Tajemnicza śmierć argentyńskiego prokuratora

Alberto Nisman był jednym z najpopularniejszych argentyńskich prokuratorów federalnych. Przez ponad 10 lat zajmował się sprawą zamachu samochodowego przy centrum żydowskim w Buenos Aires z 1994 roku, w wyniku którego śmierć poniosło 85 ludzi, a kolejnych 300 odniosło rany – najgorszego ataku terrorystycznego w historii Argentyny. Tak jak ze śledztwem zamachu z 1994, śmierć Nismana 18 stycznia 2015 roku, pozostawiła więcej pytań niż odpowiedzi.

Pierwszą osobą, która powiadomiła o śmierci Nismana był dziennikar Damián Patcher, który ogłosił na Twitterze: „Właśnie zostałem poinformowany o zdarzeniu w domu adwokata Alberta Nismana.” „Odnaleźli Prokuratora Alberto Nismana w łazience swojego domu w Puerto Madero w kałuży krwi. Nie oddychał. Są tam lekarze.” Patcher opuścił Argentynę kilka dni później “obawiając się o swoje bezpieczeństwo”. Obecnie mieszka w Izraelu.

Nisman został znaleziony martwy obok pistoletu, w swoim domu w Buenos Aires, kilka godzin zanim miał się pojawić przed Kongresem. Użytkownicy Internetu zaciekle spekulowali, czy to było samobójstwo, czy zabójstwo. Jak można było się spodziewać, wypadek został upolityczniony.

Według argentyńskiej policji, Nisman, lat 51, popełnił samobójstwo kilka godzin zanim miał on przemówić do Kongresu i zaprezentować swoją sprawę przeciwko prezydent Cristinie Fernández de Kirchner, którą Nisman oskarżył o osiągnięcie sekretnego porozumienia z Iranem by chronić domniemanych sprawców ataku z 1994.

Rano, 18 lipca 1994 roku, zostało zdetonowane około 300 kilogramów materiału wybuchowego na przeciwko centrum wspólnotowego Asociacion Mutual Israelita Argentina. Potem, lokalni i międzynarodowi śledczy ustalili, że najprawdopodobniej irańscy urzędnicy powiązani z libańską grupą Hezbollah zaplanowali atak.

Irański rząd odrzuca oskarżenia, niemniej jednak wielokrotnie odrzucił współpracę ze śledczymi, mimo że został wypowiedziany z ONZ.

W 2013 roku Argentyna podpisała porozumienie z Iranem nazwane “Memorandum Zrozumienia”, które utworzyło “Komisję Prawdy”, aby ta wyjaśniła wydarzenia z 1994. Żydowska wspólnota w Argentynie, największa w Ameryce Łacińskiej, nie była zadowolona z porozumienia twierdząc, że ono nie powiedzie się ze względu na brak zainteresowania Teheranu.

Owszem, irański parlament nie zatwierdzi memorandum, jako że prezydent Mahmoud Ahmadinejad nigdy nie wniósł go do przeglądu.

Nisman argumentował, że zgoda została podpisana, aby “sfabrykować irańską niewinność” i udogodnić transakcję handlową ziarna i mięsa w zamian za energię między tymi krajami.

Jedyną osobą zaskarżoną o zamach był Carlos Telleldín, który sprzedał ciężarówkę wiozącą zamachowca-samobójcę do celu. Ci stojący za atakiem pozostają na wolności.

Autorstwo: Mary Aviles
Tłumaczenie: Agnieszka Tomza
Źródło: Global Voices