Liczba wyświetleń: 776
“Uczony” nie znaczy “nauczony”!
Po eksplozjach w japońskich elektrowniach jądrowych a wcześniej w Czernobylu, eksplodowały wypowiedzi “uczonych”, w tym polityków i reszty “wiedzących” na temat elektrowni jądrowych i zagrożeń związanych z eksploatacją tychże! Używane są zwroty “procedury awaryjne”, “wytrzymałość reaktorów” i inne! A czemu brak w tym wszystkim omówienia zasady działania i obowiązujących kryteriów bezpieczeństwa podstawowego w eksploatacji reaktorów jądrowych tego typu?
Trochę informacji o procesie pozyskania paliw jądrowych.
Aby uzyskać paliwo jądrowe w postaci czystego uranu, z rudy uranowej o niskim stężeniu, czyli zawartości masy uranu w jednostce objętości mieszaniny jaką jest ruda, przy pomocy rozbudowanych procesów technologicznych zwiększa się stężenie czyli gęstość uranu w produktach wielofazowego przerobu.
Proces technologicznie możliwego do wykorzystania rozpadu uranu zaczyna się po przekroczeniu masy krytycznej, należy przez to rozumieć minimalną masę i stopień zagęszczenia masy uranu do objętości. Przy czym istotna jest obecność spowalniacza neutronów! Skuteczność wychwytu neutronów, przez jądra atomów biorących udział w rozpadzie, jest zależna od prędkości tych neutronów! Dla podwyższenia sprawności energetycznej reakcji, w reaktorach stosuje się spowalniacze neutronów!
Skoro zagęszczenie paliwa jest elementem tak istotnym w procesie technologicznie możliwego do wykorzystania rozpadu paliwa jądrowego, dla czego program pracy i konstrukcja reaktorów nie przewiduje awaryjnego rozłożenia, czyli samoczynnej fragmentacji rdzenia reaktora na elementy bezpieczne??! Powstrzymanie reakcji łańcuchowych przez automatyczne pofragmentowanie czyli rozczłonkowanie rdzenia i rozłożenie fragmentów w sposób gwarantujący zachowanie stanu powstrzymania tych reakcji, powinien być kluczowym rozwiązaniem technicznym, kluczującym zgodę na budowę i uruchomienie reaktora jądrowego!!
Może ktoś bardzo mądry w tej materii, wyjaśni mi i pozostałym obywatelom, stan lekceważenia oczywistych zależności na które wskazałem? Przy mieszaninach gazów wybuchowych, w celu ograniczenia zagrożenia, uruchamiane są układy zmniejszające stężenie paliwa w powietrzu! Nie jest to przypadkiem analogia??? Przy przekroczeniu stężenia 25% dolnej granicy wybuchowości, obowiązana jest włączyć się wentylacja awaryjna zmniejszająca stężenie gazów wybuchowych! A jak się to ma do działania systemów awaryjnych w reaktorach o których jest gorąco? Są takowe???
Im głupszy uczony, idiota decydent, tym skutki bardziej nieprzewidywalne!
Autor: Andrzej Tomasz Sobolewski
Źródło: iThink
Poznaj plan rządu!
A co jeśli układ awaryjny również będzie niezdatny do działania?
Oczywiście autor jest mądrzejszy od wszystkich decydentów razem wziętych, których widział na oczy co najwyżej w telewizji.
@Autor:
Sz.P. po prostu nie rozumie natury ani paliwa, ani reaktora – ani nawet zasady dzialania.
1) Rozne typy rud uranu posiadaja rozna zawartosc rodzimego pierwiastka (metalu), przy czym, dla niektorych z nich, moze ona byc bardzo wysoka i siegac 70 – 85%. Nie jest on jednak paliwem per se – paliwo to stanowi rozszczepialny izotop 235U, ktorego zawartosc procentowa w uzyskanym (wytopionym z rudy) metalu waha sie na poziomie 0.72%. Jest to stezenie zbyt male, by efektywnie generowac zen energie (tak, tylko rzeczony izotop jest stabilnym, stalym zrodlem mozliwego do podtrzymania neutronowego/emisji neutronow o wysokich energiach). Nalezy wiec ‘zatezyc’, lub, jak sie to okresla w atomistyce, WZBOGACIC ow Uran; syn. zwiekszyc stezenie izotopu 235U w ‘paliwie’, czyli metalu. Sam ow proces jest jednym z najtrudniejszych i niewatpliwie jedna z najlepiej strzezonych tajemnic wspolczesnej nauki [*wszystko wskazuje na wykorzystanie technologii wysokich napiec oraz elektromagnesow do separacji spinowo-izotopowej: dla zrozumienia mechanizmu patrz: eksperyment Sterna-Gerlacha].
2) Fakt pozostaje faktem – Uran jest wzbogacany; jako paliwo jadrowe do poziomu rzedu kilku – kilkunastu procent, zas jako material wybuchowy do budowy glowic – do postaci czystej [a nastepnie, najprawdopodobniej w 99% przypadkow, traktowany helionami, syn. czasteczkami alfa, 4/2He2+, w celu uzyskania izotopu 239Pu; przyczyny tego ostatniego procesu wykraczaja poza temat niniejszego wywodu, wiec zakoncze w tym miejscu ow watek] Niesie to za soba okreslone konsekwencje: powstaje paliwo, potencjalnie zdolne do tzw. ‘skislej’ eksplozji jadrowej, a takze (a moze przede wszystkim) pozostaje odpad w postaci olbrzymich ilosci niemal czystego izotopu 238U, zwanego ZUBOZONYM Uranem. Sam w sobie, jako metal, jest on niezwykle toksyczny, a takze podlega (w niewielkim stopniu) stalym przemianom jadrowych z wydzieleniem promieniowania przenikliwego. Pod wplywem eksplozji, palenia i utleniania procesy te nasilaja sie jeszcze bardziej, prowadzac do powstania szeregu niestabilnych izotopow innych pierwiastkow, glownie metali ciezkich np. olowiu, kadmu, niklu. Jest on uzywany przez wojska panstw czlonkowskich NATO na szeroka skale na wielu niemedialnych teatrach dzialan, np. w Iraku – gdzie prowadzi do niewyobrazalnych plag chorob nowotworowych i genetycznych (o czym media milcza jak zaklete) – skaza ziemie i wode na dziesieciolecia.
3) Reaktor i pochlaniacze neutronow. One NIE ZWIEKSZAJA wydajnosci reakcji (przynajmniej nie takie jest ich glowne zadanie), ale REGULUJA ja – stanowia swego rodzaju HAMULCE, pozwalajace utrzymac w ryzach reakcje lancuchowa. Cieplo, wytwarzane jako jeden z efektow ubocznych, jest wykorzystywane do ogrzania wymiennika ciepla (tu: woda) i, na takiej samej zasadzie jak w kazdym generatorze pradu, energetyczne przemiany termobaryczne wykonuja prace mechaniczna – obracaja turbiny, ktore na zasadzie alternatora generuja przeplyw pradu elektrycznego w obwodzie. Problem polega na tym, ze jest to (owo hamowanie, czy tez pochlanianie neutronow) proba utrzymania dzikiego konia w ryzach za pomoca szpicruty i ostrog: udaje sie tylko w okreslonych granicach. W moemencie, gdy na skutek jakiegokolwiek wypadku dojdzie do dostatecznie duzego wahniecia energii w ukladzie (skoku temperatury/cisnienia tudziez niezahamowanej emisji wysokoenergetycznych kwantow promieniowania), cala owa reakcja lancuchowa wymyka sie spod kontroli; np. zaczynaja topic sie rdzenie, co powoduje szereg tzw. nieuprawnionych reakcji natury jadrowej oraz, pozniej, chemicznej – dalszy wzrost cisnienia powoduje m.in. rozklad wody w obecnosci Uranu wg reakcji U + 2H2O -> UO2 + 2H2; prowadzi to do wzrostu stezenia wysoce reaktywnego, gazowego wodoru przy obecnosci pewnych ilosci tlenu, pary wodnej oraz metali i niemetali (borowe/weglowe pochlaniacze, betonowe/olowianne/zlote reflektory i oslony reaktora, instalacja przedzialu turbin i wymiennikow ciepla etc.) w warunkach gigantycznych cisnien i temperatur. Jest wiec to lawinowa reakcja, ktora musi sie zakonczyc eksplozja reaktora.
WNIOSKI) W Fukushimie nie doszlo do pozaru skladow (?!) czy ‘budynkow, w ktorych byl wodor’, bo takie twory nie istnieja. Zubozony uran (czyli zuzyte prety paliwowe) jest przechowywany w kontenerach z gestych metali, pochlaniajacych wysokoenergetyczne promieniowanie – a na prawde trudno, by w warunkach normalnych cisnien i temperatur pozarow budynkow dochodzilo do wytworzenia warunkow termobarycznych, zdolnych doprowadzic do zapalenia sie Uranu czy olowiannych kontenerow; takie warunki powstaja albo wewnatrz reaktora, nad ktorym utracono kontrole, albo w wyniku eksplozji, np. przy wystrzeliwaniu pociskow artyleryjskich w komorach i lufach dzial strzelajacych amunicja ze zubozonego uranu. Rowniez ‘przechowywanie wodoru’ to bujda na resorach; po pierwsze gazowy wodor jest drogi; po drugie – trudny do uzyskania; po trzecie – w normalnych warunkach, w reaktorze atomowym, w ilosciach wybyuchowych, NIE POWSTAJE. Ilosci powstale z efektow ubocznych lizy wody sa minimalne i ich ‘filtracja’ de facto niemozliwa; mozna co prawda oczyszczac atmosfere wnetrza reaktora na etapie wymiennikow ciepla metoda gabki platynowej – sa one jednak niewielkie; ponadto cenne, zanieczyszczone m.in. deuterem (jeszcze cenniejszym, swoja droga) i sprzedawane za duze pieniadze. Na pewno zas nie sa dostateczne do wywolania poteznych, widocznych na zdjeciach i filmach eksplozji.
W rzeczonej elektrowni doszlo do eksplozji jednego badz kilku niestabilnych reaktorow; stad paniczne proby chlodzenia woda – nikt nie leje wode na obudowy, bo to by niewiele dalo (nawet, gdyby zatopic cala elektrownie – predzej czy pozniej rosnace/skaczase wskazniki cisnienia i temperatury ja rozsadza); chodzi o zalanie bezposrednio samych stopionych stosow atomowych. Woda, jako gestsza od powietrza, nie tylko spowalnia wymiane ciepla, ale takze ogranicza reakcje jadrowe i chemiczne z tlenem oraz azotem atmosferycznym i stanowi nieco lepszy filtr dla promieniowania; ogranicza tez ilosci radioaktywnego pylu (tworzac w zamian radioaktywna pare wodna i wode).
Pozostawiam ku zweryfikowaniu i przemysleniu,
Pozdrawiam,
Prometeusz
Zdaję sobie sprawę z tego, że narażam się na negatywne reakcje ”profesjonalnego” środowiska, a raczej nieudolnego środowiska, ale zaprawdę mi to wisi.
Zatem krótko i na temat :
Pokolei.
1. W dniu 3 marca 2010 r. Poseł Jan Bury s. (PiS) skierował na ręce Marszałka Sejmu interpolację poselską nr 14786, w sprawie planów rozmieszczenia w Polsce składowisk wysoko radioaktynych odpadów z elektrowni atomowych krajów UE.
2.W tym samym piśmie jest informacja , że trwają prace nad stworzeniem Organizacji Rozwoju Europejskiego Składowiska (ERDO) i przedstawiciele Polski biorą udział w pracach grupy roboczej.
3.W 2007 r.poseł Tadeusz Tomaszewski, zgłosił interpolację poselską w której pytał między o to, jakie koszty dla budżetu państwa wiążą się z budową składowisk, przechowywaniem i zabezpieczaniem promieniotwórczych odpadów?
4. W odpowiedzi Min. G. Woźniaka na interpolację posła T. Tomaszewskiego, znalazł się niezwykle interesujący fragment:
“… ostateczna lokalizacja składowisk odpadów promieniotwórczych jest otwartym problemem w wielu krajach. Planuje się ewentualną budowę takich składowisk w następnych dziesięcioleciach. Wynika to z przyczyn technologicznych. Wypalone paliwo musi dostatecznie długo być składowane w tymczasowych przechowalnikach, usytuowanych przy działających reaktorach. Ponadto, takie paliwo zawiera jeszcze 95% początkowej ilości uranu oraz rozszczepialne izotopy plutonu i inne aktynowce, co stanowi olbrzymi zasób niewykorzystanej energii. Może być zatem poddane wtórnej przeróbce na nowe paliwo.”
Innymi słowy ”wybitni” fizycy jądrowi wogóle nie potrafią wpływać na radioaktywność materiału, który przepracował swój okres w reaktorze, umniejszając jego radioaktywność do wyjściowej, przez co całkowicie odpadnie konieczność ich długiego przechowywania dla stygnięcia.
Tym bardziej nie przyjdzie im do ich ”mądrych” i ”oświeconych” głów to, że jeżeli cyrkoniowe rurki (te, które okażą się w odpowiednim stanie) to takie TWEL-e można zawracać bez rozbierania do reaktorów na kolejny cykl pracy.
Aby, dopełnić do końca tą merytoryczną treść iformuję, że : została opracowana technologia ponownego użycia paliwa reaktorwego.Poinformowane zostało o tym Ministerstwo Departamentu Gospodarki i Rozwoju, a dokumentacje wysłano do POL-ATOMU.
Nie jestem wstanie skomentować tutaj ”Ich” odpowiedzi ponieważ z pewnością brakło, by mi ilość dopuszczalnych znaków, aby to uczynić.
Kochany Narodzie !
Jeśli nie wiesz na jakim świecie żyjesz i co to jest wielka polityka, wielka nauka i wielka edukacja, to niebawem się dowiesz.
Lecz czas głębokich i ostatecznych rozliczeń z tą bezrefleksyjną masą krytyczną pomału, lecz z determinacją – nadchodzi….
Jak powiedział Antoine de Saint Exupery – to co najważniesze jest niewidoczne dla oczu.