Jak zapewnić sobie długowieczność?

„Dobre” geny nie pomagają dożyć do stu lat – wyjaśnili naukowcy.

Mutacje w genach długowieczności wpływają na długość życia człowieka tylko do 90 lat, a szanse dożyć do stu lat lub więcej de facto od nich nie zależą, głosi artykuł opublikowany w piśmie „Journals of Gerontology: Biological Sciences”.

„Wariacje w genie FOXO3 i niektórych odcinkach DNA wpływają na długość życia człowieka, ale nie są tak mocno związane z wyjątkowo długim życiem, jak uważano wcześniej. „Dobre” wersje tego genu pomagają dożyć do określonego wieku, 90-95 lat, ale nie podwyższają szans ich nosiciela dożyć do stu lat” – opowiada Harold Bae z Uniwersytetu Oregonu (USA).

Dziś genetycy i biolodzy aktywnie interesują się tym, jak długo może żyć człowiek, czy istnieje granica długości życia i jakie mutacje w genach kierują wiekiem. W celu zbadania tych tajemnic naukowcy analizują DNA i dietę mieszkańców poszczególnych regonów Włoch i Japonii, gdzie mieszka rekordowa ilość osób, które dożyły do stu lat i przenoszą ich geny w DNA drożdży.

W ostatnich latach naukowcom udało się odkryć kilkaset podobnych wariacji w genach, wpływających na długość ludzkiego życia, których wkład w długowieczność jest stosunkowo nieduży, a mechanizm działania prawie nie poznany. Bae i jego zespół odkryli, dzięki badaniu struktury DNA ośmiu tysięcy najstarszych ludzi na świecie, że wpływ niektórych z tych genów na długowieczność jest znacznie przeceniony.

Naukowców interesowało, jaką wersją genu FOXO3, jednego z prawdopodobnie najsilniejszych czynników długowieczności, dysponują staruszkowie z Włoch i USA, a także Żydzi aszkenazyjscy, oraz jak może to wpływać na długość życia.

To badanie pokazało, że mutacje w FOXO3 rzeczywiście są związane z długowiecznością, ale w dość ograniczonym zakresie: „dobre” wersje tego genu pomagają mężczyznom dożyć do 96 lat, a kobietom do 99 lat, ale przestają wpływać na długość życia po przejściu tej granicy.

„Często słyszeliśmy od kolegów i czytaliśmy o tym, że FOXO3 jest bezpośrednio związany z długowiecznością, jednak nasza próba pokazała, że taki związek nie istnieje dla ludzi, którzy przeżyli ponad sto lat. Uważamy, że inni naukowcy otrzymali takie rezultaty z powodu tego, że badali ludzi w wieku 80-90 lat, a nie najstarszych ludzi na świecie” – powiedział Thomas Peris, jeden z autorów artykułu z Bostońskiego Uniwersytetu (USA).

Źródło: pl.SputnikNews.com