Liczba wyświetleń: 3003
Już w 2012 roku grupa badaczy kierowana przez Chien-Te Tsenga badała skutki stosowania jakichkolwiek szczepionek na koronawirusy. Badanie opublikowano pod nazwą „Immunization with SARS coronavirus vaccines leads to pulmonary immunopathology on challenge with the SARS virus” („Immunizacja szczepionkami przeciwko koronawirusowi SARS prowadzi do immunopatologii płuc w przypadku zakażenia wirusem SARS”.) i obejmowało ono stosowanie szczepionek na zwierzętach.
W abstrakcie badania podano: „Zespół ostrego ostrego układu oddechowego (SARS) pojawił się w Chinach w 2002 r. i zanim został opanowany rozprzestrzenił się na inne kraje. W związku z obawą o ponowne pojawienie się lub celowe uwolnienie koronawirusa SARS rozpoczęto prace nad szczepionką. Oceny inaktywowanej szczepionki z pełnym wirusem u fretek i naczelnych innych niż ludzie oraz szczepionki z cząstkami wirusopodobnymi u myszy indukowały ochronę przed infekcją, ale zwierzęta wykazywały chorobę płuc typu immunopatologicznego”. Wykryto w tym badaniu, że mimo uzyskania odporności na dany wirus nastąpiła utrata odporności na działanie żywego wirusa w środowisku prowadząca do silnej choroby.
„Cztery potencjalne szczepionki dla ludzi z adiuwantem ałunowym lub bez niego oceniano na mysim modelu SARS, szczepionce VLP, szczepionce podanej fretkom i NHP, i innej szczepionce z pełnym wirusem i białkiem S (Spike) wytwarzanym przez rDNA. Myszy Balb/c lub C57BL/6 zaszczepiono w dniu 0 i 28, i uśmiercono w celu oznaczenia przeciwciał w surowicy lub poddawano działaniu żywego wirusa w dniu 56. W dniu 58 myszy uśmiercono i pozyskano płuca w celu wykrycia wirusa i badania histopatologicznego” – czytamy w badaniu, stwierdzającym dalej, że „Przy wzroście dawek i/lub ałunu wszystkie szczepionki indukowały przeciwciała neutralizujące surowicę”.
W wynikach badania stwierdzono: „Wszystkie myszy dwa dni po wystawieniu ich na działanie wirusa wykazywały zmiany histopatologiczne w płucach, w tym wszystkie zwierzęta zaszczepione (Balb/C i C57BL/6) lub którym podano żywego wirusa, szczepionkę przeciw grypie lub PBS, co sugeruje, że u wszystkich wystąpiło zakażenie”. I dalej: „Histopatologia obserwowana u zwierząt, którym podano jedną ze szczepionek SARS-CoV była jednorodnie immunopatologią typu Th2″.
We wnioskach raz jeszcze podkreślono, że „Wszystkie te szczepionki SARS-CoV indukowały przeciwciała i ochronę przed zakażeniem SARS-CoV. Jednak wystawienie myszy na działanie wirusa, którym podano którąkolwiek ze szczepionek, doprowadziło do wystąpienia immunopatologii typu Th2″. Tym samym szczepienia na koronawirusa doprowadziły do zniesienia systemu immunologicznego i niemożności do naturalnego radzenia sobie z koronawirusem w środowisku naturalnym.
Tak też widzimy, iż już w 2012 roku naukowcy wiedzieli o zagrożeniach związanych z tworzeniem szczepionek na koronawirusy. Efektem ich stosowania jest zniszczenie systemu immunologicznego i tym samym uniemożliwienie utrzymania zdrowej populacji bez ciągłych interwencji medycznych.
Na podstawie: Pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Źródło: PrisonPlanet.pl
Poznaj plan rządu!
