Młodzi Razem i wybielanie komunizmu

Opublikowano: 26.11.2019 | Kategorie: Publicystyka, Społeczeństwo

Liczba wyświetleń: 1575

W ostatnią sobotę na Ukrainie obchodzony był Dzień Pamięci Ofiar Wielkiego Głodu i Represji Politycznych, przypominający o milionach (wg szacunków Instytutu Demografii i Badań Społecznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy – prawie 9 mln w całym ZSRR, w tym ok. 4 mln na Ukrainie) ofiar klęski głodu będącej efektem stalinowskiej polityki przymusowej kolektywizacji rolnictwa.

Z tej okazji (błędnie uważając, że święto owo przypada dzisiaj, tj. 25 listopada) młodzieżówka Lewicy Razem zamieściła na „Facebooku” wpis, w którym wprawdzie potępiła „karygodną politykę władz ZSRR”, ale przedstawiła ją jedynie jako przykład autorytaryzmu, totalitaryzmu, „antyukraińskiego sentymentu Stalina” (chyba chodziło o resentyment, czyli niechęć), nacjonalizmu i imperializmu. Samego Stalina zestawiono z takimi współczesnymi politykami, jak Recep Erdogan, Jair Bolsonaro czy Benjamin Netanjahu.

Ani słowa o komunizmie, socjalizmie, marksizmie czy nawet marksizmie-leninizmie.

A przecież kolektywizacja rolnictwa i narzucanie chłopom obowiązkowych darmowych kontyngentów dostaw produktów rolnych wprost wynikają z założeń marksistowskiego socjalizmu. Młodzi Marks i Engels w „Manifeście Partii Komunistycznej” postulowali między innymi „zarządzenia” takie, jak „jednaki przymus pracy dla wszystkich, utworzenie armii przemysłowych, zwłaszcza w rolnictwie”, „wzięcie pod uprawę i ulepszenie gruntów według jednolitego planu” czy „zespolenie rolnictwa z przemysłem”. Pisali też, że „proletariat użyje swojego panowania politycznego po to, by (…) scentralizować wszystkie narzędzia produkcji w ręku państwa”.

Po zdobyciu w Rosji władzy przez bolszewików dekretem z maja 1918 r. „O udzieleniu ludowemu komisarzowi żywności nadzwyczajnych pełnomocnictw do walki z wiejską burżuazją, ukrywającą zapasy zboża i spekulującej nimi” ustanowiono „dyktaturę żywnościową”, a następnie powołano „Prodarmię” – specjalne uzbrojone oddziały do rekwirowania chłopom produktów rolnych. Już w sierpniu wybuchło z tego powodu chłopskie powstanie w guberni penzeńskiej, które sprowokowało Lenina do wysłania do lokalnych władz telegramu z nakazem publicznego powieszenia „przynajmniej stu kułaków” (dla młodych: mianem tym komuniści określali zamożniejszych chłopów), opublikowania ich nazwisk i zabrania im całego zboża.

Polityka „prodrazwiorstki” (zaopatrywania w żywność metodą przymusowych dostaw i odgórnych przydziałów) została potwierdzona dekretem Rady Komisarzy Ludowych ze stycznia 1919 r. i stopniowo objęła nie tylko chleb i zboże, ale także ziemniaki, mięso i inne produkty rolne. Trwała aż do 1921 r., gdy w ramach Nowej Polityki Ekonomicznej zastąpiono ją podatkiem w naturze o niższym wymiarze.

Stalin po prostu kontynuował politykę przymusowych dostaw, uzupełniwszy ją zmuszaniem (różnymi metodami – od podatków przez konfiskaty do przymusu bezpośredniego i zsyłek do gułagów) chłopów do przyłączania się ze swoimi gospodarstwami do kołchozów i sowchozów, które już bezpośrednio – zgodnie z zamysłami Marksa i Engelsa – włączone były w centralnie planowaną i jak się okazało nieefektywną gospodarkę. O ile brutalne metody Stalina były sprzeczne z tym, co niegdyś pisał starszy już Engels, twierdzący, iż zadaniem komunistów po zdobyciu władzy będzie przekonanie chłopów do dobrowolnego przyłączenia się do kolektywnej produkcji, o tyle samo przekonanie o wyższości i większej wydajności takiego sposobu produkcji (a także o tym, że powinien być on organizowany i centralnie planowany przez państwo) było i jest sednem marksizmu.

Nieprawdą jest też, że Wielki Głód był wynikiem „imperializmu”, nacjonalizmu i niechęci Stalina do Ukraińców. Owszem, taka niechęć mogła odgrywać pewną rolę na Ukrainie, ale klęska głodu objęła cały ZSRR łącznie z samą Rosją, a nie tylko Ukrainę. Wg wspomnianych wyżej szacunków Instytutu Demografii i Badań Społecznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy poza Ukrainą było więcej ofiar. „Hołodomor” był wynikiem przede wszystkim czego innego – systemowego błędu polityki, którą młodzi działacze Lewicy Razem (partii bynajmniej nie proponującej socjalizmu bezpaństwowego) nie chcą nazwać komunistyczną ani socjalistyczną.

Autorstwo: Jacek Sierpiński
Źródło: Sierp.Libertarianizm.pl


TAGI: , , ,

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.

5 komentarzy

  1. Aida 26.11.2019 12:57

    Zaraz się zlecą piewcy socjalizmu i powiedzą, że to nie był ten prawdziwy socjalizm…

    “Łotysz poleciał w kosmos. Czuje się jak w domu: ciemno i zimno. Ale w kosmosie nie ma zimnioków. Jest tylko wielki smutek, halucynacje i śmierć z niedożywienia.”

    Polecam poczytać dowcipy o łotewskich chłopach.

  2. Husar 26.11.2019 17:05

    Depopulacja Słowian. Obcy lud za finanse elit zachodu przejął władze ewolucją, jednak trzeba było uciszyć resztę Słowian.

  3. Foxi 26.11.2019 18:54

    Wyszperałem takie oto informacje:

    W Irlandii w latach 1845-1852 panował głód, w wyniku którego zmarła jedna czwarta jej ludności. Głód wywołali Brytyjczycy, którzy dołożyli potem sporo starań, aby zrzucić winę na ziemniaki. Ten głód do dzisiaj jest znany na całym świecie jako „głód ziemniaczany”, podczas gdy w rzeczywistości był wynikiem kontrolowanego niedoboru żywności, a tym samym celowym ludobójstwem dokonanym przez Brytyjczyków.

    Wielki głód w Indiach (1876–1878) Wielki głód w Indiach, zwany też głodem madraskim, rozpoczął się na południu Indii w roku 1876 i trwał dwa lata, rozciągając się na prowincje centralne i północne. Objął obszar 670 000 kilometrów kwadratowych, z jego powodu ucierpiało blisko 60 milionów osób, zaś zmarło około 5,5 miliona.

    Dokumenty przechowywane w Państwowych Archiwach USA zawierają doniesienia mówiące o głodzie i rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w Iranie w latach 1917-1919 oraz szacunkowe liczby osób, które zmarły z powodu głodu, wynoszące od 8 do 10 milionów, a Iran czyni największą ofiarą pierwszej wojny światowej. Profesor Gholi Majd z Uniwersytetu Princeton napisał w swojej książce The Great Famine and Genocide in Persia (Wielki głód i ludobójstwo w Persji), że amerykańskie dokumenty dowodzą, iż Brytyjczycy uniemożliwili przywóz pszenicy i innych zbóż jadalnych do Iranu z Mezopotamii, Azji i USA i że nie zezwolili na rozładunek statków załadowanych pszenicą w porcie w Bushehr w Zatoce Perskiej. Profesor Majd twierdzi, że Wielka Brytania dopuściła się tego ludobójstwa w celu zniszczenia Iranu i kontrolowania go w swoim własnym interesie.

    Obecnie trwa głód w Jemenie? Co ciekawe wspólnym mianownikiem tych wydarzeń nie są klęski nieurodzaju tylko jakieś machinacje.

  4. gajowy 27.11.2019 14:35

    Wielki głód z powodu wymuszonych przemian ekonomicznych, wczesniej niż ten opisany, zrobiła brytyjska Kompania Wschodnioindyjska w Bengalu pod koniec XIX wieku. Zmarło z głodu 1/3 miejscowej populacji (około 3 mln osób). Kompania Wschodnioindyjska była wtedy prywatnym przedsięwzięciem, pierwowzór dzisiejszych korporacji.
    Więc ta prywatna korporacja postanowiła ż żyznego Bengalu zrobić monokulture pod uprawy opium na którym można było dużo zarobić (kto bogatemu zabroni). W rezultacie miejscowi nie mieli co jeść.

  5. Radek 28.11.2019 04:07

    Gajowy, za małe te liczby głodu e Bengalu. Wziąłeś je z polskiej Wikipedii. Już tylko w 1770 około 10 milionów umarło. https://en.wikipedia.org/wiki/Great_Bengal_famine_of_1770
    A tutaj masz zestawienie głodów w Indiach za czasów panowania angoli. Jak widać sporo przekroczyli 30 milionów zabitych. Przy angolach Niemcy to pikuś.
    https://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_major_famines_in_India_during_British_rule

Dodaj komentarz

Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli już się logowałeś - odśwież stronę.