Jak wolność stała się najwyższą kategorią niewolnictwa pod przymusem

Wolność stała się najwyższą kategorią niewolnictwa. Do wolności zmusza się bardziej niż wcześniej do niewolnictwa. Z jedną różnicą, niewolnictwo było zewnętrzne i dlatego mniej niebezpieczne. Obecne niewolnictwo jest wewnętrzne i dlatego nie ma przed nim ucieczki.

Wolność jest idolem liberalizmu, która jest nie tylko czczona, ale także składana w ofierze. Jest to bóstwo religii liberalnej i jak każda religia, liberalizm ma swój własny katechizm i własną inkwizycję. Wolność jest najbardziej totalitarnym światopoglądem. Ci, którzy sprzeciwiają się przymusowej wolności, są poddawani egzekucji cywilnej, czasem zamieniającej się w fizyczną.

Nieprzypadkowo Dostojewski powiedział, że każdy bunt zaczyna się od ateizmu. Wolność wymaga zniszczenia wszystkich związków człowieka ze społeczeństwem i religią, w której istnieje Bóg. Wolność sama pretenduje do statusu boga. Dlatego żądając zniszczenia całego świata do fundamentów, w którym znajduje się państwo i kościół, w którym jest Bóg, wolność natychmiast buduje na ich gruzach swój kościół – kościół szatana, a jego państwem jest Nowy Porządek Świata.

W trosce o wolność wprowadza się na świecie najbardziej represyjne praktyki kontrolowania ludzkiego zachowania i świadomości. Protest przeciwko manipulacji świadomością jest interpretowany jako protest przeciwko wolności. Przywiązanie do tradycyjnych instytucji społecznych jest uznawane za reakcyjne i archaiczne, które nie uwalnia społeczeństwa z okowów konieczności dotarcia do królestwa wolności. Walka o wolność przypomina walkę o pokój, w wyniku której ze świata nie zostanie nawet kamień.

Idealna wolność to kosmiczna samotność całkowicie w całości uwolniona od osobowości. Brak wszelkich przywiązań i obowiązków, które człowiek nakłada na siebie z miłości do bliźniego. Idealna wolność to brak rodziny, dzieci, Ojczyzny, uczuć narodowych i religijnych, cech płciowych i przynależności kulturowej.

Wolność jest stanem wiecznego wyboru, ciężką chorobą umysłu, jak nazwał to Bruce Lee. Wierzący w wolność znajduje się w niewoli tej religii, która pozbawia go wszelkiej wolności, a przede wszystkim wolności miłości. W końcu miłość jest poświęceniem swoich zachcianek dla dobra ukochanej osoby. Bóg jest Miłością i dlatego wolność od Boga jest wolnością od miłości.

Rodzice kochają – i dlatego dobrowolnie rezygnują z niej ze względu na dobro swoich dzieci. To niewolnictwo z punktu widzenia religii wolności. Biorący ślub kochają i dlatego rezygnują ze względu na współmałżonka. Żołnierze kochają – i dlatego idą na śmierć dla swojego narodu i Ojczyzny. Naukowcy kochają – i dlatego idą na stos ze względu na prawdę. Miłość jest największym źródłem witalności i twórczej energii.

Wolność jest pozbawionym energii stanem odprężenia. Zamiast miłości – seks, zamiast służenia – interesy, zamiast ofiary – zachłanność. To jest prawo wyboru wolnego indywiduum. Wolność — to apoteoza egoizmu i ambicji. Wolność – to nieuczestniczenie w życiu, jeżeli rozumieć życie jako emocjonalne włączanie w sytuacje nie dotyczące osobiście ciebie tu i teraz.

Formalnie człowiek wolny wybiera między dobrem a złem. Taka wolność możliwa jest po dobrowolnej rezygnacji z miłości, którą jest znak Boga w duszy. Wolność od duszy jest także nieodzownym atrybutem religii wolności. Jeśli odmówisz wybrania wolności, spadnie na ciebie cała potęga tego świata. Z jego księciem, który przede wszystkim uwolnił człowieka od wiary i miłości do bliskich i przyuczył do egoizmu jako religii wolności.

Wolność stała się najwyższą kategorią niewolnictwa. Do wolności zmusza się bardziej niż wcześniej do niewolnictwa. Z jedną różnicą, niewolnictwo było zewnętrzne i dlatego mniej niebezpieczne. Obecne niewolnictwo jest wewnętrzne i dlatego nie ma przed nim ucieczki.

Odmowa wolności w imię bliźniego jest najwyższym przejawem wolności. Dla religii wolności to niedopuszczalna herezja. Człowiek nie powinien odmawiać wolności dobrowolnie nawet dla bliźniego. W ten sposób kusi innych, aby robili to samo.

Absolutna wolność to absolutna samotność. Tak rozumiane jest piekło w prawosławnym wyznaniu chrześcijańskim, które stanowi głęboki fundament ruskiej cywilizacji. Dlatego prawosławie jest soborowe, ponieważ wolność od wolności jest dla samotnika zadaniem nie do zniesienia.

Protestując przeciwko religii, wyznawcy sekty wolności zarzucają pozbawienie jej wierzących. W ten sposób starają się pozbawić człowieka jego miejsca w społeczeństwie i we wszechświecie, traktując go jako istotę całkowicie autonomiczną. Nie powinien podlegać instynktom kolektywizmu, bo to już nie jest wolność. Idealna wolność to całkowite odrzucenie swojego Ja i tożsamości. Całkowita wolność to śmierć. A pragnienie całkowitej wolności jest pragnieniem śmierci.

To nie przypadek, że w liberalizmie kwitną kulty satanizmu, a wszystkie koordynaty, które chronią życie i zobowiązują do jego ochrony, są niszczone. W liberalizmie życie i śmierć to wolny wybór jednostki. Jakiekolwiek ograniczenia tej wolności są niedopuszczalne.

Religia wolności jest religią niewolnictwa bez paradoksu orwellowskiego. Wolność jest niewolą, jeśli wolność nie jest względna a absolutna. Nie ma bardziej nieszczęśliwego człowieka niż tego, który całe życie przeżył w pełnej wolności.

Najstraszniejszym niewolnictwem jest niewolnictwo wolności, popychające człowieka do najstraszniejszych okrucieństw. Wszystkie najgorsze zbrodnie popełniano wyłącznie w imię wolności. Żadnej z nich nie popełniono dla niewolnictwa.

Iluzja wolności wyboru jest jedną z najważniejszych i najbardziej niebezpiecznych iluzji ludzkości. Rozum nie może być kryterium wyboru, ponieważ manifestuje ostateczną niezdolności człowieka do racjonalności i trzeźwości. Człowiek rozumie racjonalność jako przemoc, kierunkiem jego jest podporządkowywanie świata. Rozum materializuje się w agresję. Najbardziej wolny w takim świecie to ten, który jest silny i agresywny.

Pokusa wolności to jeden z głównych mitów ludzkości. Kłamstwo, leżące u podstaw demokracji. Wolność to nieodpowiedzialność. Nie przetrwalibyśmy w świecie, w którym panuje całkowita wolność. Zdolność do ograniczenia własnej wolności jest kryterium żywotności społeczeństwa. Ten, kto to rozumie, dojrzał do prawdziwego zrozumienia wolności.

Źródła oryginalne: Kramola.info, Regnum.ru
Źródło polskie: Treborok.wordpress.com