Liczba wyświetleń: 624
Rząd zaproponował, aby znieść ograniczenia w wysokości zarobków elit menedżerskich w spółkach skarbu państwa. Dziś menedżer w takiej spółce może zarobić maksymalnie sześciokrotność średniej płacy, czyli obecnie około 24 tys. zł miesięcznie brutto, choć wiele firm obchodzi przepisy, stosując wobec kadry kierowniczej umowy cywilnoprawne.
Swoją opinię w tej sprawie przedstawił OPZZ. Zdaniem związkowców uwalnianie pensji kadrom zarządzającym przeczy idei sprawiedliwości społecznej, wpisanej w polską Konstytucję. OPZZ przypomniał, że w od 6 lat są zamrożone płace w budżetówce, a rząd nie zgadza się na bardziej rozwiniętą politykę społeczną. Dlatego według ekspertów związkowych zamiast dopuszczać skandalicznie wysokie pensje i odprawy dla kadry menedżerskiej, rząd powinien robić wszystko, aby elity biznesu nie mogły obchodzić obowiązujących przepisów.
Ponadto OPZZ chce obniżenia obciążeń fiskalnych dla mało zarabiających podatników i podwyższenia dla krezusów. Związkowcy przypomnieli też swoją propozycję, aby dochody najlepiej opłacanego członka danej firmy nie mogły przekraczać ośmiokrotności zarobków najgorzej zarabiającego pracownika. Jeżeli prezesi mają zarabiać miliony, to niech wypłacają swoim pracownikom wysokie wynagrodzenia.
Zarazem OPZZ przychylnie ocenił część innych propozycji rządu odnośnie spółek skarbu państwa: aby radykalnie ograniczyć wysokość odpraw dla kadry zarządzającej, ujawniać informacje dotyczące wysokości wynagrodzenia członków rady nadzorczej i zarządów oraz objąć ich obowiązkiem składania oświadczeń majątkowych.
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych krytycznie odniosło się też do deklaracji Ministra Pracy i Polityki Społecznej, Władysława Kosiniaka-Kamysza, który zadeklarował, że w najbliższych latach dojdzie w Polsce do szybkiego wzrostu płac i wynagrodzenia polskich pracowników znacząco zbliżą się do średniej unijnej. OPZZ wskazuje, że w ostatnich latach wynagrodzenia dużej części pracowników zmniejszają się i nic nie wskazuje na to, aby rząd chciał dokonać zmian na tym obszarze.
W związku z obietnicami ministra pracy i polityki społecznej OPZZ przedstawiło pakiet propozycji na rzecz podniesienia płac. Są to:
– wprowadzenie minimalnej płacy godzinowej na poziomie co najmniej 11 zł brutto, która obejmowałaby wszystkie rodzaje umów.
– ograniczenie skali umów cywilnoprawnych, umów na czas określony, przymusowego samozatrudnienia.
– ustanowienie minimalnej płacy miesięcznej na poziomie co najmniej 50% średniego wynagrodzenia lub przynajmniej przedstawienia precyzyjnego przedstawienia harmonogramu dochodzenia minimalnej płacy miesięcznej do poziomu 50% średniej.
– odmrożenie zamrożonych od 6 lat płac w budżetówce.
– zmiana systemu podatkowego, w tym podniesienia kwoty wolnej od podatku lub obniżenia pierwszej stawki podatku dochodowego (np. z 18 do 15%) i podniesienia podatków dla najlepiej zarabiających obywateli.
– likwidacja darmowych staży i ograniczenie nadużywanego w Polsce wolontariatu.
– wprowadzenie regulacji, które pozwoliłyby na objęcie całego rynku pracy branżowymi układami zbiorowymi.
– zwiększenie kompetencji Państwowej Inspekcji Pracy i podwyższenie kar dla nieuczciwych pracodawców.
Autor: Piotr Szumlewicz
Źródło: Lewica.pl
Kompilacja w wiadomości na potrzeby “Wolnych Mediów”
Poznaj plan rządu!
Pierwsze trzy postulaty bardzo łatwo spełnić.
Niech obecny rząd obniży podatki.
Najczęściej to nie wina pracodawcy, że pracownik zarabia za mało, tylko opresyjnego systemu podatkowego.
Dwa ostatnie postulaty są absolutnie nie do przyjęcia.
Im mniej regulacji tym lepiej zarówno dla pracowników jak i pracodawców.
To oni między sobą powinni się dogadać zamiast mieszać w to urzędy.
Ludziska kochane! Co ma piernik do wiatraka? Co ma przejrzystość prawa do ilości regulacji? Co ma ustawowa płaca minimalna czy obowiązkowe uzusowane umowy do wolności gospodarowania i poziomu życia zarówno pracodawców jak i pracobiorców? Co ma “ustawa kominowa” do sprawiedliwości społecznej?
Brednia za brednią, do tego socjalistyczną, czyli dawaj kasę – a skąd, a co to mnie obchodzi?
“Miejsc pracy brakuje bo”…
– gospodarki krajów zachodnich oparte są na imporcie produktów zaspokajających bezpośrednio potrzeby społeczeństwa
– głównym produktem eksportowym krajów zachodnich jest ich waluta
– korporacje wywodzące się z krajów zachodnich “eksportowały” produkcję istotnych dóbr do krajów Trzeciego Świata
– dominuje przekonanie, że wytwarzanie dóbr podstawowych jest wyznacznikiem zacofania gospodarczego
– gospodarki krajów zachodnich stają się w coraz większym stopniu uzależnione od abstrakcyjnej strefy usług (odbiegającej coraz bardziej od faktycznej usługi do abstrakcji)
– gospodarki krajów zachodnich traktowane są jako rynki docelowe….
W skrócie – korporacje przetrwają “ekonomiczne przebiegunowanie”, zachodnie społeczeństwa niekoniecznie.