Liczba wyświetleń: 2107
Znając mechanizm Wielkiego Kryzysu początku XX wieku, można z niewielkim marginesem błędu przewidzieć aktualnie dalsze koleje dolara na osi czasu.
Odejście od dolara zostało zaanonsowane po starannych wcześniejszych przewidywaniach. Dla banków centralnych był walutą rezerwy państwowej, a w obrocie towarowym regulował należności wynikające z handlu ropą. Kraje BRICS, odchodząc od dolara, podpisują umowy dwustronne zobowiązujące do rozliczeń bez pośrednictwa dolarowego. Już dużo wcześniej kraje takie jak Jugosławia, Iran, Libia próbowały dokonać podobnego zabiegu z zachowaniem wartości własnej waluty opartej na parytecie złota. Pojedyncze ich starania skończyły się dramatycznie – wojnami. Próbą niedopuszczenia do tego rozwiązania było wykluczenie państw z systemu SWIFT (bankowy tryb powiadamiania o transakcjach). Transakcja ma numer kodu SWIFT pozwalający na transfer pieniędzy z jednego konta na drugie.
Iran postanowił sprzedawać ropę, przyjmując euro do rozliczeń. Został wykluczony z korzystania ze SWIFT-u. Aktualnie, państwa BRICS przyjęły w zamian za SWIFT – system SUCRE. Irak zaczął używać euro do rozliczeń transakcji naftowych. Kiedy Muammar Kadafi próbował w ostatnim akcie obrony niezależności przyjąć tzw. złotego dinara w rozliczeniach handlu paliwami, potraktowano go jak „szczura”, którego należało zabić – pisała agencja Reuters 21 października 2011 roku.
Właśnie mechanizm oparcia pieniądza na złocie stał się podstawą powolnego odzyskiwania suwerenności i cierpliwego skupu złota przez państwa dostrzegające związki wartości realnej i pozorowanej walut. Chinom udało się skupić ogromne zasoby złota. Niezależnie od państw BRICS zaistniało zjawisko repatriacji złota. Niemcy wystąpiły o zwrot swego złota od amerykańskiego FED-u i właśnie odzyskują je – 150 ton. Ten sam krok poczyniła Wenezuela w odniesieniu do Banku Anglii i odzyskała swoje złoto. Podobne roszczenia wystosowały Ekwador, Holandia, Austria. Ten proces wpływa na wartość dolara jak przysłowiowy gwóźdź do trumny i jest dość dynamiczny. Na przestrzeni lat wadliwe przekształcenia finansowe pogrążały gospodarkę, a były nimi: odejście od wartości złota zarządzone przez prezydenta Nixona, kryzys 2008 r. będący tego skutkiem. Wówczas spotęgowano efekt dodrukiem 1,25 tryliona dolarów bez pokrycia, pogłębiając inflację. Wtedy ludzie rzucili się na zakup srebra i złota.
Kolejnym krokiem domina była decyzja Iranu o sprzedaży paliw z pominięciem rozliczeń w dolarach. Iran obłożony sankcjami musiał uciec się do barteru – handlując ropą w zamian za inne towary. Turcja kupuje złoto na lokalnym rynku, płacąc nim Iranowi za ropę. Ta sama postać rozliczeń praktykowana jest w Indiach.
Rok 2010 jest kolejną fazą QE 2 (quantitative easing – ulga ilościowa) oznaczającą zwyczajny dodruk banknotów. Już wówczas Rosja i Chiny odchodzą od dolara we wzajemnych transakcjach, podpisując stosowne porozumienie dwustronne. Chiński przywódca całkiem niedawno oznajmił, że dolar jest zjawiskiem historycznym. Podobne porozumienia podpisują z Chinami Iran i Wenezuela. Tak jak Chiny, Japonia również skupuje złoto. Rosja z Indiami, Indie z Japonią handlują z pominięciem dolara.
O powrót należnego im złota wystąpiła Szwajcaria. Kraje Afryki wręcz zakazują posługiwania się dolarami. W Zambii za handel dolarami grozi więzienie.
QE 3 jest następnym etapem drukowania i puszczania w obieg 85 miliardów dolarów miesięcznie. Oznacza to pojawienie się rocznie ponad tryliona papierków. 200 lat zajęło przejście od „zera” do 825 miliardów dolarowych banknotów. Aktualnie trylion dorzucany jest rokrocznie.
Singapur przestał opodatkowywać pieniądze. Chiny skupują amerykańskie obligacje skarbowe. Jeśli chodzi o ilość złota, Chinom udało się zgromadzić przy wstępnym poziomie 700 ton złota, aktualnie do 6000 ton tego kruszcu. Tak wygląda zabezpieczenie interesu państwowego.
Zgromadzone dane, choć rozproszone na osi czasu, nie wydawały się dostatecznie przekonujące, ale jako zebrane stanowią przekonujący argument o końcu dotychczasowego systemu i jego mechanizmów.
Opracowanie: Jola
Na podstawie: YouTube.com
Źródło: WolneMedia.net
Poznaj plan rządu!
