Liczba wyświetleń: 970
Fluor (F) jest pierwiastkiem wzbudzających najwięcej kontrowersji. Mimo ewidentnych dowodów szkodliwości wciąż jest promowany jako niezbędny pierwiastek zapobiegający próchnicy. Masowo więc dodaje się go do past do zębów i innych wyrobów dentystycznych.
Pomimo, że fluor jest składnikiem większości powszechnie używanych past do zębów aż 95% polskich 18-latków ma próchnicę. Nie mówi się o tym, że prawdziwą przyczyną próchnicy zębów jest niedobór minerałów i mikroelementów w żywności. Obserwacje te po raz pierwszy odnotował dr Weston A. Price -dentysta, który poświęcił kilkadziesiąt lat na badanie przyczyn próchnicy.
Szkodzi czy pomaga?
W 1931 roku odkryto, że fluor jest przyczyną fluorzycy charakteryzującej się cętkowanym uzębieniem. Na szkliwie zębów pojawiają się najpierw białe, następnie żółte i brązowe plamy. Kości stają się kruche, mięśnie słabe, na skórze przedwcześnie pojawiają się zmarszczki, kobiety rodzą martwe płody.
Natomiast już od początku XX wieku wiedziano, że podawanie ludziom niewielkich dawek fluoru sprawia, że są bardziej ulegli i podatni na manipulacje. Gdy więc podczas II wojny światowej hitlerowcy szukali sposobu, by otumanić więźniów obozów koncentracyjnych zaczęto podawać im duże dawki fluoru w wodzie pitnej.
W 1978 r niemieckim magazynie Stern ukazał się ilustrowany zdjęciami reportaż z tureckiej wioski Kizilcaoern, tamtejsza woda zawierała dużo fluoru.
„Dzieci, młode dziewczęta, a nawet jedyny w tej wiosce koń, wszyscy mają brązowe zęby – pisał Stern. Trzydziestoletni mężczyźni z przygarbionymi plecami snują się z trudem po ulicy, pomagając sobie laskami. Kobiety w czwartym miesiącu ciąży rodzą martwe dzieci. Czterdziestolatki wyglądają jak starcy… Zarówno mężczyźni jak i kobiety cierpią tutaj na przedwczesne starzenie się. W okresie między 30 i 40 rokiem życia na ich twarzach pojawiają się zmarszczki. Mięśnie stają się znacznie słabsze i zaczynają się trudności z chodzeniem”.
Fluor w niewielkich ilościach znajduje się w żywności: rybach, zbożach, fasoli, ziemniakach i niektórych warzywach, herbacie, serach podpuszczkowych, soli, sokach owocowych, mleku. Wraz z uprzemysłowieniem rozpowszechnił się w powietrzu i glebie. Dodawanie do past jest zbędne, wręcz szkodliwe. W czasie szczotkowania przez delikatną śluzówkę jamy ustnej fluor błyskawicznie wchłania się do krwiobiegu omijając układ pokarmowy. Rozpiętość pomiędzy bezpieczną a szkodliwą dawką jest tak niewielka, że łatwo ją przekroczyć.
Dlaczego fluor jest szkodliwy?
Kilka lat temu opublikowano raport, według którego fluor sklasyfikowano jako neurotoksynę podobnie jak jak ołów, rtęć, arsen. Szczególnie niebezpieczny jest dla dzieci opóźniając ich rozwój intelektualny. Pisaliśmy o tym w artykule The Lancet -Woda i pasta do zębów ogłupiają . Pierwiastek wiąże się się m.in z powstawianiem nowotworów kości, niepłodnością, demencją, zaburzeniami hormonalnym.
Sole fluoru akumulują się w kościach, powodując m.in osteosklerozę, zmiany kierunku wzrostu, kształtu i barwy zębów, kolejno zgrubienia, zesztywnienia stawów i tworzenie kostnych narośli, mogących utrudnić chodzenie.
Organizm broni się, wydalając fluor z moczem, ale… nie daje sobie z nim rady. Duże dawki wychwytują magnez z surowicy krwi, mobilizują wapń z kości, a wreszcie odwapniają je powodując zrzeszotowienie. Wapń odkłada się w naczyniach krwionośnych (miażdżyca) nerkach, płucach i mięśniach. Przyczynia się do zwapnienie szyszynki. Fluorek sodu hamuje aktywność szyszynki i produkcję melatoniny. Sprawia, że komórki szyszynki obumierają podobnie jak ma to miejsce przy marskości wątroby.
Choroby wywoływane przez fluor
W wielu ostatnio przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że fluor wypiera z organizmu jod i chlor. Prowadzi do chorób tarczycy, autoimmunizacyjnego zapalenia – Hashimoto, zakłóca pracę układu hormonalnego, uszkadza mitochondria, powoduje mutacje komórek, zaburza pracę systemu nerwowego, zmniejsza wykorzystanie glukozy i obniża zdolności intelektualne i pamięć.
Fluor w chodzi w skład niektórych leków – antybiotyków, środków na refluks, statyn obniżających poziom cholesterolu, niektórych niesteroidowych środków przeciwzapalnych i przeciwbólowych np. Celebrex i jest głównym składnikiem psychotropów (wzmacnia ich działanie).
Gdy do popularnego środka uspokajającego Valium dodano fluor powstał lek o wielokrotnie silniejszym działaniu – Rohypnol. Inny bardzo silny środek uspokajający z Stelazinum używa się w domach opieki społecznej i w szpitalach psychiatrycznych na całym świecie. Uniwersytet z Florydy opublikował raport, wg którego roztwór fluorku potasu o stężeniu 0,45 ppm wystarczy by znacznie spowolnić reakcje sensoryczne i umysłowe.
Warto nadmienić, że fluor zawierają wody mineralne. Na etykietach powinna znajdować się informacja, jednak producent jest zobowiązany do jej umieszczenia jeśli fluorki przekraczają 1,5 mg na litr. Nawet długie gotowanie nie usuwa go z wody, wręcz przeciwnie powoduje wzrost stężenia. Najwięcej jednak fluoru zawierają pasty do zębów, nie jesteśmy jednak na nie skazani. Domowym sposobem można samodzielnie wykonać ziołowe i aromatyczne pasty z naturalnymi olejkami eterycznymi (tutaj przepisy).
Zdjęcie: eminens (CC0)
Źródło: Sekrety-Zdrowia.org
Bibliografia
1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5805681/
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4484260/
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3890436/
4. https://www.researchgate.net/publication/312057754_Mechanisms_of_Fluoride_Neurotoxicity_A_quick_guide_to_the_literature
Poznaj plan rządu!
To nie fluor jest problemem ale niedobór magnezu. Fluor zmniejsza jest biodostępność. To znaczy przy stosowaniu fluoru zwiększa się zapotrzebowanie na magnez (także na jod). A w obecnym świecie jest powszechny niedobór magezu już przy zerowej ekspozycji na fluor.
Opisywane w artykule objawy “toksyczności” fluoru to klasyczne objawy niedoboru magnezu na czele ze sztywnieniem stawów i mięśni.
Fluor był zbadany dawno temu jako bezpieczny dodatek do past do zębów. Ale od tego czasu zmalała podaż magnezu w diecie a wzrosła konsumpcja używek i leków (które go wypłukują).
Magnez jest makropierwiastkiem więc jego niedobór stwarza potencjalnie poważniejsze problemy niż niedobór/nadmiar mikroelementów (jak fluor).