Codex Sinaiticus – rywal Biblii?

Data publikacji: 08.10.2008

Pod koniec XIX wieku z klasztoru na Synaju skradziono jeden z najwcześniejszych egzemplarzy Biblii, tzw. Codex Sinaiticus. Dziś naukowcy próbują złożyć z powrotem w całość rozczłonkowane dzieło, które powoduje wiele kontrowersji. Część z nich odnosi się do różnic między Kodeksem a współczesną wersją Biblii, w tym dodatkowych ksiąg i nowych szczegółów.

Najstarsza z przetrwałych Biblii jest w kawałkach.

Przez ponad 1500 lat tzw. „Codex Sinaiticus” leżał nietknięty w klasztorze na Półwyspie Synaj, aż, jak mówią mnisi, został skradziony w 1844 roku i podzielony między Egipt, Niemcy i Wielką Brytanię.

Obecnie trwają starania, aby połączyć różne części tego dzieła w ogólnodostępną cyfrową wersję, tak by każdy mógł przyjrzeć się kompletnemu tekstowi i przeczytać jego tłumaczenie.

Dla tych, którzy wierzą, że Biblia to niezmienione słowo boże Codex prezentuje kilka trudnych pytań. Okazuje się bowiem, że istnieją tysiące różnic między nim, a dzisiejszą wersją Pisma Świętego.

Codex posiada także księgi, których nie obejmuje wersja, jaką przyjmuje większość chrześcijan. Brak w nim także kluczowych wersów odnoszących się do zmartwychwstania Chrystusa.

Fakt, że księga przetrwała jest cudem. Przed jej odkryciem w XIX wieku przebywała w Klasztorze św. Katarzyny od co najmniej IV wieku.

Przetrwała dzięki temu, że pustynne powietrze idealnie konserwuje, zaś klasztor – chrześcijańska wyspa na morzu islamu, pozostał nietknięty, zaś jego mury nienaruszone.

Dziś 30 mnichów, w większości greckokatolickich, poświęca się tam modlitwie. Pomagają im Beduini, bowiem miejsce to jest święte dla trzech wielkich religii, bowiem to właśnie tam Bóg mówił do Mojżesza.

W samym klasztorze znajduje się największa poza Watykanem kolekcja rękopisów oraz ikon. Nie zadziwia więc, że miejsce to nazwano prawdziwą arką, która przez wieki chroniła zabytki kultury duchowej. W oczach wielu ludzi to właśnie Codex Sinaiticus, napisany za czasów cesarza Konstantyna jest największym skarbem.

Kiedy uda się w następnym roku poskładać różne części księgi, każdy będzie miał okazje porównać ją z dzisiejszą Biblią. A jest co porównywać…

Po pierwsze, Kodeks Synajski zawiera dwie dodatkowe księgi Nowego Testamentu.

Jedną z nich jest mało znany „Pasterz Hermasa” napisany w Rzymie w II w. n.e. oraz „List Barnaby”. Pismo to wskazuje, że to Żydzi a nie Rzymianie zabili Jezusa i pełne jest antysemickiej retoryki.

Choć większość zmian i różnic jest niewielka, trudno będzie osobom wierzącym w autentyczność Biblii jako Słowa Bożego rozstrzygnąć, która z wersji księgi jest autentyczna.

Znany badacz Nowego Testamentu Bart Ehrman mówi, że na ostateczny kształt Biblii wielki wpływ mieli czasem mylący się skrybowie, który przekręcali słowa.

– Gdy ludzie pytają mnie, czy Biblia jest słowem boga, pytam: „Która z Biblii?”

Kodeks Synajski, podobnie jak inne wczesne manuskrypty, nie wspomina także o wniebowstąpieniu Jezusa i pomija kluczowe odniesienia do jego zmartwychwstania, które są fundamentalne dla wiary chrześcijan.

Inne różnice dotyczą m.in. zachowań Jezusa. W jednym z wersetów Kodeksu Jezus ma być „zły” w czasie uleczania trędowatego, podczas gdy współczesna wersja mówi raczej o współczuciu.

Brakuje w nim także historii kobiety, którą zamierzano ukamienować i napomnieniu Faryzeuszy przez Jezusa mówiącego, że ten, kto jest bez winy powinien rzucić kamień jako pierwszy.

Nie ma także prośby o przebaczenie z ust ukrzyżowanego Jezusa. Nie mówi on: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”.

Fundamentaliści wierzący w prawdziwość każdego biblijnego słowa mogą być nieco zaskoczeni tymi różnicami.

Sprawa jest jednak bardziej skomplikowana. Inni twierdzą bowiem, że kolejna z wczesnych Biblii, tzw. Codex Vaticanus, jest jeszcze starsza.

Choć wielu ludzi uważa Pismo Święte za autentyczne słowo od Boga, nie da się ukryć, że pomyłki w tych słowach to dzieło ludzkie.

– Należy [Biblię] uważać za żywy tekst, czasem zmieniający się z pokoleniami próbującymi zrozumieć boskie zamiary – mówi David Parker, jedna z osób pracujących przy Kodeksie Synajskim.

Dla jeszcze innych Kodeks jest dowodem na to, że Biblia to jedynie dzieło ludzi.

Źródło oryginalne: BBC
Źródło polskie: Infra