Reality show na dechach teatru

Opublikowano: 24.11.2015 | Kategorie: Kultura i sport, Publicystyka, Seks i płeć

Liczba wyświetleń: 794

Od Szekspira w Europejskim teatrze gwałci się kobiety, tyle że teatr elżbietański był aż tak szowinistyczny, że rolę kobiet grali faceci. Czyli gwałt na scenie odbywał się bez wzwodu członka.[1] Od czasów destylacji, w dramatach obecny był nie tylko pijany bohater, ale też rytuał libacyjny. Czasami nawet w wyniku podstępu aktorów drugoplanowych, aktorzy pili, na pierwszym planie, prawdziwą wódę, a nie wodę. Od stu lat strzela się z pistoletów, (u Fredry jeszcze wcześniej tylko, że z pukawek), co prawda nabitych ślepakami ale wymierzonych zawsze w człowieka-aktora. Teatr zawsze budził głębokie emocje. Reżyserzy od zawsze wcielali się w rolę postępowców i prowokatorów, a dobrzy aktorzy szli za nimi w ciemno. Publiczność zawsze będzie się oburzała, a zarazem domagała nowych, mocnych wrażeń. Tak, teatr zawsze był mocny.

W drugiej połowie XX wieku reformatorami światowego teatru byli Polacy: Szajna pozbawił aktora dialogu słownego, zastępując go gestem, znakiem i ekspresją. Kantor wyeksponował scenografię aż odegrała główną rolę, a aktor służył już tylko do jej przestawiania. Mądzik wyeksponował światło – udało mu się wyprodukować spektakl angażując tylko ekipę oświetleniową. Tomaszewski wstawił do teatru balet. A Grotowski poza reformą każdej warstwy spektaklu wziął się nawet za publiczność, którą zaangażował bardzo prostym zabiegiem przenosząc widownię na scenę…

Czy polska scena XXI wieku rezygnująca z rekwizytu i gry aktorskiej na rzecz; realności, prawdziwości, bezpośredniej namacalności – będzie równie inspirująca dla świata jak Grotowski i Kantor? Czas pokaże. Na dzień dzisiejszy mogę z całą pewnością napisać tylko, że nie będzie szokująca. Bo nie jest w porównaniu z tym co można obejrzeć w Holandii i Niemczech.

Chciałbym, aby propozycja naszych scen z ostatniej dekady wynikała z poszukiwań, eksperymentów, chęci poszerzania formuły sceny teatralnej poza obecne granice. Chciałbym, tak widzieć, współczesnych postępowców w polskim ruchu teatralnym. Niemalże misją moją stało się przekonywanie współczesnych tradycjonalistów co do wysokiej wartości artystycznych i społecznych tychże właśnie poszukiwań. W tym miejscu, w tych rozmowach i spotkaniach, kończy się moja idealistyczna wizja współczesnego teatru, a zaczyna gorzki do bólu talk-show, z którego wynika, że goła dupa na scenie, nie wynika z emancypacji i laicyzacji, tylko z stąd, że ludzie współczesnego teatru to lubią.

Autorstwo: Maciej Lercher
Źródła: Lercher.jg24.pl, WolneMedia.net

PRZYPIS

[1] Proceder ten trwał w Anglii aż do XIX w w teatrze wiktoriańskim, Polska, choć bez państwowości była na tyle awangardowa i wyemancypowana, że wydała w tym czasie Modrzejwską – przyp. Alicja Raczek.


TAGI: ,

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.

1 wypowiedź

  1. maciek 26.11.2015 21:13

    @wiktor
    Sztuka: Sumeru i Egiptu i Rzymu, w starożytności, była robiona na zlecenie króla, faraona, cezara. Sztuka Średniowiecza na zlecenie biskupów, barok na zlecenie Papieża, Klasycyzm na zlecenie Napoleona. Akademizm XIXw połączony był z państwem francuskim siecią szkół i wystawców.

    Sztuka starożytnych antycznych państw greckich płynęła od wolnych ludzi. Sztuka renesansu od humanistów. Manieryzmu od artystów. Barbizończyków XIXw i romantyków XIXw od sponsorów. Impresjonizm i cała awangarda, oraz postawangarda od lewaków. Sztuka polska lat 70-80 sponsorowana była przez komunę, ale artyści mieli bardzo dużą swobodę i najczęściej była wyrazem buntu.
    Sztuka polska lat 90 przeżywała głęboki kryzys. Sztuka polska 2000-2015 była sztuką instytucjonalną w której państwo miało 95% udziałów.

    W całej historii zdecydowanie przewaga jest na propagandę państwową. Propagowanie idei innych niż władza, tylko z pozoru wydają się być promowaniem religii, świeckich światopoglądów, anarchii. W rzeczywistości jest to promocja opozycji, która w następnej epoce artystycznej przejmuje władze.

    Porno w teatrze to symbol władzy, która odeszła.

Dodaj komentarz

Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli już się logowałeś - odśwież stronę.