Starożytny wykrywacz trzęsień ziemi

Sejsmoskop był pokaźnych rozmiarów przyrządem wykonanym z brązu, przypominającym wielki garnek z przykryciem. Umieszczonych na nim było osiem wijących się pyskiem w dół smoków. Ułożone były zgodnie z kierunkami wyznaczanymi przez różę wiatrów. W ustach każdego smoka umieszczona była niewielka kuleczka z brązu. Idealnie pod smokami umieszczonych było 8 metalowych siedzących ropuch, które miały szeroko rozwarte pyski w celu złapania kuleczki z konkretnej głowy smoka. W środku urządzenia znajdował się skomplikowany i delikatny system wahadłowy, który wyczuwał najdrobniejsze wstrząsy. Kiedy występowało trzęsienie ziemi, poruszający się system wahadłowy uruchamiał odpowiedniego smoka, który następnie otwierał paszczę, a znajdująca się w niej kuleczka wpadała do znajdującej się pod nim ropuchy, która donośnie wibrowała informując o kierunku zbliżającego się zjawiska.