Od 23 lat zakwita kwiat Udumbara

Według buddyjskiej legendy kwiat Udumbara zakwita tylko raz na 3000 lat i ostatni raz zakwitł przed narodzinami Buddy. Od około 23 lat znajdowano go na całym świecie. Niektórzy mówią, że Udumbara może zwiastować nadejście wielkiego mędrca lub istoty oświeconej. Poniższe wideo opublikowano w 2007 r.

Maleńki, pachnący kwiat Udumbara ukazuje się na końcu cieniutkiej łodyżki i jest zaskakująco wytrzymały. Ci, którzy go w ostatnich latach znaleźli, mówią, że mieli go u siebie długo i w tym czasie Udumbara nie tylko nie więdła ani nie usychała, lecz nawet zaobserwowano, że odradzała się, po tym jak ją zgnieciono.

Po raz pierwszy zauważono ją na posągu Buddy w południowokoreańskiej świątyni w 1997 roku. W 2010 roku chińskie media państwowe niespodziewanie doniosły o tym kwiecie, nazywając go niebiańskim.

To była niemała niespodzianka, ponieważ reżim jest oficjalnie ateistyczny i normalnie nie sugerowałby, że wielki przywódca duchowy mógłby przybyć na Ziemię. Krótko po tym wycofano wszystkie opublikowane na ten temat artykuły z państwowych mediów, ale przedtem zdążyły się one rozpowszechnić w całej chińskiej sieci internetowej.

Od tego czasu reżim twierdzi, że Udumbara to jajeczka owada, a dokładnie owada zwanego złotookiem. Chociaż jajeczka złotooka i kwiaty Udumbara podobnie wyglądają, to jednak obserwuje się, że jajeczka usychają i obumierają krótko po wykluciu się owada, podczas gdy kwiaty Udumbara zachowują długo swoją świeżość i pachną. „Udumbara” jest słowem z sanskrytu, starożytnego języka indyjskiego, i oznacza „niebiański kwiat pomyślności”.

Według legendy buddyjskiej pojawienie się kwiatów Udumbara zwiastuje przybycie Świętego Króla Obracającego Kołem, naprawiającego Dharmę w ludzkim świecie. O tym Królu mówi się, że przyjmie wszystkich ludzi ze wszystkich wyznań religijnych i przyniesie wszystkim zbawienie poprzez miłosierdzie.

W tomie 8. buddyjskiej księgi „Wymowa i interpretacja” Huilina jest napisane: „Kwiat Udumbara jest wytworem sprzyjających i nadprzyrodzonych zjawisk; jest to kwiat niebiański i nie istnieje w doczesnym świecie. Jeśli Tathagata lub Król Złotego Koła pojawi się w ludzkim świecie, to kwiat ten ukaże się dzięki jego ogromnym cnotom i jego błogosławieństwu”.

W artykule wykorzystano relacje Yang Xiaohui z „The Epoch Times”
Źródło: Nautilus.org.pl