Polska bieda bez zmian

Najnowszy raport GUS „Ubóstwo w Polsce w latach 2013-2014” wykazał, że w 2014 r. w gospodarstwach domowych o wydatkach poniżej granicy ubóstwa skrajnego żyło ok. 2,8 mln osób. 4,6 mln ludzi egzystowało poniżej ustawowej granicy ubóstwa.

Raport odmalowuje sytuację Polaków w czarnych barwach. Według jego autorów istnieją trzy progi biedy: ubóstwo skrajne, ubóstwo relatywne i ustawowa granica ubóstwa. To pierwsze to minimum egzystencji, poniżej którego żyją w naszym kraju prawie 3 mln osób.

Jak podaje www.kurier.pap.pl, wśród kluczowych czynników decydujących o sytuacji materialnej jednostki i jej rodziny jest miejsce, jakie zajmuje ona na rynku pracy. Zagrożone biedą są przede wszystkim osoby bezrobotne i ich rodziny. Zasięg ubóstwa jest wyraźnie zróżnicowany w zależności od grupy społeczno-ekonomicznej, określanej na podstawie przeważającego źródła dochodów. W świetle wyników raportu w najtrudniejszej sytuacji znajdowały się osoby żyjące w gospodarstwach domowych utrzymujących się z tzw. innych niezarobkowych źródeł (ok. 21 proc.), w tym przede wszystkim w gospodarstwach, których podstawę utrzymania stanowiły świadczenia społeczne inne niż renty i emerytury (stopa ubóstwa skrajnego na poziomie ok. 28 proc.).

Ubóstwu sprzyja też wykonywanie nisko płatnej pracy, którą parają się często osoby o niskim poziomie wykształcenia, pracujące na stanowiskach robotniczych. W gospodarstwach domowych, których główny strumień dochodów pochodził z pracy najemnej na stanowisku robotniczym, w ubóstwie skrajnym żyła co dziesiąta osoba.

Stopa ubóstwa skrajnego różni się oczywiście pod względem regionalnym. Najwyższy jego poziom odnotowano w województwach warmińsko-mazurskim (prawie 15 proc.) oraz świętokrzyskim (12 proc.). To województwa charakteryzujące się wysoką stopą bezrobocia, dużym udziałem pracujących w sektorze rolnym oraz niskimi wynagrodzeniami w porównaniu z przeciętną pensją.

W Polsce częściej ubóstwem ekonomicznym zagrożeni są ludzie młodzi, w tym dzieci. W 2014 r. zasięg ubóstwa skrajnego wśród dzieci i młodzieży do lat 18 osiągnął około 10 proc. Ponad 60 proc. tych dzieci mieszkało na wsi. Ze względu na typ prowadzonego gospodarstwa domowego grupę najbardziej zagrożoną ubóstwem stanowią rodziny wielodzietne. W 2014 r. poniżej minimum egzystencji żyła co dziewiąta osoba w gospodarstwach małżeństw z trójką dzieci oraz co czwarta osoba w gospodarstwach małżeństw z czwórką lub większą liczbą dzieci.

Podobnie jak w poprzednich latach, zasięg ubóstwa skrajnego na wsi był w 2014 r. ponad dwukrotnie wyższy niż w miastach. Różnica ta jest szczególnie wyraźna, gdy sytuację wsi porównuje się z sytuacją w największych miastach, od pół miliona mieszkańców w górę. Na wsiach odsetek osób żyjących poniżej minimum egzystencji wyniósł prawie 12 proc.

Źródło: NowyObywatel.pl