 osób, starając się doprowadzić demonstrantów do zasadzki izraelskiej armii i policji lub w kierunku ślepych czy wąskich uliczek. Tam atakują ofiary, podczas gdy jeden z nich ochrania tyły gangu. Nie wahają się otworzyć ogień z karabinów. Mistarafim ćwiczą na najbardziej zatłoczonych terenach arabskich zwłaszcza w Nazarecie. Wg wiarygodnego źródła, niektóre z tych jednostek mieszkają nawet z arabskimi rodzinami w Nazarecie, by nauczyć się arabskich obyczajów, tradycji, ubioru i mowy. Jeden z trenerów jest ze wsi Taraan, uczy ich lokalnego dialektu, a nawet jak robić kawę po palestyńsku.
Przed sądem są dla mistarafim specjalne przepisy, a policja ma obowiązek zapewnienia ochrony ich tożsamości i innych danych, przechowywanych w poufnych teczkach,i ujawnianych tylko przed sędzia.
Autorstwo: Iqbal Tamimi
Tłumaczenie: Ola Gordon
Źródło oryginalne: Uruknet.info
Źródło polskie: Wolna-Polska.pl