Iran wyczekuje rządu światowego pod przywództwem dwunastego imama

Opublikowano: 30.09.2022 | Kategorie: Polityka, Publicystyka, Warto przeczytać, Wierzenia

Liczba wyświetleń: 2073

Iran to najstarsze szyickie państwo świata. Wielu jego mieszkańców postrzega siebie jako swego rodzaju naród wybrany, który odegra decydującą rolę w ustanowieniu rządów Mahdiego i zaprowadzenia islamu na całej Ziemi. Postawa ta wpływa nie tylko na ustrój wewnętrzny kraju ale i na politykę zagraniczną.

Sukcesja władzy po Mahomecie

Podział na szyitów i sunnitów występuje niemal od początków islamu. Związany jest z kwestią sukcesji władzy po Mahomecie nad wspólnotą muzułmańską. Według doktryny sunnickiej Mahomet nie wyznaczył swego następcy i stanowisko kalifa może być wybieralne. Kalif jest najwyższym przywódcą politycznym i militarnym. Dwadzieścia cztery lata po śmierci proroka na czwartego kalifa został wybrany Ali ibn Abi Talib, kuzyn i zięć Mahometa. Jego stronnicy już od śmierci proroka pretendowali by Ali objął to stanowisko.

W szyizmie najwyższy przywódca muzułmanów – imam – musi łączyć nie tylko umiejętności administracyjne i wojskowe, ale także duchowe jak Mahomet i Ali. Szczególnie podkreśla się przywództwo duchowe, gdyż tylko Imam jest zdolny objaśnić ukryte przesłanie „Koranu” (w sunnizmie imam to tylko duchowny danego meczetu).

Zgodnie z szyicką wiarą imamem może być tylko osoba z rodu Mahometa. Czwarty kalif Ali jest uznawany przez szyitów za pierwszego imama. Różne odłamy uznają różną liczbę imamów. Najliczniejsi są wyznawcy 12 imamów (tzw. imamici). Na dowód słuszności takich twierdzeń przedstawia się „Hadis dwunastu następców”: „Będzie dwunastu kalifów po mojej śmierci, (…) wszyscy oni będą z rodu Kurajszytów”.

Słowo „kalif” oznacza w języku arabskim „następca” lub „przywódca”. Z Kurajszytów pochodził sam Mahomet. W islamie sunnickim hadis również jest znany, jednak sunniccy uczeni do dziś nie są pewni jak interpretować ten tekst.

Oczekiwany Mahdi

Wszyscy muzułmanie wyczekują pojawienia się Mahdiego. Przydomek ten znaczy „ten który jest sprawiedliwie prowadzony”, domyślnie przez Allaha. Mahdi ma zakończyć podziały w Islamie i przygotować muzułmanów na powtórne przyjście Jezusa. Zaprowadzi też religię mahometańską w krajach innowierców. Ostatecznie ma zapewnić pokój i sprawiedliwość na całym świecie. I do tej wizji przychyla się cały świat muzułmański. Jednak są różnice co do szczegółów osoby Mahdiego. Wg nauk sunnickich Mahdi będzie człowiekiem „współczesnym” urodzonym w „dzisiejszym” świecie, w czasach apokaliptycznych. Szyicka koncepcja jest jednak bardziej tajemnicza.

„Nawet jeśli zostanie jeden dzień do końca świata, Allah Wszechmogący wydłuży ten dzień do momentu, aż pojawi się mężczyzna z mojego rodu. Jego imię będzie moim imieniem, a imię jego ojca będzie imieniem mojego ojca. Napełni Ziemię sprawiedliwością i prawem, tak jak była napełniona uciskiem i przekupstwem”.

Z powyższego hadisu wynika że islamski przywódca będzie nazywać się Muhammad ibn Hasan.

Dwunasty imam Mohammed Ibn Al-Hassan Al-Askari urodził się w Samarze w 869 roku. Jako mały chłopiec w wieku zaledwie 5 lat, obawiając się prześladowań ze strony sunnickich władców, ukrył się w grocie pod swoim rodzinnym domem. Obecnie w tym miejscu stoi meczet Al-Askari. Podobno nie umarł tylko żyje w ukryciu przed światem, jest w stanie zawieszenia, “okultacji”. To właśnie Ukryty Imam ma powrócić jako Mahdi. Od czasów Alego, kolejni Imamowie wyznaczali swego następcę w ten sposób, iż wszyscy byli potomkami Mahometa i wszyscy pochodzili z linii Alego.

Filozofia mahdyzmu

Popularną koncepcją w irańskiej polityce jest tzw. mahdyzm. Jest to wiara w rychłe przyjście Mahdiego a także w możliwość przyspieszenia tego wydarzenia. Dla wielu szyitów Rewolucja Islamska która miała miejsce w Iranie w 1979 roku jest znakiem rychłego końca świata.

Gorącym zwolennikiem idei mahdyzmu jest Mahmud Ahmadineżad, były prezydent Iranu. W 2012 r brał udział w otwarciu 67 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Przed delegacjami z całego świata padły m.in. takie słowa: „(…) Obecny porządek światowy jest dyskryminujący i oparty na niesprawiedliwości. (…) Nie ma wątpliwości, że świat potrzebuje nowego porządku i nowego sposobu myślenia, potrzebny jest porządek, który uzna, że człowiek jest dziełem Boga Najwyższego, porządek, który przywróci ludzką godność i wiarę w uniwersalne szczęście i perfekcję, porządek w którym panuje pokój, bezpieczeństwo i dostatek dla wszystkich ludzi na Ziemi. (…) Złączmy się we wspólnej idei zreformowania obecnych struktur ONZ. (…) Należy wypracować wspólny język w celu zorganizowania potrzebnych struktur dla powstania wspólnego globalnego zarządu, wypełnionego sprawiedliwością, miłością i wolnością. Udział w globalnym rządzie jest podstawą trwałego pokoju. Na szczęście znajdujemy się obecnie na historycznym zakręcie. Musimy zlikwidować strukturalne bariery i popierać proces uniwersalnego udziału w globalnym zarządzie bardziej niż kiedykolwiek w przeszłości. (…) Bóg obiecał nam człowieka życzliwego, człowieka kochającego ludzi, sprawiedliwego, którym jest imam al-Mahdi (…) To będzie początek ery pokoju, bezpieczeństwa i prawdziwego życia. (…) Teraz możemy poczuć słodki zapach i świeży powiew wiosny, wiosny która właśnie się rozpoczęła i nie przynależy do jakiejś rasy, narodu czy regionu, wiosna która wkrótce obejmie Azję, Europę, Afrykę i Amerykę”.

Ahmadineżad przedstawiając tę idealistyczną wizję najwyraźniej „zapomniał” dodać, że wg islamskich proroctw zostanie poprzedzona wielkimi wojnami i depopulacją na globalną skalę. Przywódca Wiernych (imam Ali) powiedział: „Przed nadejściem Qa’im (tego, który powstaje) świat stanie przed dwoma rodzajami śmierci: śmierć biała i śmierć czerwona. Czerwona śmierć jest przez miecz, a biała śmierć jest przez zarazę”. Przywódca Wiernych powiedział: „Mahdi nie pojawi się dopóki trzecia część ludzi nie zostanie zabita, dopóki kolejna trzecia część nie zginie, a pozostała trzecia część przeżyje”.

Mówiąc słowami brytyjskiego historyka Erica Hobsbawma, koncepcję mesjanizmu, którą nazywamy mahdyzmem, można ogólnie podzielić na dwie główne kategorie: pasywną i aktywną. W biernym mahdyzmie ludzie pogrążają się w modlitwach i błaganiach i mają nadzieję na wczesne pojawienie się Wybawiciela. W aktywnym lub rewolucyjnym mahdyzmie ludzie robią wszystko, aby podjąć wytężone wysiłki i stać się aktywnymi uczestnikami procesu zmian.

Polityka i rola Iranu, duma narodowa

W sunnizmie jest przyjęte że, interpretacją zasad islamu i wdrażaniem ich w życie zajmują się duchowni uczeni w prawie. W tradycji szyickiej podejście jest zgoła odmienne. Ustanawianiem władzy w oparciu o islam może dokonać tylko imam Mahdi.

Dlatego przez stulecia pod nieobecność imama, duchowni zabronili egzekwowania niektórych praw czy obowiązków religijnych np. dżihadu. Religia nie służyła do ustanawiania jakiejś zinstytucjonalizowanej władzy, z tego też powodu nie istniało szyickie państwo wyznaniowe. Z czasem jednak duchowni uczeni w prawie wyszli założenia, że to oni są reprezentantami Mahdiego na Ziemi i mogą odgadywać jego zamysły. Na początku XVI wieku powstaje Persja jako szyickie państwo wyznaniowe. Jednak władza teologów dotyczyła głównie kwestii religijnych.

Po Rewolucji Islamskiej ajatollah Chomeini zgodnie z ideą „Wilayat al-fakih” zaprowadził przywództwo uczonych w prawie na wszystkie aspekty państwowości. Spośród nich wybiera się Najwyższego Przywódcę, który pełni jak gdyby rolę namiestnika Mahdiego na Ziemi. Postawę biernego czekania na pojawienie się Mahdiego zastąpiono realnymi działaniami. Doktryna Republiki Islamskiej opiera się na założeniu że Mahdi nie pojawi się jeśli wszystko nie zostanie przygotowane na jego powrót.

Preambuła konstytucji Iranu stwierdza: „Misją konstytucji jest stworzenie warunków sprzyjających rozwojowi człowieka zgodnie ze szlachetnymi i uniwersalnymi wartościami islamu”, oraz że konstytucja „będzie dążyć wraz z innymi ruchami islamskimi i ludowymi by przygotować drogę do powstania jednej wspólnoty światowej”, do tego „zapewnia niezbędną podstawę do zapewnienia kontynuacji rewolucji w kraju i za granicą”.

W preambule stwierdza się również, że armia i Gwardia Rewolucyjna Iranu „będą odpowiedzialne nie tylko za ochronę i zachowanie granic kraju, ale także za wypełnianie ideologicznej misji dżihadu na Boży sposób; to znaczy rozszerzenie suwerenności prawa Bożego na cały świat”. Ostatnie zdanie preambuły irańskiej konstytucji wyraża „nadzieję, że w tym stuleciu powstanie uniwersalny święty rząd i upadek wszystkich innych” (w kalendarzu muzułmańskim trwa XV stulecie, obecnie jest rok 1444).

Artykuł 154 konstytucji wyjaśnia, że Islamska Republika Iranu „uważa że osiągnięcie niezależności, wolności oraz rządów sprawiedliwości i prawdy za prawo wszystkich ludzi na świecie”. Dlatego, podczas gdy Iran będzie „skrupulatnie powstrzymywał się od wszelkich form ingerencji w wewnętrzne sprawy innych narodów”. Jednak zostawiono sobie furtkę do takiej ingerencji: „wspiera sprawiedliwe walki mustad’afun (uciskanych) przeciwko mustakbirun (tyranom) w każdym zakątku globu”.

Nastroje w społeczeństwie

Iran jest jest najstarszym i największym państwem szyickim świata. Wyznawcy tego odłamu islamu są obecni na terytorium Iranu od początków VII wieku i przez długi czas byli prześladowani przez sunnickich władców. Dopiero w XVI wieku Persja za panowania dynastii Safawidów pojawia się jako państwo szyickie.

Imamowie byli prześladowani przez kalifów i wszyscy oni (poza dwunastym) mieli zginąć męczeńską śmiercią. Rzeczywiście wielu mieszkańców Iranu uważa, że to ich kraj odegra szczególna rolę w ustanowieniu rządów Mahdiego. Wyczekują tym samym przywrócenia dumy narodowej i wynagrodzenia za cierpienia sprzed wieków.

Powyższe zdjęcie przedstawia meczet w irańskim Jamkaran. Od lat 1990. rośnie liczba pielgrzymujących do tego miejsca. Powszechne jest przekonanie że dwunasty imam był tam widoczny w roku 984, gdy miał wyjść ze studni. Dziś jest szerzej znana jako studnia okultacji. Wielu wierzących spodziewa się, że właśnie tam należy oczekiwać jego pojawienia się, choć nie znajduje to potwierdzenia w hadisach.

Były czołowy negocjator nuklearny Iranu, Hassan Rohani powiedział w 2008 r., że w islamskiej republice narastają przesądy i że ludzie nawet wystawiają żywność dla Mahdiego na wypadek, gdyby wrócił jeszcze tej samej nocy. Co roku zwykli ludzie ogłaszają się Mahdim, inni twierdzą że słyszą go w myślach.

Mohammed Hassan Rahimian wysoki rangą współpracownik Chomeiniego, zarządca meczetu Jamarkan, twierdzi że był świadkiem 13 spotkań między Chomejnim a Mahdim.

Mojtaba Zolnour, duchowny i przedstawiciel Najwyższego Przywódcy w Gwardii Rewolucyjnej, powiedział, że syjoniści czekają na pojawienie się Ukrytego Imama, aby go zabić. Jego zdaniem mają plany bezpieczeństwa dla muzułmańskich miejsc pielgrzymek, w tym Mekki, Karbali i innych miejsc gdzie, jak mówi Zolnour, prawdopodobne jest pojawienie się Ukrytego Imama. „Powiedzieli swoim żołnierzom, aby natychmiast zabijali każdego, kogo zobaczą z cechami [Ukrytego Imama], i nawet nie ryzykowali aresztowania go, ponieważ jest bardzo niesamowitą i niebezpieczną osobą”.

W 2009 roku Ahmadineżad oskarżył USA o zrobienie wszystkiego, co w ich mocy, aby udaremnić powrót imama Mahdiego: „Udokumentowaliśmy dowód, że oni wierzą, że potomek proroka islamu wychowa się w tych częściach [na Bliskim Wschodzie] i wysuszy korzenie wszelkiej niesprawiedliwości na świecie. Opracowali wszystkie te plany, aby zapobiec przyjściu Ukrytego Imama, ponieważ wiedzą, że naród irański jest tym, który przygotuje grunt pod jego przybycie i będzie wspierał jego rządy”.

Lata minęły jednak dowodów nie przedstawiono. Większość rozważnych spośród kleru wydaje jedynie gołosłowne deklaracją wobec tego pomysłu i traktują powtarzające się oświadczenia o zbliżającym się przyjściu Mahdiego z cichym sceptycyzmem.

Wojny zapowiedziane

W proroctwach islamskich można znaleźć hadis o armii która podbije Jerozolimę:

„Z Chorasan wyruszy armia, która będzie nosić czarne pasy i białe koszule. Na czele armii dowódca zwany Shu’ayb ibn Salih lub Salih ibn Shu’ayb, który pochodzi z plemienia Bani Tamim. Pokonają żołnierzy Sufyaniego i odeślą ich w dal; przybędą do Bayt al-Muqaddas (Wzgórze Świątynne) i przygotują grunt pod rząd Al-Mahdiego”.

Sunna szyicka różni się od swojej sunnickiej wersji. Niektóre hadisy uznano za prawdziwe, inne zaś za niewiarygodne, dodano także wypowiedzi dwunastu imamów. Piąty imam Muhammad al-Baqir również wypowiadał się o powyższym hadisie niejako go uwiarygadniając, wszakże imamowie są uważani za nieomylnych: „Siły z czarnymi flagami, które wyruszą z Chorasanu przybędą do Kufy i gdy Mahdi pojawi się w Mekce, oddadzą mu pokłon”.

Wschodnia część kraju leży geograficznie w krainie Chorasan. Administracyjne prowincje Iranu (ostany) również nawiązują do tego nazewnictwa: Chorasan e-Razawi, Chorasan Północny, Chorasan Południowy.

W 2014 roku ajatollah Najmuddin Tabasi napisał książkę „An Overwiew of the Mahdi’s Government” („Przegląd rządu Mahdiego”). Wyraził też opinię że armia z Chorasanu odnosi się do Iranu i to naród irański jest tym który odegra główną rolę w misji Mahdiego. narodu irańskiego. Tym samym Iran stał się kolejnym na Bliskim Wschodzie – po Izraelu – krajem wybranym.

Irański duchowny i deputowany do parlamentu Ruhollah Hosseinian powiedział: „Ta rewolucja islamska, oparta na przekazach, które otrzymaliśmy od proroka oraz imamów, jest wstępem do pojawienia się Mahdiego”. Zacytował przekaz z VIII wieku, który mówi, że kolejną oznaką powrotu Mahdiego będzie bitwa z udziałem wojowników walczących pod żółtym sztandarem – kolorem kojarzonym z proassadową milicją Hezbollahu: „Jak poświadczył Imam Sadeq kiedy (siły) z żółtymi flagami walczą z anty-Szyitami w Damaszku, a irańskie jednostki do nich dołączą, jest to preludium i znak nadejścia jego świętości”.

Żółte flagi odnoszą się do popierających Baszara al-Assada bojówek Hezbollahu. Są finansowane i wspierane prez Iran i uczestniczą w wojnie domowej w Syrii. Istnieją proroctwa przekazane przez Al-Zubri’ego. Zostały włączone do zbioru hadisów znanego jako „Kitab Al-Fitan”, skompilowanego w IX wieku przez uczonego Nuaim’a bin Hammada. Przekazy zawarte w księdze nie są jednak uznawane za w pełni wiarygodne.

Można tam przeczytać: „Ci pod czarnymi flagami i ci pod żółtymi flagami spotkają się i będą walczyć aż zdobędą Palestynę. Potem (po raz drugi) Sufyani wyruszy przeciw ludziom Wschodu (czarne flagi). Kiedy ludzie Maghrebu (żółte flagi) przybędą do Jordanu, ich wódz umrze, więc podzielą się na trzy grupy. Jedna powróci skąd przybyła. Inna odbędzie Hadżdż (pielgrzymkę do Mekki). Jedna grupa zostanie. Sufyani walczy i zwycięża ich, więc przysięgną mu wierność”.

Inny hadis również przekazany przez al-Zubri’ego również nawiązuje do tych wydarzeń opisując atak na Izrael: „Jeśli czarne flagi poróżnią się między sobą, żółte flagi zaatakują ich. Spotkają się w Qantara w Egipcie. Ludzie Wschodu i ludzie Maghrebu walczą ze sobą przez siedem [dni albo miesięcy]. Ludzie Wschodu zostaną zwyciężeni tak bardzo że [ludzie Maghrebu] przybędą do Al-Ramla”.

Jednak przypisanie żółtych flag z hadisów do Hezbollahu wydaje się nadinterpretacją, co nie zmienia faktu że takie pomysły podsycają i tak już apokaliptyczne nastroje w Iranie.

Iran finansował też szyickie bojówki w Iraku tzw. „Armię Mahdiego”. W 2004 roku jej bojownicy dokonali szturmu na ratusz w irackiej Karbali. Dla szyitów Karbala jest miastem świętym, zginał tam męczeńską śmiercią szósty imam al-Husajn. Miasto jest też wzmiankowane w hadisach przedstawiających rządy Mahdiego. Warto wspomnieć, że atak został odparty przez polskich i bułgarskich żołnierzy.

Iran jest zaangażowany również w wojny domowe w Syrii i Jemenie. Walki o podłożu religijnym są toczone między sunnitami a szyitami. Co zaskakujące istnieją przekazy wieszczące że kraje te były wskazywane przez szóstego imama Ja’fa al-Sadiq’a. Słowa imama zostały utrwalone przez szyickiego uczonego Muhammada al-Nu’maniego. Około roku 953 zamieścił je w swoim zbiorze hadisów „Kitab al-Ghayba”: „Powstanie Sufyani nastąpi w Sham (Syria), a powstanie Yamani nastąpi w Jemenie”.

W islamskich wierzeniach armie, które wyjdą z Syrii i Jemenu oraz z Chorasanu, będą brać udział w wojnach prowadzonych przez Mahdiego.

Nowy świat na gruzach starego

Władze Iranu niejednokrotnie groziły zniszczeniem Izraela. Czy faktycznie chcą dokonać ataku i wypełnić słowa przepowiedni, a może to prowokują siły zachodnie do ataku na swój własny kraj. W przeszłości Chomejni (poprzedni najwyższy przywódca) stwierdził w przemówieniu, że broń nuklearna jest dozwolona i że w rzeczywistości Iran jest odpowiedzialny za zdobycie tej broni dla dobra islamu. Lata później Ahmadineżad wyraził pogląd że program nuklearny odbywa się pod kontrolą ukrytego imama.

Pamiętać trzeba że dwunasty imam nie powróci, dopóki świat nie pogrąży się w chaosie i rzezi. Dopiero wówczas na tak „przygotowanych” gruzach cywilizacji, Mahdi będzie mógł narzucić światu swoją władzę. Imam al-Baqir powiedział: „Te słowa odnoszą się do potomstwa Mahometa i Ostatniego Imama. Bóg zapewni Mahdiemu i (niech wszechmogący Allah przyspieszy jego powrót i odsiecz) jego zwolennikom kontrolę i wpływy na wschodzie i na zachodzie świata”.

Autorstwo: Bartek_94
Źródło: ZmianyNaZiemi.pl

Źródłografia

1. https://www.c-span.org/video/?308405-101/mahmoud-ahmadinejad-united-nations-general-assembly-address

2. https://www.rferl.org/a/Zionists_Waiting_To_Kill_Hidden_Imam_Says_Iranian_Cleric/2145806.html

3. https://www.religion-online.org/article/waiting-for-the-mahdi/

4. https://www.trackpersia.com/exporting-revolution-irans-constitution-mahdis-return/

5. https://ghayb.com/tag/the-yellow-flags/page/2/

6. https://www.al-islam.org/overview-mahdis-atfs-government-najmuddin-tabasi

7. https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2015/06/24/irans-ahmadinejad-says-the-u-s-is-out-to-get-the-hidden-imam-who-um-disappeared-in-the-10th-century/

8. https://rasanah-iiis.org/english/monitoring-and-translation/reports/al-mahdi-for-shiites-sunnis-and-the-khomeini-iran/

9. https://www.al-islam.org/kitab-al-ghayba-book-occultation-sheikh-abu-abdullah-muhammad-bin-ibraheem-bin-jafar-al-katib-numani

10. https://psz.pl/117-polityka/koncepcja-dwunastego-imama-szyickiego-w-szyizmie-dwunastkowym

11. https://www.al-islam.org/overview-mahdis-atfs-government-najmuddin-tabasi/wars-imam-al-mahdi-afs

12. https://sunnah.com/muslim:1821d

13. https://sunnah.com/abudawud:4282


TAGI: , , , ,

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.

1 wypowiedź

  1. MasaKalambura 01.10.2022 09:11

    Dla mnie największą zagadką jest to, że zgodnie z hadisami które sami szyici znają i uznają, Mahdi zanim stanie się Mahdim, będzie (może już jest) zwykłym normalnym mieszkańcem Medyny, który żyje jak Medyńczyk i wierzy jak Medyńczyk. Będzie normalnym sunnitą. W jaki sposób potraktują go szyici? Przecież nie oddadzą pokłonu sunnicie. Prędzej wydadzą mu wojnę. Co jest również wyrażone w jednym z hadisów.

Dodaj komentarz

Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli już się logowałeś - odśwież stronę.