Allen Dulles i ukraińscy faszyści

Liczba wyświetleń: 1293

Według książki “Hitler’s Shadow: Nazi War Criminals, U.S. Intelligence and the Cold War“, napisanej przez Richarda Breitmana i Normana Godę, dokumenty wywiadu amerykańskiego odtajnione w 2010r. ujawniają, że 5 maja 1952 roku zastępca dyrektora CIA, Allen Dulles, znany z prowadzenia operacji “Nazi Ratlines” (dosłownie: “nazistowskie szczurze ścieżki”, chodzi o kanały przerzutowe – przyp. tłum.), która umożliwiła ucieczkę nazistowskim przestępcom wojennym, napisał list do amerykańskiego komisarza urzędu Emigracji i Naturalizacji (ang. U.S. Commissioner of Immigration and Naturalization) na temat Mykoły Łebeda, szefa tajnej policji politycznej (służby bezpieczeństwa) organizacji OUN-B (Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów) Stefana Bandery.

W liście tym Dulles napisał, że Łebed był: „nieocenionej wartości dla Agencji w jej operacjach. W związku z przyszłymi pierwszoplanowymi działaniami Agencji jest pilne i konieczne, żeby ta osoba mogła podróżować po Europie Zachodniej, zanim jednak ta podróż będzie możliwa, Agencja musi być w stanie zapewnić mu ponowny wjazd do USA bez dochodzenia albo incydentu, który zwróciłby niepotrzebną uwagę na jego działania. Wasz Urząd wskazał że nie może dać takiego zapewnienia, ponieważ osoba ta została osądzona w 1936 r. za współudział w zamachu w 1934 r. na polskiego ministra spraw wewnętrznych i skazana na śmierć, wyrok później zamieniono na dożywocie. (…) Wasz Urząd wskazał, że jeżeli osoba ta wjedzie do USA na pozwoleniu wydanym przez tenże urząd (ang. Reentry permit), musi zostać wtedy przeprowadzone śledztwo. (…) W celu usunięcia przeszkód w wypełnieniu planowanych przez Agencję działań i zgodnie z kompetencją nadaną w sekcji 8, ustawy o CIA z 1949 r, zatwierdzam i zalecam Waszemu zatwierdzeniu wjazd tej osoby na teren USA jako stałego rezydenta na mocy powyższej ustawy, ponieważ takie wejście jest niezbędne do pogłębienia misji krajowego wywiadu i jest w interesie bezpieczeństwa narodowego”.

Zarówno Bandera, który również był osądzony za zabójstwo polskiego ministra spraw wewnętrznych, jak i Łebed, uciekli z więzienia w Polsce, kiedy naziści zaatakowali Polskę w 1939 r. Gdy 22 czerwca 1941 r. naziści najechali ZSRR, Bandera i Łebed zadeklarowali Ukrainę niepodległym i zjednoczonym państwem we wschodniej Galicji. Łebed, wytrenowany w ośrodku Gestapo w Zakopanem, miał zostać nowym ministrem bezpieczeństwa.

Proklamacja Banderowców z kwietnia 1941 oznajmiała, że „Żydzi w ZSRR stanowią najbardziej wierne wsparcie dla reżimu bolszewickiego i imperializmu moskiewskiego na Ukrainie”. Pogromy we wschodniej Galicji w pierwszych dniach wojny pochłonęły życie być może 12000 Żydów. W kwietniu 1943 r. Łebed zaproponował, żeby „wyczyścić całe terytorium rewolucyjne z polskiej populacji”. Jednego tylko dnia, 11 lipca 1943 r., UPA zaatakowało około 80 miejsc, zabijając być może 10000 Polaków.

List Allena Dullesa nie wspomina o szkoleniu Łebeda przez Gestapo ani o jego i Bandery czystkach etnicznych, dokonanych na Żydach i Polakach na Ukrainie.

Jak zostało udokumentowane przez Breitmana i Godę, misją Dullesa było, podobnie jak dzieje się dzisiaj, wszczęcie wojny z Rosją (wtedy: Związkiem Radzieckim) na ziemi ukraińskiej z wykorzystaniem znanych nazistów. Relacja Braitmana i Gody każe postawić poważne pytania, czy ten program kiedykolwiek został przerwany, jak się twierdzi.

Sam Bandera był zatrudniony nie przez CIA, ale przez MI6, które współpracowało z nim przynajmniej do 1954 roku. Później, w 1959 r., został zwerbowany przez niemieckie BND [Bundesnachrichtendienst -Federalna Służba Wywiadowcza], kierowane przez gen. Reinherdta Gehlena, szefa niemieckiego wywiadu wojskowego na froncie wschodnim podczas Drugiej Wojny Światowej. Kontaktem Bandery w zachodnioniemieckim wywiadzie był Heinz Danko Herre, stary zastępca Gehlena. Herre przyznał, że wykorzystywanie Bandery przez Niemcy Zachodnie było „pilnie strzeżoną” tajemnicą nawet w obrębie BND i że ta współpraca nie była uzgodniona z Bonn ze względu na polityczne podteksty”.

Bandera próbował uzyskać wizę amerykańską od 1955 r. Pomimo odmowy współpracy z nim przez CIA, w październiku 1959 r. CIA polecała przyznanie mu wizy. Dziesięć dni później został zabity, ponoć przez KGB.

Podczas gdy MI6 i BND pracowały z Banderą, CIA pracowała z Łebedem od 1950 r. aż do tak zwanego końca Zimnej Wojny w 1990 r. pomimo faktu, że raport CIC (U.S. Army Counterintligence Corps, wojskowy kontrwywiad] z lipca 1947 r. nazwał Łebeda „dobrze znanym sadystą i współpracownikiem Niemców”. Po wojnie Łebed został początkowo przeniesiony przez Armię z Rzymu do Monachium. Potem przeniósł się do Nowego Jorku i uzyskał status stałego rezydenta, a następnie – dzięki Allenowi Dullesowi – amerykańskie obywatelstwo.

W Stanach Zjednoczonych został głównym kontaktem szefa CIA w operacji „Aerodynamics”, która była następczynią wcześniejszej operacji „Cartel”. Te operacje miały za zadanie „pomoc, rozbudowę i wykorzystanie ukraińskiego podziemia dla celów oporu i wywiadu”.

Od 1953 roku Aerodynamic zaczęła działać poprzez ukraińską grupę analityczną w Nowym Jorku pod kierownictwem Łebeda i pod auspicjami CIA. W 1956 r. grupa ta zarejestrowała się jako organizacja non-profit pod nazwą Prolog Research and Publishing Association. W samym tylko 1956 roku, z pomocą CIA, Prolog wyemitował 1200 programów radiowych – w sumie 70 godzin na miesiąc – i rozprowadził 200 tysięcy gazet i 5 tysięcy broszur. Poczynając od 1960 r. Prolog zatrudniał również wyszkolonego przez CIA Ukraińca Anatola Kamińskiego. W 1966 Kamiński został szefem operacji Prologu, podczas gdy Łebed zajmował się ogólnie kierownictwem.

Łebed przeszedł na emeryturę w 1975 roku, ale pozostał w funkcji doradcy i konsultanta Prologu. W latach 80. nazwa Aerodynamic została zmieniona na Qrdynamic, Pddynamic a potem na Qrplumb. W latach 80. Prolog rozszerzył swoją działalność w celu dotarcia do innych radzieckich narodowości. Qrplumb podobno zakończył działalność w 1990 r. Jednakże Prologowi zezwolono na kontynuowanie działalności, ale ponoć tylko na własny koszt, co podnosi pytanie, czy cała ta operacja jest kontynuowana aż do dnia dzisiejszego.

W czerwcu 1985 r. Urząd Dochodzeń Specjalnych (Office of Special Investigations – OSI) w departamencie sprawiedliwości zaczął prowadzić dochodzenie w sprawie Łebeda. CIA obawiało się, że dochodzenie może zagrozić Qrplumb i po raz kolejny ochroniło Łebeda przez zaprzeczenie jego powiązaniom z nazistami. Jeszcze całkiem niedawno, bo w 1991 roku, CIA próbowała odwieść OSI od uzyskania akt z czasów wojny związanych z UPA od rządu niemieckiego, polskiego i radzieckiego. Łebed zmarł w 1998 r. Został pochowany w New Jersey.

To, co widzimy na Ukrainie dzisiaj, to ta sama faszystowska polityka, jaką prowadził Allen Dulles, tym razem uprawiana przez Baracka Obamę. Narzuca się więc pytanie, czy program Qrplumb/Prolog kiedykolwiek został zakończony.

Autor: William F. Wertz, Jr.
Źródła oryginalne: Larouchepac.com, Sott.net
Tłumaczenie i źródło polskie: PRACowniA

TAGI: CIA, Nacjonaliści, Neofaszyści, Służby specjalne, Ukraina, USA - Stany Zjednoczone

Poznaj plan rządu!

OD ADMINISTRATORA PORTALU

Hej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!

Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.